ของพวกนี้ต้องทำโจทย์เยอะๆครับ ภาษาอังกฤษต้องอาศัยการพัฒนาจากการใช้ในชีวิตประจำวันด้วยครับ เช่น ดูหนังพยายามดู Soundtrack พยายามเปิดซับอังกฤษ อ่านหนังสือภาษาอังกฤษ (อาจเริ่มจากนิยายก่อน) หรือ ดูเนื้อเพลงฝรั่งก็ได้ครับ นอกจากจะเพิ่มความสามารถด้าน Listening ,Reading แล้ว พวกคำศัพท์ต่างๆยังสามารถเอาไปใช้ได้ แถมยังจะสามารถจำศัพท์ได้ขึ้นใจ มากกว่าท่องศัพท์อีกครับ อีกอย่างพยายามหาโจทย์มาทำเยอะๆครับ จับเวลาไปด้วย เพราะพบคนที่ทำได้แต่ทำไม่ทันบ่อยๆครับ ส่วน Grammar อันนี้ช่วยไม่ได้ต้องท่องอย่างเดียว หรือไม่ก็ อ่านหนังสือภาษาอังกฤษเยอะๆ เราจะชินกับรูปแบบประโยคซึ่งก็จะช่วยให้ Grammar ดีขึ้นครับ

ผมเคยสอบ TOEFL ,CU-TEP ,CU-AAT ไม่รู้ว่าระดับความยากจะเหมือน IELTS หรือเปล่านะครับ แต่ไม่น่าจะใกล้เคียงกันครับ

*น่าจะใกล้เคียงกัน
พิมพ์ผิดครับ 555

ถ้าสงสัยเรื่องโจทย์อะไรก็จิ้มเมลมาถามได้เลยครับ
เข้าใจหัวอกคนเตรียมสอบเข้ามหาลัย เหนื่อยมากกก!!!

เอาอย่างนี้นะครับ ผมไม่เคยสอบ แต่ตอนนี้ลูกผมมันสอบไปครั้งหนึ่งแล้ว
โดยรวมเค้ายังไม่พอใจกับคะแนนที่ได้ ก็ได้แต่บอกไปว่า อะไรที่มันหนักนัก ก็วางลงซะบ้าง ชีวิตเราไม่ได้มีแค่เรื่องนี้หรอก
การมีความเพียรเป็นสิ่งที่ดี คนที่มีความเพียรเป็นของคู่กาย จะทำงานอะไร ในสาขาไหน ก็ย่อมประสบความสำเร็จได้ทั้งนั้น
ทำในสิ่งที่เรารักและเราถนัดด้วย น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของชีวิต"เรา"น่ะครับ

ปล.พ่อแม่มองว่าการศึกษาคือการลงทุนอย่างหนึ่งครับ ลงทุนลงแรงตั้งแต่วันนี้ วันหน้าจะได้หลับสบายครับ แค่นั้นจริงๆ

ผมก็กำลังเตรียมตัวไปเรียนเหมือนกัน กะจะต่อพวก mba ที่เมกาครับ แต่สอบไอเอลแทน ครั้งแรกได้ 6.5 ต่อมาได้ 7

ผมเห็นด้วยกับพี่ eeman2 นะครับ อย่าไปกังวลอะไรกับมันมาก ชีวิตเรายังมีอะไรต้องทำอีกเยอะครับ ถ้าต่ออังกฤษผมว่าคุณสามารถไปเรียน presessional course ได้ ผมว่าดีนะ ทำให้เรามีแรงกระตุ้นด้วย ซึ่งมันจะต่างจากอเมริกา เพราะอเมริกาเค้าจะไม่มีแบบนี้ คุณจะต้องได้ 6.5-7 ถึงจะไปเรียนที่อเมริกาได้ ถ้าไม่ได้ยื่นไปเค้าก็ไม่รับ

ช่วงนี้ก็เหนื่อยกับการเขียน essay ครับ ไหนจะต้องมีinterview อีก ผมเข้าใจคุณเลยครับ ท้อ เหนื่อย เซ็ง แต่เราต้องผ่านมันไปได้ครับ จำไว้นะครับ "ชีวิตเรายังมีทางเลือกอีกเยอะ อย่ามาจุกอยู่กับไอ้เรื่องแค่นี้" อย่างที่ผมบอก หนทางมันยังมี (ถ้าคุณเรียนที่อังกฤษนะ ส่วนถ้าคุณเรียนที่อเมริกาแล้วคะแนนยังไม่ถึง หลังไมค์มาครับ ผมพอมีวิธี)

ทักษะทางภาษา อันนี้เราต้องยอมรับว่ามันไม่สามารถพัฒนาได้ในระยะเวลาอันสั้นครับ มันต้องอาศัยการใช้ในสถานการณ์จริง ของพวกนี้มันจะซึมซับไปเองนะ ถ้าคุณมานั่งอัดๆทำแบบนี้ ผมว่ามันก็ช่วยได้ครับ เพียงแต่มันจะทำให้ตัวคุณเครียดไปเปล่าๆ IELTS ไม่ใช่จุดสูงสุดของชีวิตครับ ลองคิดย้อนกลับมาสักหน่อย แล้วเลือกทางเดินที่เหมาะกับเราดีกว่า ตอนผมสอบรอบแรกผมไม่ได้อ่านไป พอคะแนนไม่ถึง ผมเลยลองอ่าน ได้แค่ไหนก็แค่นั้น ถือว่าเราพยายามแล้ว

จำไว้ครับ ชีวิตของเรามีอะไรต้องทำอีกเยอะ อย่าไปโฟกัสกับบางจุดมากเกินไป ;) โชคดีครับ

เคยสอบครับ แต่นานมากแล้ว เรียนที่บริติชสยาม แต่สอบครั้งเดียวผ่าน จำได้ว่าตอนนั้นขยันมากๆๆ คือรู้ว่าแพงเลยกัดฟันผ่านมาได้

สุดท้ายไม่ได้ไปเพราะได้งานก่อน ชีวิตคนเรามันก็ตลกดี เพื่อนๆจบนอกกันหมด

แต่เราก็ไปไกลกว่าคนอื่นพอสมควร แล้วแต่โอกาสและความสามารถครับ IELTS คงไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต

สู้ๆครับ

เคยสอบครั้งแรก ได้ 7 ครั้งที่สองได้ 7.5

จะบอกว่า listening อัพง่ายสุด จาก 7.5 >> 9 

เคยสอบสองรอบครับ สำหรับผม reading, speaking, writing ง่ายอยู่นะครับ ส่วน listening ผมว่ายากสุด เพราะตอนสอบผมชอบเหม่อ 5555555555

ไม่เคยสอบครับ

แต่สมัยเรียน ป.โท ผมลงเรียนภาคภาษาอังกฤษ ... การเรียนทั้งหมดเป็นภาพษาอังกฤษ รวมถึงการทำสอบ การทำ project จบ ฯลฯ

ปัญหาคือตอนผมสอบเข้า ... ผมเข้าได้ด้วยวิชาคณิตศาสตร์ครับ ... ภาษาอังกฤษเลวร้ายจนตอนสัมภาษณ์ อาจารย์ ท่านเป็นห่วง ... ถามเลยว่าจะเรียนได้จริงหรือเพราะคะแนนสอบอยู่ระดับ very poor (พูดคำนี้ออกมาเลยตอนสอบสัมภาษณ์)

ผมก็พยายามดิ้นรนจนเรียนจบ ... อังกฤษที่พยายามเรียนๆๆ มันขึ้นมาดีจนจบได้ แต่มันไม่ได้ดีมากจนใช้ในขีวิตประจำวันได้ดี ... จะเขียน e-mail ให้ต่างชาติแต่ละทีเครียดแล้วเครียดอีก โทรคุยกับฝรั่งเรียกว่าไม่รู้เรื่องกันเลยทีเดียว

จนมาหักดิบพยายามพังทุกอย่างที่เป็นภาษาอังกฤษให้มากที่สุด ... เลิกเข้า web ไทย อ่านทุกอย่างในชีวิตให้เป็นภาษาอังกฤษ ... ดูหนังแบบไม่เปิด sub ถ้าไม่รู้เรื่องก็จะดูอีกรอบแบบเปิด เพื่อที่จะให้เราเข้าถึงมันให้ได้มากที่สุด ... ขับรถเปิดแต่พวกสนทนาภาษาอังกฤษ ใส่ไว้จนเต็ม Sony S544 ที่ซื้อมาเพื่อฟังเพลงก็เอามาฟังพวกนี้แทน และใช้วิธีในบทสทนาพูดอะไร ไม่ต้องสนใจมาก พูดตามๆๆๆ เอาให้จับที่เค้าพูดออกมาให้ได้ จะรู้เรื่องหรือไม่ค่อยว่ากัน (ผมขับรถคนเดียว ขับไปฟังไป พูดไป เป็นชั่วโมงๆ เลยครับ)

สุดท้ายมันเข้ามาในร่างกายเองครับ ... ทุกวันนี้ในการทำงานผมกลายล่ามให้ด้วยซ้ำในเวลาที่มีคนมาพูดในงานของบริษัทฯ 

แนะนำว่าอย่าท้อครับ ... แต่พยายามให้มากขึ้น ... นอกจากติว อ่าน เรายังมีทางไหนอีกที่ทำให้เราดีขึ้น ทำมันให้หมดครับ

ไม่ต้องเครียดหรอกครับ สอบอีกสิบครั้ง ค่าใช้จ่ายยังน้อยกว่าค่าเทอมที่รออยู่  

ผมเห็นใจ จขกท นะ และชื่นชมที่มีความเกรงใจพ่อและแม่ด้วย

แต่ผมว่า

เราไม่จำเป็นต้องไปสอบ ถ้าเราไม่มั่นใจว่าเราเก่งขึ้นหรือมั่นใจว่าจะสอบได้นะ ผมว่าเราเตรียมตัวให้คิดว่าเจ๋งสุด แล้วลองไปสอบดูครั้งเดียวก็พอ (ซึ่งผมว่า จขกท ทำไปแล้ว) เพื่อให้ประเมินได้ว่าด้วยระดับความรู้ที่เรามีมันจะได้ประมาณไหน จากนั้นกลับมาปรับปรุงจุดอ่อนแล้วค่อยไปสอบใหม่ ก็จะไม่ต้องเสียเงินหลายรอบ (จริงๆ ถ้ามั่นใจว่าจะไม่ผ่านแน่นอน หรือแค่ไปลองสอบดู ผมให้ลูกผมกาเฉพาะข้อที่เค้ามั่นใจเท่านั้น ข้อไหนไม่มั่นใจไม่ต้องกา จะได้รู้ชัดๆ ไปเลยว่าความรู้จริงๆ ที่มี มีแค่ไหน) 

พวก listening เห็นด้วยกับทุกความเห็นว่าให้ฝึกจากการดูหนังก็ได้ หรือไม่ก็ไปหา podcast ฟัง สำหรับคนฝึกภาษาอังกฤษลอง ESL podcast ก็ได้ (English for Secondary Language country) เน้น conversation มีเวอร์ชั่นพูดช้า พูดเร็ว (เร็วกว่าในข้อสอบแน่นอน)

Gramma ต้องฝึกทำแบบฝึกหัดเอา ส่วน Reading กับ writing ผมว่าไปด้วยกันได้ครับ ส่วนเรื่องคำศัพท์ก็สะสมกันไปครับ

หวังว่าจะช่วยได้นะครับ

ผมแนะนำให้ฝึก Listening กับ Speaking ไปเยอะๆครับ ส่วนใหญ่คะแนนจะได้จาก 2 Parts นี้ค่อนข้างเยอะ ส่วน Reading กับ Writing ฝึกทำโจทย์ให้พอเป็นครับ เพราะว่า Reading กับ Writing ส่วนใหญ่จะทำไม่ทันกัน โดยเฉพาะ Reading โดนมากับตัวเลยครับ ทำ Reading ไม่ทัน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ลองทวนดูว่า Part ไหนเราไม่ค่อยเก่ง หรือ Part เราเก่งก็ไปเน้นตรงจุดนั้นเอาครับ สู้ๆครับ

เอาจริงๆนะ...

อย่างแรกเลยที่ต้องเริ่มทำคือ งดเที่ยว งดดื่ม งดสูบ นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารให้ถูกต้องหลักสุขลักษณะ รวมทั้งเรื่องแฟนก็ต้องเบาๆลงด้วย เพื่อให้ร่างกายโดยเฉพาะสมองมีความสมบูรณ์เป็นพื้นฐานหลักเอาไว้ก่อน
เมื่อร่างกายแข็งแรงขึ้น จิตใจก็แจ่มใสมีสมาธิในการเรียนมากขึ้น ทุกอย่างก็จะซึมซาบเข้าไปได้ง่ายขึ้น
ดังนั้นไอเอลก็ไม่ใช่ปัญหาแน่นอนครับ