ผมว่าอาจจะเป็นความไม่ชินในตอนแรกฟังก็เป็นได้ครับ เพราะอ่านดูแล้วเหมือนสเกลเสียงมันจะใหญ่ขึ้น วงดนตรีหนีไปตั้งตรงหน้า มันเหมือนกับว่า เรานั่งเก้าอี้ใน concert hall แล้วฟัง norah jones ร้องเพลงอะไรแบบนี้รึเปล่าครับ ถ้าแบบนี้จะคล้ายๆ dita balance + ak240ss เลยครับ ที่เสียงเขยิบไปด้านหน้า และเราเหมือนนั่งฟังอยู่ด้านนอก

แล้วแต่ความชอบครับ ว่าชอบให้ตัวเราอยู่ในวงดนตรีหรือให้วงขยับออกไปแล้วเรานั่งฟัง

ลองหาเพลงที่บันทึกแบบ binaural มาลองฟังดูครับ
เป็นเพลงที่บันทึกมาสำหรับหูฟัง โดยเฉพาะ จะมี stage ที่สมจริงที่สุดคับ
เพลงส่วนใหญ่จะบันทึกแบบลำโพงมาครับซึ่งหูซ้ายขวา จะได้ยินเสียงทั้งจากลำโพงทั้งสองข้าง
เมื่อฟังผ่านหูฟังหูแต่ละข้าง จะได้ยินเฉพาะจากข้างของตัวเองครับ
Sound Stage จิงเพี้ยนไปจากความจริง

Amber Rubarth sessions from the 17th ward

แนะนำอัลบัมนี้ครับบ

ลักษณะควรจะมี dimension ของแต่ละเสียง ตำแหน่งของเครื่องดนตรีต้องไม่ผิดเพี้ยน ยิ่งถ้าเป็นวงใหญ่ เครื่องเยอะ หูฟังโคตรเทพ จะเป็นชิ้นเครื่องดนตรีเรียงเป็นแถว ได้ยินชิ้นชิ้นเครื่องแต่ละชิ้นเยื้องกันในแต่ละตำแหน่งตามรูปแบบการจัดวง

แบบนั้นแหละถึงเรียกว่า soundstage ที่ดีสำหรับเรา ถ้าวงธรรมดา ตำแหน่งเครื่องดนตรีสำคัญมากกว่า ถ้าตำแหน่งเครื่องผิด หูฟังตัวนั้นถือว่าแย่สำหรับเราอ่ะ

อีกอย่างที่ด่าสุดคือ คือการมิกเสียงเครื่องดนตรีนี่แหละ เคยเจองานประเภทมิกเสียงแล้วเครื่องกระโดดไปกระโดดมาบนเวทีทีได้นี่ด่าเละ ด่าวินาศ (แต่บางคนอาจจะชอบอ่ะนะ)

คุณแนนมีเพลงหรืออัลบั้มไหน พอจะแนะนำได้มั้ยครับ

ขอบคุณทุกความเห็นครับ

ฟังมาซักพักหนึ่งเริ่มชินรู้สึกว่ามันกว้างขวางหลุดไปจากหัว
พอกลับไปฟังสายแถมรู้สึกว่ามันแคบซะงั้น

คุณ nan79 สรุปคือเครื่องดนตรีกระโดดนี่คือ เช่น เสียงกีต้าร์หรือเบสควรจะฟังแล้วอยู่ตำแหน่งที่เสียงออก ณ ตำแหน่งเดียวกันทั้งเพลงใช่รึป่าวครับ

กระโดดที่ว่าคือ จากอยู่ซ้ายไปขวา จากขวาไปกลางเพลงเดียวกัน ไม่มันเดินไปมาด้วย มันหายตัวแว๊บไปโผล่อีกด้านนึง อันนี้น่าจะเพราะ mix ล้วนๆ ค่ะ คือ ตัดต่อกันหลายที

@ขอบคุณครับ ส่วนใหญ่จะเป็นเพลงคลาสสิคค่ะ เต็มวงมันร้อยกว่าชิ้น ไม่ใช่ 5 ชิ้น 10 ชิ้น ตำแหน่งเครื่องต้องเป๊ะมาก ไม่งั้นเสียงเพี้ยนเละเทะ อีกอย่างวิธีบันทึกต่อให้บันทึกแห้งแบบไม่มีคนดูก็จัดวงเพื่อการบันทึก ไม่ใช่ตัดอัดทีละห้อง ตำแหน่งไมค์การวางจะสำคัญมาก