เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงครับ
เล่าต่อกันมาแค่สองทอด แฟนน้องชาย ฟังมาจากรุ่นน้องที่สนิท ซึ่งไปเจอกับตัวเอง
พยายามถ่ายทอดตามคำบอกนะครับ

เรื่องมีอยู่ว่า ด้วยความผิดพลาดจากระบบเอกสารขั้นร้ายแรง สาวน้อยหน้าซื่อรายหนึ่ง(รุ่นน้องคนที่ว่าแหละครับ)
มีอันให้ต้องไปอบรมเวชกิจฉุกเิฉิน ณ จังหวัดไกลโพ้นทางภาคเหนือ แทนที่จะเป็นจังหวัดใกล้บ้าน
ไปเรียนไกลอย่างนั้น ก็ต้องอยู่หอพักของวิทยาลัยพยาบาล ปกติคนเรียนที่นั่น ก็จะเป็นคนท้องที่
เพื่อนร่วมห้องพักของน้องตูน(นามสมมุติ) เป็นคนไทยภูเขาเผ่าหนึ่ง
มีความแตกต่างกันบ้างในชีวิตความเป็นอยู่ ธรรมเนียม ประเพณี
แต่ที่แปลกกว่า...คือ กลางดึก มักจะมีเสียงกุกกัก กุกกัก ที่ประตูห้อง หรือเสียงเคลื่อนไหวกันไม่ปรากฎที่มา
ทุกคืน ทุกคืน....
หลายวันเข้า อดรนทนไม่ไหว น้องตูนก็ตัดสินใจถามเพื่อนร่วมห้อง

"กลางคืนดึกๆ แกได้ยินเสียงอะไรบ้างไหม ฉันได้ยินทุกคืน ทีแรกคิดว่าเสียงยาม คิดไปคิดมาก็ไม่น่าใช่"

....................(เงียบไปพักหนึ่ง ค่อยมีเสียงตอบ)

"อ๋อ...........เสียงสร้อยคำของข้าเจ้าเอง"

"สร้อยคำ..สร้อยคำอะไร(วะ)"

"ก็....สร้อยคำน่ะเจ๊า"

น้องตูนนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง...ซึ่งจริงๆอาจจะไม่ต้องเสียเวลาคิด แต่ไม่อยากพูดออกมาเพราะกลัวจะเดาถูก..

"แก...อย่าบอกนะ สร้อยคำคือ กุมารทอง?" - -*

"บ่ใจ้...สร้อยคำบ่อใจ้กุมาร..."

"สร้อยคำเป็นสาง...."

...........................= =* = =* = =* = =* = =* = =* = =* = =* = =* = =*

"นี่ แก เอา..สร้อยคำ มาไว้ที่หอพักได้ยังไง"

"ก็ ข้าเจ้าต้องคอยเลี้ยงดูสร้อยคำน่ะเจ้า"

(มิน่า..กรูถึงได้เห็นมรึงซื้อเลย์กับน้ำแดงแล้วยัดเข้าไปไว้ในตู้เสื้อผ้าทุกวันเรย ย ย)

"แกก็เอาไปไว้ที่บ้านสิ สองปีเอง(คอร์สเวชกิจฉุกเฉินเรียนสองปีจบ) แล้วแกค่อยไปเลี้ยงสร้อยคำของแกต่อ"

"ไม่ได้เจ๊า ที่่บ้านมีอีกสอง...."

= =* = =* = =* = =* = =*

"งั้นแกก็น่าจะเอาไปปล่อย"

"ไม่ด๊าย ย ยเจ๊า ถ้าไม่เลี้ยง ต้องเอาไปให้่ตุ๊ลุง(หลวงลุง)ตี้(ที่)วัดเลี้ยงแทน แล้วเดี๋ยวนี้ หาตุ๊เจ้า(สาธุคุณเจ้า - พระสงฆ์)
จะเลี้ยงแทนก็หายาก.............."

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

เรื่องนี้ สรุปว่า น้องตูน ทำเรื่องขอย้ายห้องพักครับ แล้วก็มาเล่าให้รุ่นพี่ของคุณเธอ(แฟนน้องชายผม)ฟังเมื่อปีใหม่ที่ผ่านมานี่เองครับ