เจอเครื่อง PS 2 หัวอ่านเพชรที่สะพานเหล็กนี่แหละครับ

เดินสะพานเหล็กในยุคที่มีแต่เกมส์ Famicom กับ gameboy

ขอบคุณเกมบอยกับโปเกมอนที่ทำให้ชีวิตวัยประถมผมมีแสงสว่าง

http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9580000109331

ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ครับ

ไม่เสียดายหรอกคับ เอาตรงๆเป็นแหล่งรวมช่างฟันซะเยอะ หลักๆจอยที่ขายเพิ่มปากก็บอกแท้ๆ มันปลอมทั้งนั้นแต่ขายราคาแท้ ขนาดผมไปมาตั้งแต่เด็กนันป่านนี้

มันบูมเพราะยุค ps1-2 เค้าเล่นแผ่นผีกัน เลยต้องมาซื้อเครื่องแปลงที่นี่

พอผ่านยุค ps3-4 คนต้องเล่นแท้เพื่อ ออนไลน์ สะพานเหล็กก็ซบเซาละครับ

เพราะคนซื้อเครื่องศูนย์รับประกันศูนย์ไม่พึ่งเสี่ยงเครื่องยำจากสะพานเหล็ก

หลังๆร้านเกมหายเยอะ เปลี่ยนเป็นร้าน BBgun ตามกระแส

ตอนแรกผมดีใจมีรถใต้ดินไปถึงสะพานเหล็ก แต่มายุคหลังๆ ยังพูดกับน้องเลยว่าสะพานเหล็กเจ๊งก่อนรถไฟเสร็จแน่ๆ

สมัยนี้มันซื้อผ่านโซเชี่ยลหมดของแท้ประกันศูนย์ ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงเครื่องยำ

นึกแล้วใจหาย
ตอนเด็กๆผมชอบไปเดินดูร้านขายปลาตู้ สะพานเหล็กสมัยก่อนมีร้านขายปลาตู้อยู่หลายร้าน ร้านขายเกมส์ไม่เยอะแบบปัจจุบัน เครื่องเกมส์มีแค่เกมส์ป๊อบอายหรือปลาหมึกรับขวด กับเกมส์donky kong ของnintendo สมัยนั้นยังไม่มีเกมส์แฟมิคอม เก็บเงินค่าขนมหลายเดือนกว่าจะซื้อเกมส์donky kongได้ พอเล่นเบื่อก็เอาไปเปลี่ยนเพิ่มตัง นึกไปนึกมานี่สามสิบกว่าปีแล้วเหรอเนี่ย
ลาก่อนสะพานเหล็ก สำหรับผมคงเหลือแค่ความทรงจำดีๆไว้ตลอดไป

เห็นภาพตอนรื้อแล้วก็ใจหายเหมือนกันครับ ผมว่าเด็ก กรุงเทพส่วนใหญ่ ต้องเคยไปเดินสักครั้ง ในชีวิต

มีทั้งความทรงจำดีๆ และไม่ดีเหมือนกับ หลายท่านปะปนกันไป แต่มันก็เป็นวัฏจักร อะไรผิดก็ว่ากันไปตามกระบวนการ

เคยไปเดินตั้งแต่สมัยหาซื้อตลับเกมแฟมิคอมครับ
แล้วบางทีก็เดินเลยไปดูเครื่องดนตรีที่เวิ้งนครเกษมด้วย
เป็นความทรงจำส่วนหนึ่งของชีวิตเด็กนักเรียนเลย

เจอวิธีการขายแบบแปลก ทั้งเกมส์ และ walkman จะบอกราคาโคตรถูก พอจะซื้อบอกราคาเฉพาะเครื่อง ฮ่วย

ผมว่าร้านดีดีมีน้อยน่ะ ที่เหลือ เสือสิงห์กระทิงแรดทั้งนั้น ผมเดินซื้อกับเพื่อนตั้งแต่เด็กจนโต หลังๆไม่ได้แอ้มกรูหร๊อก รู้ทันหมดแล้ว

ตอนม.2-4 ผมเดินจาก รร.มัธยม ไปบ้านหม้อต่อไปสะพานอาทิตย์ละประมาณ3-4วัน เดินจนหน้าเจ้าร้านยันลูกจ้างได้ทุกคนทุกร้าน
จุดเริ่มต้นเครื่องเสียงพกพาของผมก็เริ่มจากที่นี่
ซาวเบาด์ Aiwa Sony , Earbud Sony E484 ,...ที่ขาดไม่ได้คือ Tape Matelเสียงใสจริงๆ
เครื่องเกมส์ Gameboy,Game Gear,SAGA,...อีกหลายอย่างที่เก็บเงินค่าขนมซื้อ เพื่อนๆในนี้หลายๆคนคงเคยใช่เคยเล่นของพวกนี้เช่นกัน
.....เสียดาย กับความทรงจำกว่า20กว่าปี....

ฉิบเป๋ง.. ผมทันยุคร้านขายปลาด้วยแหะ สมัยนั้นตามพ่อไป มาเริ่มซื้อของจริงๆ ตรงแผ่น ps1 นี่แหละ

เดินบ่อยๆสมัยร้านเตี้ย สะพานเหล็ก ขายเทปผีซื้อเป็นประจำ วงเฮฟวี่เมทัลหลังๆๆแผ่นหนังdvd5

จริงๆแล้วผมเองแทยบจะถือว่าเป็นเด็กสะพานเหล็กก็ว่าได้ เพราะบ้านเก่าพ่อผมอยู่ตรงตลาดปีระกาครับ เดินแถบนั้นกันตั้งแต่เด็กๆ นั่งแท็กซี่แบบไม่มีแอร์จากบ้านผมไปลงสะพานเหล็กในราคา 5 บาท รวมถึงผมยังทันนั่งรถรางจากหน้าบ้านไปลงตรงหลังวังบูรพา ซึ่งติดกับสะพานเหล็ก

ยุคก่อน สะพานเหล็กไม่ใช่แบบที่ทุกคนเห็นใน 30 ปีที่ผ่านมาครับ แต่ก่อนสะพานเหล็กส่วนใหญ่จะเป็นร้านขายอาหารโต้รุ่ง หลายร้านจะขายกันอยู่บนสะพาน สะพานเหล็กมีบ่อนไพ่ตีตั๋วถูกกฏหมาย และที่หลายคนอาจจะไม่เคยเห็นเลยก็คือ สะพานเหล็กคือแหล่งขายปลาตู้ปลาสวยงามมาก่อนครับ จนเวลาผ่านไปสินค้าพวกวอล์คแมนค่อยๆทะยอยเข้ามา จนกลายเป็นเกมส์ เป็นโมเดล เป็นแหล่งขายอิเล็กโทรนิคจีนเต็มรูปแบบในที่สุด

โลกมันต้องหมุนครับ.....

ในฐานะที่เกิดมาไม่เคยได้ไปเหยียบสะพานเหล็กเลย มีคำถามอยากจะถามเพื่อเอาไปใช้เป็นข้อมูลในการเขียนบทความหน่อยค่ะ (บทความเรื่องซาวด์เบ้าท์ค่ะ)

1. ในความเข้าใจของหนู สะพานเหล็กคือแหล่งรวมสินค้าอิเล็กทรอนิคส์ พวกแกตเจททั้งหลายในยุคก่อน โดยแกทเจตที่มีคนมาซื้อที่นี่เยอะมาก หลักๆ จะมีอยู่สองอย่างที่ดังมากๆ ที่นี่คือ เครื่องเล่นเกม กับ ซาวด์อะเบ้าท์ แต่เท่าที่หนูสืบค้นข้อมูลจากเว็บไซต์ พบว่า คนในยุคนั้น (2530-2540) ส่วนใหญ่จะนึกสะพานเหล็กในฐานะที่เป็นตลาดขายเกมส์ มากกว่าแหล่งขายซาวด์อะเบ้าท์ ตรงนี้เป็นเพราะอะไร

2. ที่สะพานเหล็กในยุคนั้น มีร้านที่รับนำเข้า พวกซาวด์เบาท์แกดเจตจากเมืองนอก อะไรพวกนีั้มั้ย แล้วเค้ามีวิธีเอาเข้ามาขายยังไง

3. ในยุคนั้น มีนิตยสารหรือสื่อสิ่งพิมพ์เกี่ยวกับพวกแกตเจท เหมือนในสมัยนี้มั้ยคะ แล้วคนในยุคนั้นเค้ามีวิธีการอัพเดท เทคโนโลยี หรือแกทเจตใหม่ๆ กันยังไง

ใครที่พอจะให้ข้อมูลด้านนี้ได้บ้างรบกวนตอบหนูหน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

เคยเจอ ร้านขายถูกกว่าร้านอื่น พอไปถามปรากฎว่าเอาอุปกรณ์ในกล่องออก แล้วบอกว่าจะเอาครบชุดต้องซื้อเพิ่ม ???

ผมไปเดินสะพานเหล็กเมื่อสัก 26 ปีที่แล้ว เพืื่่อไปซื้อ
ซาวด์อะเบ้าท์ สองพันกว่าได้
กับ วิทยุ FM ตัวเล็กๆ พันสอง

ตามรูปนี้คือรูปจริง ยังใช้ได้จนถึงทุกวันนี้ (วันนี้ตั้งถ่ายรูปเอามาโชว์)

กะว่าจะไปเดินระลึกความหลัวตอนได้ข่าวจะรื้อสะพานเหล็ก แต่ไปอีกทีบรรยากาศมันเปลี่ยนไปมากแล้วเป็นพวกเกมส์ซะเป็นส่วนใหญ่

โดนต้มจอยps3มาครับ เอาdsไปซ่อมก็ใส่อะไหล่ปลอมกลับมา เอ๊ะ เค้าให้บอกประสบการณ์ดีๆนี่หว่า5555

ร้านส่วนใหญ่ย้ายไปเมกก้าพลาซา ลูกค้าเก่าตามไปอุดหนุนได้

ผมไปซื้อการ์ตูนทั้งของแท้และของปลอมเลยครับ เป็นสถานที่ที่ตอนเด็กผมเด็กแล้วยังกับเขาวงกบ 555

Kaipan ประสบการณ์ดีดี ผมว่าน้อยครับ 555555 ไปสะพานเหล็กภูมิต้องดีนิดนึง ถึงจะรอดจากเสือสิงห์ อิอิอิ

ตอนม.ปลายผมโดนฟันครั้งแรกที่สะพานเหล็กครับ

สมัยนั้นต้องซาวด์เบาท์เลย โซนี่ไทยเอามาขายไม่กี่รุ่น รุ่นแปลกๆไม่เอามาขาย จำได้เลยไปหาซื้อเจออยู่เจ้านึงซาวด์เบาท์เต็มตู้ แบบว่าน่าซื้อมาก ผมเห็นแระFX512ที่อยากได้ ถามราคาคนขายบอก3800 กำลังจะควักตังค์ซื้อ คนขายบอกเอาตัวJapanไหม เสียงดีกว่าตัวนี้นะ ตัวนี้มันChaina ผมก็งงอะไรวะมีแยกแบบนี้ด้วย แล้วตัวJapanเท่าไหร่ 5500น้อง ถ้าเอาเด๋วลดให้เหลือ5200 ตัวJapanทำให้ญี่ปุ่นแท้ๆเลย หัวเทปกลไกอะไรดีกว่ามาก ของจีนเสียงสู้ไม่ได้ใช้ๆไปเด๋วก็พัง เนี่ยเอามาซ่อมกันหลายเครื่องแล้ว พร้องชี้ไปที่กองเครื่องซ่อม ไอผมตอนนั้นอายุยังไม่18 วุฒิภาวะต่ำ ประกอบกับแรงเชียร์ของเพื่อน เฮ้ยซื้อทั้งทีเอาตัวJapanเลย เลยเสร็จคนขายไปตอนนั้น มารู้ทีหลังจากพ่อค้าร้านอื่นว่าซาวด์เบาท์มันก็มาจากโรงงานกันนั่นแหละ ไอรุ่นที่ผมได้มาขายกัน3800-4200ไม่เกินนี้

แล้วก็ยังมีเครื่องโปร32 PS1 จอยPS1 โดนมาอีกหลายครั้ง เคยแบบโดนกันเป็นหมู่คณะด้วย ไป4คนโดนกันทุกคน

ทั้งๆที่โดนกันมาถ้วนหน้าก็ยังจะหาเรื่องไปเดินได้ทุกอาทิตย์ ไม่เข้าใจเหมือนกัน

เห็นเค้าคุยกัน PS1,2,3
ผมเลยไม่รู้จะไปคุยอะไรกับเค้าเลย

ประถมผมเรียนอยู่แถวเยาวราช แม่ก็ทำงาน บริษัทผลิตกระดาษไหว้
เป็นคนสอนพนักงานใหม่ ทำงานแถวเยาวราช เพื่อนๆตอนเด็กก็เจ็กๆจีนๆ
แถวเยาวราช

ผมเคยมาซื้อของแถวสะพานเหล็กแค่สองครั้ง ครั้งแรกซื้อเกมม์ที่เป็นแบบแผ่นๆ
สี่เหลี่ยมเท่าiphoneนี่ละ หน้าจอเกมม์อยู่ตรงกลาง ด้านซ้ายเป็นปุ่มบังคับเหลี่ยว
ซ้ายขวา ขึ้นลง ด้านซ้ายเป็นปุ่มยิง 5555 ไม่อยากเล่าเลย แก่จริงๆ
เครื่องหนึ่งตั้งราคาหลอกประถม 80บาท ต่อลดเหลือ 60บาท เดินหนีลดเหลือ40บาท
เดินหนีอีกบอกเห็นเป็นเด็กน่ารัก เอาไปพิเศษให้ หกเครื่อง หกเกมม์ 100บาท จัดมา
เล่นเข่งกับอาม่า อาม่าผมท่านติดเกมม์แบบนี้มาก ท่านมีเก็บไว้เยอะมาก
ท่านเสียนานแล้ว

อีกครั้งเข้าสู่ยุคเกมม์ แฟมิรี่ ครองเมืองผมย้ายมาอยู่นนทบุรีแล้ว มาริโอ 3 ซื้อพันทิพย์
แท้ตลับ 300บาท(ถ้าจำไม่ผิด) ซื้อสะพานเหล็ก ตลับยี่สิบ 555 และมีแบบหนังยางรัด
หกตลับร้อย จัดไป เลือกแบบที่มีเกมม์ คอนทรานด้วย
สูตรตัวร้อยตัวเกมม์คอนทรานยังจำได้ "ซ้ายขวา ซ้ายขวา ขึ้นลง ขึ้นลง AB AB"
สูตรมาริโอ 3 99ตัวผมก็ทำเป็น ตลับปลอมสะพานเหล็กก็ทำสูตรได้

Gems Boy แพงมากตอนออกใหม่ๆ แต่ก็ซื้อ ซื้อของแท้ด้วยที่พันทิพย์งามวงค์วาน
เล่นแล้วไม่ชอบ

จริงๆแถวนี้จนถึงเยาวราช เจริญกรุง เมื่อก่อนเป็นแหล่งที่มีของกินอร่อยมากๆตลอดทั้งวัน
ยิ่งกลางคืนนี่อร่อยสุดๆ ซอยเท็กซัลไกล้สะพานเหล็กนี่ จะมีร้านอาหารแบบกึ่งภัตตาคาร
บะหมี่หยก (หมูแดง และ เป็ดย่าง) อร่อยมากครับ กระเพาะอีกอย่างสุดยอด

กลางคืนรังนกข้างทางเยาวราช ถ้วยธรรมดา 150บาท พิเศษ จะใส่พวก เสี่ยงจี้ แปะก๋วย
อื่นอีกจำชื่อไม่ได้ 250-300บาท เป็นรังนกร้อนๆที่ชุ่มคอชื่นใจจริงๆ
กระเพาะปลาหม้อดินทางนะครับหม้อละสามร้อย
สูตรเลยคือกินกระเพาะ แล้วตามด้วยรังนก ตบของหวานคือ โบ๊กเกี้ย (รู้จักกันเปล่าหว่า)
กลับไปนอนหลับขึ้นอืดปุ๋ยยยย
ผมอยู่นนท์ ผมยังขี่รถมาหาของกินแถวๆ สะพานเหล็กเยาวราชบ่อยๆเลยครับ

สมัยเรียนหนังสือ เบื่อตรงจอดรถ อาคารไทยทนุ นี่ล่ะครับ
ที่จอดรถปราบเซียนสมัยนั้น

ขอตอบคุณ ปามมี่ สาวเชียงใหม่ ตามคห. 14 ดังนี้ครับ

1. เพราะคนส่วนใหญ่มีเครื่องเกม มากกว่าซาวเบาท์ครับ แต่จำนวนร้านขายเกมและซาวเบาท์มีพอ ๆ กัน

2. ร้านจะนำเข้ามาเองครับ หลัก ๆ มีไม่กี่ร้านครับเรียกว่าแค่หลักหน่วยเลยที่นำเข้ามา แล้วจะกระจายกันไปสู่ร้านอื่น ๆ รวมถึง ตจว. นำเข้าโดยหนีภาษีจากฮ่องกงครับ รับจากหน้าร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าใหญ่ ๆ ในฮ่องกง (ประมาณเดียวกับคนที่เป็นข่าวมาขายเป็ดพะโล้ในไทยแบบนั้น) แรกเริ่มส่งกันทางเรือ ยุคหลังส่งกันทางเครื่องบิน โดยคนมีสีเขียวเป็นผู้รับผิดชอบนำสินค้าให้ผ่านเข้าไทยโดยไม่เสียภาษีครับ ส่วนตอนขายก็เทียบกับราคาห้างแล้วตั้งให้ต่ำกว่าครับ แต่คนขายหน้าร้านจะเป็นคนตัดสินใจราคาสุดท้าย เพราะราคาที่ขายได้ส่วนหนึ่งเป็นค่าคอมมิสชั่นของเขาครับ

3. ไม่มีครับ ส่วนตามร้านก็กางแคตตาล็อคภาษีญี่ปุ่นกันเลย แล้วอาศัยประสบการณ์วัดเอาเลยว่ารุ่นไหนน่าจะขายได้

ส่วนที่เก็บของเก็บกันใต้ฝ้าในร้านครับ โกดังใหญ่อยู่ที่ชั้นสองของไทยทนุเป็นหลักครับ

แสดงว่า ที่มีการสั่งนำเข้ามา เป็นเพราะศูนย์ไทยไม่นำเข้ามาขายเองหรอคะ หรือว่ามันมีขายอยู่แล้วแต่ราคาแพงกว่านำเข้ามาคะ

ถ้ารำลึกผมเองก็มีช่วงเวลาใช้ชีวิตกับสะพานเหล็กอยู่พอสมควรเหมือนกัน แต่ความทรงจำส่วนมากจะเป็นเรื่องไม่ค่อยดีเสียมากกว่า คงปฏิเสธไม่ได้ว่าสะพานเหล็กเป็นย่านที่มีความเป็นเอกลักษณ์และเฉพาะตัวมาอย่างยาวนานผมเองตอนซื้อซาวน์เบาท์, เทปแรกๆ ก็ไปหลายครั้งจนเปลี่ยนมาเป็นยุคเกมฟามิคอม, MD, ซุปเปอร์, หัวโปร, P1,P2 (ผมเริ่มร้างไปช่วงนี้แหละ)

แม้จะมีความทรงจำไม่ดีเป็นส่วนมากแต่ก็แปลกที่ยังเข้าไปใช้บริการแวะเวียนอยู่อย่างยาวนาน แต่พอจะรื้อไปใจหนึ่งก็เสียดาย...ไม่ได้เสียดายย่านร้านค้าหรอก เพราะว่าอย่างไรเสียพ่อค้าแม่ค้าก็ดิ้นรนหาทางรอดเปิดตัวใหม่แน่นอน ดีไม่ดีก้าวกระโดดไปไกลกว่าของเดิมด้วยซ้ำ หากมีคนเก่าเลิกราไปก็เป็นโอกาสให้คนใหม่เข้ามาอย่างสร้างสรรค์อยู่แล้ว แต่เสียดาย "บรรยากาศ" อันเป็นเอกลักษณ์ที่ไม่เคยสัมผัสจากย่านอื่นๆ ในกรุงเทพเลย

ซาวเบ้าด์ สมัยก่อนนี้ราคาแสนแพง โดยเฉพาะของศูนย์ไทย เขาว่าภาษีแพง เลยทำให้ของหนีขายกันได้



เอาที่เคยซื้อนะ เครื่องแรกใช้ของ Aiwa ตอนน๊้ซื้อสะพานเหล็กมาราวๆ 4800 แต่ว่าเครื่องรุ่นเดียวกัน ที่บ.เซนทรัล เทรดดิ้ง ตัวแทนสมัยนั้น ขายอยู่แปดพันกว่าๆเกือบ 9000

เครื่องแรกใช้มา 2-3 ปี พัง ซื้อเครื่องที่สอง Pana ซื้อมา 5000 ถ้วน ในห้างขาย เกือบ 9000 เหมือนกัน

ซาวเบ้าด์ที่ว่ามานี้คือช่วงปี 36-40 นะครับ


นอกจากซาวเบ้าด์ พวกชุด Compo FH แถวนี้ก็เคยมาขายกันหลายร้าน ราคาถูกกว่าของโซนี่ไทย แต่จะเป็นช่วงสั้นหน่อย เพราะต่อมาชุด Compo นิยมสุด มันเลยผลิตในไทย ของหนีก็ล้มหายไปโดยปริยาย
แบบที่ คห. 24 บอกเลยครับ เป็นยุคที่ร้านอากีเฟื่องฟุสุดๆ

แต่ก่อนจะยังไม่มีศูนย์โดยตรงครับ เป็นตัวแทนนำเข้ามาครับ แล้วสักพักก็มีศูนย์ของยี่ห้อนั้น ๆ ตามมา

แต่ราคาจะสูงลิ่วครับ (สมัยนั้น vat 10% ภาษีนำเข้า 40-50%) ของหนีเลยขายได้ครับ

แต่ถ้าย้อนไปอีกยุคสัก 2530 จะเป็นแบบ คห. 27 เป็นยุควิทยุกระเป๋าหิ้ว กับคอมโป แต่คอมโปโดยมากจะเอาไปขาย ตจว. เป็นหลัก ส่วนกทม. จะขายเฉพาะโซนี่รุ่นฮิต ๆ แต่ยุคนี้สั้น ๆ ครับ

เฮียทันนั่งรถรางด้วย เชื่อเขาเลย @_@

เมื่อวานผมไปเยี่ยมสหายธรรมแถวๆนั้น เดินผ่านสะพานเหล็ก ชาวบ้านชาวช่องแถบนั้นก็คุยกันแต่เรื่องนี้...เริ่มรื้อแล้วนะ แถบนั้นแถวนี้โดนตัดไฟแล้ว ๑๕ พฤศจิกานี้ เรียบหมดแน่.. กระทั่งคนที่อยู่เลยตัวสะพานเเหล็กแถวดิโอลด์สยาม ก็ยังนั่งพูดถึงเรื่องนี้กัน

อีกมุมหนึ่ง จากคนที่ไม่โดนผลกระทบ ก็เล่าอย่างตื่นตา(รายนี้เป็นอาจารย์สอนศิลปะ)ถึงส่วนที่โดนรื้อไปบ้างแล้ว ประมาณว่าพอรื้อส่วนที่ก่อสร้างรุกล้ำลำคลองสะพานออก ก็ว่าเค้าโครงภูมิสถาปัตย์ของแถวนั้นนี่สวยราวคลองที่เวนิสเลย (ที่จริงกรุงเทพแต่ก่อน มีคลองหรือการสัญจรทางน้ำเป็นเส้นทางหลัก จนได้ชื่อว่า เวนิสตะวันออก คงเคยได้ยินกันมานะครับ กระทั่งคลองถม นี่ก็บอกชัดว่าเป็นที่ที่ถมจากคลองเดิมสร้างขึ้นมา)

เรื่องเดียวกันมันก็มีหลายมุมมองหลายมิติครับ...

เกมบอย PS1 แผ่นเกม/ตลับเกม การ์ดยูกิ การ์ดเมจิก การ์ดโปเกมอน DVD หนัง (ไม่ใช่หนังอย่างนั้นนะ) ความทรงจำของผมมันลอยมาประมาณนี้ครับ

ปกติผมจะไม่เดินเข้าทางด้านหน้า (ที่เดินลงบันไดเข้าไป) แต่จะเดินเข้าด้านข้างครับ เดินเลี้ยวขวาเข้าซอยก่อน แล้วเดินไปเรื่อยๆ จะมีทางเข้าด้านข้าง เดินเข้าไปเจอร้านขายการ์ดเจ้าประจำพอดี แล้วก็จะเดินย้อนกลับออกมาทางด้านหน้า หรือไม่ก็เดินออกอีกฝั่งตรงไป KFC ตรงข้ามเมอร์รี่คิง วังบูรพา กิน Zinger Burger ก่อน

ทันจริงๆๆครับ 555 ให้ดูจากในคลิปนะครับ รถรางวิ่งผ่านหน้าป้อมพระกาฬ ผ่านร้านผัดไทย วิ่งเลียบถนนมหาไชย ผ่านสี่แยกสำราญราษฏร์ และผ่านหน้าบ้านผมทุกวันๆครับ 555 รถรางมุ่งหน้าไปวังบูรพาแล้วเลี้ยวขวาตรงสี่แยกเจริญกรุงไปทางสนามหลวง

เห็นคลิปนี้แล้วนั่งอมยิ้มเลยครับ

ป้ายรถรางก็ยังอยู่นะครับ ตรงหน้าร้านแสงทองแมชชีน แต่อีกหน่อยคงต้องทุบตามกันไป

รีบๆไปชมป้ายรถรางแผ่นสุดท้ายในไทย ก่อนจะหมดไปกับการเข้ามาของกลุ่มทุนยิ่งใหญ่

เฮียมั่น นี่น่าจะทันยุคที่ เวลาสัมพันธมิตรบินเอา ระเบิดมาทิ้ง แล้วหวอดัง ต้องวิ่งเข้าไปหลบ ในหลุมหลบภัยนะครับ555

@heavensgate @replay ขอบคุณสำหรับข้อมูลมากค่ะ

เท่าที่จำได้ศูนย์โซนี่ศูนย์แรกที่เป็นศูนย์นำเข้าและจัดจำหน่ายเป็นทางการ น่าจะซักราวๆ ปี 37 ได้มั้งคะ เพราะตอนนั้นโซนี่เอาตัวเทพๆ ในญี่ปุ่นมาขายบ้านเราละ ราคาตัวทอปน่าจะราวๆ 7 พันกว่า 8 พันนี่ล่ะค่ะ

ส่วนเรื่องร้านอากีนี่ เคยได้ยินกิตติศัพท์มาเหมือนกันค่ะ เคยมีหลายคนโดนฟันหัวแบะร้านนั้นเยอะมาก โดยเฉพาะคนไทย 555 ล่าสุดเฮียแกมาเปิดร้านเป็ดพะโล้บ้านเราแล้ว

โอววว เหลือเชือจริงๆๆๆ ผมเดินผ่านจะห้าพันครั้งแล้ว แต่ไม่ยักรู้ว่านี่คือป้ายรถราง ขอบคุณมากๆๆเลยครับ 555


--------------------------------------------
พี่ tangkoo ครับ ถ้ายุคโกโบริมาทิ้งบอมบ์ที่บางกอกน้อย อันนี้ไม่ทันจริงๆๆครับ 555 แค่ได้นั่งรถรางนี่ ผมเล่าให้ลูกฟังมันยังไม่เชื่อเลยครับพี่ 555

ปัจจุบัน

เช้าๆถ้าใครผ่านมาแถวสะพานเหล็กให้ระวังด้วย

จากที่เป็นถนนวันเวย์ ก็เป็นทูเวย์ แล้วเป็นทูเวย์
แบบกลับทางด้วย วิ่งเข้าดันมาอยู่เลนน์ซ้าย
วิ่งออกดันมาอยู่เลนน์ขวา

กาแฟสตาร์บัก แยก เมกาอร่อยมาก ชั้นสองบรรยากาศดี นั่งฟังเพลงสบาย

พูดถึงสะพานเหล็ก เท่าที่จำความได้เคยไปซื้อแผ่นเกมบอยแค่ครั้งเดียว