เริ่มที่ตัวแรก NW-HD1 เปิดตัวในปี 2004 กับขนาดความจุ 20GB เป็นวอล์คแมนตัวแรกที่ใช้หน่วยเก็บความจำเป็นแบบฮาร์ดดิสก์ วัสดุตัวเครื่องทำจากโลหะ หนาแน่นดีค่ะ จอแสดงผลเป็นแบบ monochrome สีเขียว สามารถปรับให้เปนแบบ inverse คือพื้นสีเข้ม ตัวหนังสือสีอ่อนได้

ตัวนี้รองรับไฟล์เพลงแบบ Atrac3 / Atrac3 Plus ไม่รองรับ Mp3 และไฟล์แบบอื่น การถ่ายโอนข้อมูลต้องใช้ซอฟท์แวร์ช่วย คือ Sonicstage ในการแปลงไฟล์ต่างๆ ไปเป็นไฟล์ Atrac3 เสียก่อน ซึ่เวอร์ชั่นล่าสุดของ Sonicstage คือ 4.3 ซึ่งหยุดการพัฒนาไปตั้งแต่ปี 2008 นั่นก้อหมายความว่า ไม่สามารถแปลงไฟล์ใหม่ๆ ในปัจจุบัน เช่น Flac หรือ Aiff ได้

ข้อเสียที่เด่นชัดมากสำหรับรุ่นนี้คือ การไม่รองรับวินโดวส์รุ่นที่เป็น 64 บิท และตัวซอฟท์แวร์ Sonicstage นั้น มีข้อจำกัดด้านการใช้งานค่อนข้างมาก ทำให้รุ่นนี้ไม่เป็นที่นิยมนักเพราะความยุ่งยากในการใช้งานนั่นเอง ผู้เขียนขอแนะนำให้ใช้กับ Windows XP Professional Sp3 32bit จะดีที่สุด และเพลเยอร์ตัวนี้ ไม่รองรับภาษาไทยนะจ๊ะ ^^

อินเตอร์เฟสหรือเมนูการใช้งานก้อค่อนข้างยุ่งยากพอสมควร ด้วยข้อจำกัดในด้านซอฟท์แวร์ แม้การลงเพลง 1 อัลบั้มนั้นใช้เวลาไม่นานนัก แต่การจัดเพลงให้เข้าโฟลเดอร์ หรือที่โซนี่เรียกว่า Group Play นั้น ใช้เวลามากพอสมควร และค่อนข้างยุ่งยากทีเดียว

การปรับเสียง รุ่นนี้มี Equalizer ให้ 6 คลื่นความถี่ 4 Presets และ 2 Customs (Heavy, Pop, Jazz, Unique, Custom 1, Custom 2) และระบบเสียง 3 มิติ (VPT Acoustic Engine) ปรับได้ 4 แบบ (Studio, Live, Club, Arena) ในการใช้งาน ผู้ใช้ต้องเลือกปรับอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น ฟังก์ชั่นเล่นซ้ำ เล่นสุ่ม ก้อมีมาให้ปกติ เมื่อชาร์จเต็มแล้วจะมีระยะเวลาในการใช้งานต่อเนื่องสูงสุด 30 ชั่วโมง

ตัวที่สองคือ NW-A1000 เปิดตัวในปี 2006 กับฮาร์ดดิสก์ขนาดความจุ 6 GB เป็นรุ่นรองทอปของ A Series ในยุคนั้น ซึ่งในปีนั้น โซนี่ได้เปิดตัว mp3 Walkman ตระกูล A Series 3 รุ่นด้วยกันคือ A3000 (20GB), A1000(6GB) และ A600(2GB) ซึ่ง A600 นั้นเป็นรุ่นที่ใช้หน่วยความจำแบบแฟลช ราคาเปิดตัวยุคนั้นถือว่าสูงพอสมควร วัสดุทำจากพลาสติก มีขอบเปนโลหะ จอแสดงผลพื้นสีดำตัวหนังสือสีขาว แต่ด้วยความแวววาวของตัวเครื่อง ทำให้มองเห็นในที่แดดได้ไม่ดีนัก

ตัวนี้รองรับไฟล์แบบ MP3, Atrac3 และ Atrac3 Plus การถ่ายโอนข้อมูลต้องใช้ Sonicstage ในการโอนข้อมูล ซึ่งแม้จะลดข้อจำกัดในเรื่องไฟล์ที่รองรับคือสามารถเล่นไฟล์ Mp3 ได้โดยตรง แต่การถ่ายโอนข้อมูลไฟล์ mp3 1 อัลบั้มก้อใช้เวลาค่อนข้างมาก ไม่รองรับภาษาไทยและ Windows 64bit ผู้เขียนแนะนำให้ใช้กับ Windows XP ดีที่สุดนะคะ

อินเตอร์เฟสในการใช้งานรุ่นนี้ง่ายกว่า HD1 พอสมควร มีฟังก์ชั่นให้ใช้งานมากขึ้น ดูสวยงามขึ้น มีฟังก์ชั่นเพิ่มมานิดหน่อยในส่วนของ Artist Link และ Intelligent Shuffle ซึ่งเอาเข้าจริงๆ แล้วมันก้อคือ การเล่นสุ่มธรรมดาแต่สามารถเลือกได้ว่าจะสุ่มแบบไหน เช่น สุ่มตามปี สุ่มตามแนวเพลง เป็นต้น

การปรับเสียง รุ่นนี้มี Equalizer ให้ 6 คลื่นความถี่ 4 Presets และ 2 Customs (Heavy, Pop, Jazz, Unique, Custom 1, Custom 2) ไม่มีระบบเสียง 3 มิติมาให้ สามารถปรับฟังก์ชั่นเอาท์พุท ให้เปนแบบ line out เพื่อต่อกับแอมป์ หรือเครื่องเสียงได้ เมื่อชาร์จเต็มแล้วจะมีระยะเวลาในการใช้งานต่อเนื่องสูงสุด 20 ชั่วโมง

มาต่อที่ตัวที่สามคือ NW-E025F เปิดตัวในปี 2008 กับหน่วยความจำแบบแฟลชความจุ 2 GB วัสดุทำจากพลาสติก รูปร่างก้อคล้ายๆ แฮนดี้ไดรฟ์ จอแสดงผลเปนแบบ OLED สี แสดงผลได้ 3 บรรทัด มาพร้อมกับการเปลี่ยนหน้ากากได้หลายสี

รุ่นนี้รองรับไฟล์แบบ Mp3, WMA, AAC และ Linear PCM ได้ สังเกตว่า Mp3 Walkman ในยุคหลังๆ จะไม่รองรับไฟล์แบบ Atrac3 การถ่ายโอนข้อมูลก้อยังต้องใช้ Sonicstage อยู่ การถ่ายโอนข้อมูลไฟล์ mp3 1 อัลบั้มก้อใช้เวลาค่อนข้างมาก ไม่รองรับภาษาไทยและ Windows 64bit แต่ยังดีที่รุ่นนี้ก้อรองรับ Windows 7 32bit ซึ่งก้อถือว่าโอเคในระดับหนึ่ง

อินเตอร์เฟสการใช้งาน ด้วยความที่จอเล็ก การเข้าถึงเมนูต่างๆ จึงยุ่งยากพอสมควร แต่โดยรวมก้อถือว่าโอเคแหละ สามารถฟัง FM ได้ แต่อัดเสียงไม่ได้ ช่างมันเถอะ

การปรับเสียง รุ่นนี้มี Equalizer ให้ 6 คลื่นความถี่ 4 Presets และ 2 Customs (Heavy, Pop, Jazz, Unique, Custom 1, Custom 2) มีฟังก์ชั่นที่เพิ่มเข้ามาคือ Clear Bass เพิ่มเสียงเบสให้เร้าใจ และ Clear Stereo ลดความเหลื่อมล้ำของช่วงเสียง ทำให้โฟกัสเครื่องดนตรีชัดขึ้น เมื่อชาร์จเต็มแล้วจะมีระยะเวลาในการใช้งานต่อเนื่องสูงสุด 28 ชั่วโมง

ตัวสุดท้ายค่ะ NWZ-E463 เปิดตัวในปี 2011 กับหน่วยความจำแบบแฟลชความจุ 4GB วัสดุทำจากพลาสติก มีสีให้เลือกมากมายหลายสี จอแสดงผลเปนแบบ LCD สี มาพร้อมฟังก์ชั่นครบครัน ทั้งฟังเพลง ฟังวิทยุ อัดเสียง ดูภาพนิ่งและวิดีโอได้

รุ่นนี้รองรับไฟล์เพลงแบบ MP3, WMA, AAC และ Linear PCM ไม่รองรับ Atrac รุ่นนี้การถ่ายโอนข้อมูลต่างๆ ง่ายกว่ารุ่นอื่น คือทางโซนี่ได้ตัด Sonicstage ออกไป กลายเปนการ Drag & Drop ก๊อปวางธรรมดาซึ่งสะดวกขึ้นกว่าเดิมมาก รองรับระบบปฏิบัติการทั้ง 32 และ 64bit ถือว่าสะดวกสะบายที่สุดแล้วในกลุ่มนี้

อินเตอร์เฟสการใช้งานที่ง่าย รองรับภาษาไทยแต่ก้อไม่สมบูรณ์นัก ยังมีปัญหาเรื่องการแปลง ID3Tag อยู่ แต่โดยรวมถือว่าโอเค

การปรับเสียง รุ่นนี้มี Equalizer ให้ 5 คลื่นความถี่ 4 Presets และ 2 Customs (Heavy, Pop, Jazz, Unique, Custom 1, Custom 2) มี Clear Bass และ Clear Stereo แต่มีฟังก์ชั่นที่เพิ่มเข้ามาคือ DSEE เปนฟังก์ชั่นชดเชยเสียงให้กับไฟล์เพลงคุณภาพต่ำ เอาเข้าจริงๆ ฟังก์ชั่นนี้จะใช้ได้ดีกับไฟล์เพลง mp3 ที่มีบิทเรตน้อยกว่า 192kbps ไฟล์เพลงคุณภาพดีจะไม่ค่อยเห็นผลเท่าไหร่นัก เมื่อชาร์จเต็มแล้วจะมีระยะเวลาในการใช้งานต่อเนื่องสูงสุด 50 ชั่วโมง

ขออนุญาตแก้ข้อมุลนิดหน่อยนะคะ HD1 สามารถปรับ output เปนแบบ Line Out ได้ และ E025F ปรับ Equalizer ได้ 5 คลื่นความถี่ค่ะ ข้อโทษด้วยจริงๆ เมื่อกี้ลืมดู

มาถึงการรีวิวเสียงกันบ้าง ผู้เขียนได้ใช้ไฟล์ mp3 320kbps ในการทดสอบนะคะ และเนื่องจากว่าตัว HD1 ไม่รองรับ mp3 ผู้เขียนจึงทำการแปลงไฟล์ mp3 ให้กลายเป็น Atrac3 256kbps แทนค่ะ มาดูกันเลยว่าแต่ละตัวเสียงเปนยังไง

สำหรับ HD1 เนื้อเสียงโดยรวมจะออกไปทางดิจิตอล คล้ายๆ กับเสียงของเครื่องเล่น Net-MD รุ่นใหม่ๆ ประมาณรุ่น MZ-N10 หรือ N910 ประมาณนั้น เสียงแหลมใสเป็นประกายกรุ๊งกริ๊งดีค่ะ เสียงกลางอาจจะบางไปซักเล็กน้อย เบสกำลังดี เมื่อลองปรับ Equalizer ดู พบว่าจะเสียงจะใสขึ้นบ้าง แต่เสียงกลางก้อยังบางอยู่ เบสกระชับ เก็บตัวเร็ว ผู้เขียนแนะนำให้ปรับเป็น Line Out แล้วต่อกับแอมป์ เสียงอาจจะดีกว่า และกำลังขับรุ่นนี้ไม่สูงมากนัก คือต้องปรับวอลุ่มกันสูงเล็กน้อย มิติและโฟกัสเครื่องดนตรีค่อนข้างดี แนวเพลงที่เหมาะสมกับรุ่นนี้คือ Pop, Bossanova, Easy-Listening, Chill Out, Audiophile หรือพวก Jazz หรือ Rock ก้อไม่น่าเกลียดนัก ไม่เหมาะกับพวกชอบบีทหนักๆ อย่าง R&B หรือ Hip-hop นะคะ

ตัว A1000 เนื้อเสียงดิจิตอล แต่รุ่นนี้ดีกว่า HD1 ตรงที่เนื้อเสียงโดยรวมออกไปทางหนักแน่น มาครบทั้งเบสกลางแหลม เบสรุ่นนี้ลงได้ลึกกว่า HD1 พอสมควร และเป็นลูกมากกว่า ไม่ต้องใช้ Clear Bass ช่วยก้อหนักมากเลยแหละ กลางอิ่มมีเนื้อมากขึ้น แหลมใสขึ้น เมื่อปรับ Equalizer พบว่าเนื้อเสียงโดยรวมหนักแน่นขึ้นพอสมควร ตัวนี้มีข้อดีอีกอย่างคือ สามารถฟังเพลงได้หลากหลายแนวกว่า HD1 มาก มิติเสียงถือว่าดี โฟกัสอาจจะสู้ HD1 ไม่ได้ แต่เป็นรุ่นที่ฟังสนุกรุ่นนึง เนื้อเสียงค่อนข้างจับฉ่าย ฟังกับอะไรก้อเพราะค่ะ 5555 และรุ่นนี้กำลังขับค่อนข้างสูง แต่ก้อไม่สูงพอขับฟูลไซส์ออกนะคะ เหมาะกับคนที่ฟังเพลงหลากหลายแนวอย่างปาม 5555 พวก Pop, R&B, Rock, Hip-hop, พวก Dance หรือ Electronic ลากยาวไปจนถึง Jazz และ Audiophile ก้อทำได้ค่อนข้างดี ไม่น่าเกลียด

ตัว E025F เสียงโดยรวมฟังสนุก จับฉ่าย กลางมีเนื้อ แหลมใส เบสหนักด้วย Clear Bass ปรับได้ 3 เลเวล แค่เลเวล 1 ก้อหนักแล้ว เลเวล 3 คือบวมมาก ส่วน Clear Stereo ก้อทำให้โฟกัสเครื่องดนตรีชัดขึ้นมาก ฟังแล้วสนุก แต่รายละเอียดยังไม่ดีเท่าไหร่นะคะ คือรู้ว่าเครื่องดนตรีชิ้นใดอยู่ตรงไหน แต่รายละเอียดหยุมหยิมยังออกมาไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เนื่องจากว่าเป็นรุ่นราคาแอบประหยัด แค่ฟังสนุกๆ ก้อพอแล้วเนาะ กำลังขับก้อเยอะพอตัวอยู่ ตัวนี้เหมาะกับเพลงสมัยใหม่ Pop, Rock, Dance, R&B, Hip-hop, Electronic เพลงแดนซ์เกาหลี อย่าริเอาไปฟัง Audiophile เด็ดขาดนะ 5555 เท่าที่ลองฟัง ตัวนี้เนื้อเสียงคล้ายๆ กับตัว S700 Series ที่ปามตามหาอยู่เลย แต่ตัวนั้นจะแน่นกว่านิดนึง

ตัวสุดท้าย E463 ตัวนี้เปนตัวที่ปามคุ้นเคยกับมันที่สุด พกไปด้วยตลอดเวลา โดยรวมตัวนี้ก้อฟังสนุกเหมือน E025F นั่นแหละ DSEE ทำให้เพลงผีแผ่นแวมไพร์ ให้เสียงเปนผู้เปนคนขึ้นมาบ้าง เบสหนักกว่า E025F นิดๆ แต่แน่นกว่านิดนึง ถ้าฟังผ่านๆ อาจจะจับไม่ได้ และ Clear Stereo ของตัวนี้จะดีกว่าตัว E025F นิดนึง คือ แยกชิ้นดนตรีได้ดีกว่า มิติเสียงดี รายละเอียดปานกลาง เหมาะกับเพลงตลาดๆ เหมือนตัวบนแหละ ไม่เหมาะกับเพลงที่ต้องการรายละเอียดจัดๆ อย่างพวก Audiophile เหมือนตัวบนเลย เอาเข้าจิงๆ ปามว่าไม่มีโซนี่ตัวไหนเหมาะกับ Audiophile จิงๆ ซักตัว อย่างมากก้อ Walkman Z ที่น่าจะโออยู่

สรุปเลยละกัน... ทั้ง 4 ตัวนี้ก้อออกมาต่างยุคต่างสมัยกัน แต่คุณภาพเสียงของทุกตัวก้อถือว่าดีหมด เพียงแต่ว่า มันอาจจะมีการปรุงแต่งไปตามยุคตามสมัยบ้าง อย่าง HD1 เนียะ ไม่เหมือนตัวอื่นเลยคือ เสียงออกผู้ดีมากๆ ไม่เหมาะกับเพลงหนักๆ A1000 ก้อจับฉ่ายมาก ฟังกับอะไรก้อเพราะ ยิ่งไอ้ 2 ตัวหลังนี่ฟังเอามันส์อย่างเดียว ก้อต่างคาแรกเตอร์กันไป

แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน และปามชอบนักชอบหนา คือแบรนด์โซนี่ที่มีประวัติยาวนาน เกิดมาก้อเจอละ 5555 บอกตรงๆ ว่า ปามเองก้อเล่นเพลเยอร์มาหลายแบรนด์ ทั้ง iriver, creative, ipod เพลเยอร์ระดับเทพอย่าง Ak100 ก้อฟังมาแล้ว แต่ก้อไม่เคยชอบ มาเจอ Sony นี่แหละ ตอนแรกๆ ก้อไม่ได้สนใจนะ แต่พอได้ลองจริงๆ แล้ว มันใช่อ่ะ คือตรงทั้งแนวเสียง ตรงทั้งรูปลักษณ์ รีวิวตัวนี้แม้ว่าจะรีวิวตามความรู้สึกตัวเองล้วน ๆ เพราะปามก้อไม่ใช่คนหูเทพเนาะ แต่ก้อ...อย่างน้อยน่าจะเปนแนวทางให้ใครหลายๆ คนได้ อย่างน้อย ชื่อ Walkman ที่มันปะอยู่หน้าเครื่องก้อเปนเครื่องการันตีได้ถึงคุณภาพของแบรนด์นี้ได้ค่ะ

สุดท้ายนี้ปามอยากจะขอบพระคุณ คุณโม่ Tohide ประจำห้องมินิคอมโปเนาะ ที่ให้ยืมเครื่อง A1000 กับ E025F ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งผ่านมาให้จากใจจริงเนาะ

ปล. ปามตั้งใจจะขาย HD1 กับ E463 เร็วๆ นี้นะคะ เพื่อไปตามหาตัวที่ใช้ต่อไปเนาะ ยังไงก้อติดตามกันด้วยนะคะ ใครมีอะไรเสริมตรงไหนก้อเพิ่มเติมได้เต็มที่นะคะ

ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ

เช่นกันครับ player สารพัด สุดท้ายก็ Sony Walkman ตอบโจทย์ได้ทุกเรื่อง ทั้งเสียง, วัสดุแบตเตอรี และความสะดวก แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความมั่นใจ ไม่รู้ว่าวันข้างหน้า Walkman จะเป็นไปในแนวทางไหน

นั่งอ่านรีวิวเขียนดีมากปาล์มมี่

เข้ามารับชมครับ

เข้ามารับชมด้วยคนครับ เขียนดีอ่านเข้าใจง่ายครับ

เหอๆๆ เขียนไปหิวข้าวไป 55555

http://forum.munkonggadget.com/detail.php?id=120055

ปล่อยแล้วนะคะ สนใจเข้าไปดูกระทู้นี้ได้เลย

ตามมาอ่านรีวิวแล้วเด๋วกลับไปค้นเจ้า A3000 มาประจำการต่อดีก่า ... ^^

A1000 กะ A3000 เสียงน่าจะเหมือนกันนะคะ ออกมาพร้อมกันเลย

NW A1000 ยังพอหาสายลิ้งค์ ได้ไหม ครับ