ก็เป็นอีกเทคโนโลยีในการ Diaphragm แบบหนึ่งครับ
แต่สุดท้ายต้องลองฟังเสียงด้วยอีกทีหนึ่งครับ

Be เป็นธาตุที่หายากในธรรมชาติ แต่มีคุณสมบัติที่ดีเลิศ ทั้งความยืดหยุ่น แข็งแรงทนทาน และน้ำหนักเบา แต่ด้วยความที่กระบวนการสกัดธาตุBeออกมานั้นทำได้ยากมาก มันจึงมีต้นทุนที่แพงมากๆ นอกจากนี้มันยังมีความเป็นพิษสูงมากด้วย การใช้งานพวก Be นั้นนิยมทำเป็นอัลลอย ผสมกับโลหะอื่นเช่น ทองแดง อลูมินั่ม

เท่าที่ได้เคยลองหาดูในเน็ท เมื่อนานมาแล้ว ยามาฮ่าเคยทำดอกลำโพงเสียงแหลมที่ใช้ Be แต่ไม่ทราบว่าทำเป็นอัลลอยผสมกับวัสดุอะไร

หลายปีมาแล้วที่ลำโพงยี่ห้อ Tang band ก็ทำดอกเสียงแหลม Be ออกมาขายเช่นกัน ปรากฎว่าโดนวิจารณ์ในทางลบพอสมควร เพราะมันไม่ใช่อัลลอยด้วยซ้ำไป แต่เป็น Be coating ปัจจุบันนี้คงมีลำโพงยี่ห้อเดียวที่ยังทำดอกลำโพง Be คือยี่ห้อ TAD(Pioneer) ซึ่งใช้กันในสตูดิโอระดับเทพเท่านั้น ส่วนราคาถ้าจำไม่ผิดเมื่อสิบห้าปีที่แล้ว เฉพาะฮอร์นคอมเพรสชั่นไดรเวอร์ ก็ตกราคาคาดอกล่ะ $2K-3K

สอบถามเพิ่มเติมครับ ในทางเทคนิคแล้ว be นี่มีคุณสมบัติพิเศษอะไรในด้านเสียงบ้างไหมครับ

บอกตรงๆว่าโดยส่วนตัวแล้วยังไม่เคยได้ฟังลำโพงที่เป็น Be เลยครับ
เท่าที่ดูจากคุณสมบัติของมัน มีความแข็งแกร่งมาก และน้ำหนักเบามาก มันจึงใกล้เคียงกับความเป็ยอุดมคติของการทำเป้นไดอะเฟรมลำโพงมากเหลือเกิน

โดยทั่วไปแล้ว ไดอะเฟรมลำโพงที่ทำจากวัสดุโลหะ มีการสะสมพลังงานในตัวค่อนข้างต่ำ จึงสามารถถ่ายทอดพลังงานเสียงออกมาได้หมดจด ไม่ว่าจะเป็นไทเทเนียม หรือแมกนีเซียม จะให้เสียงได้สะอาด รวดเร็ว และรายละเอียดมากมาย และดูเหมือนว่า Be จะทำได้ดีกว่าทั้งไทเทเนียมและแมกนีเซียม

ลำโพงทุกๆแบบที่ผลิตกันขึ้นมา ล้วนมีค่าดิสทอร์ชั่นหรือความผิดเพี้ยนเฉพาะตัวด้วยกันทั้งนั้นครับ นั่นเป็นเพราะไดอะเฟรมของลำโพง เมื่อมีการขยับเข้าออกตามสัญญาณเสียง มักจะมีการบิดตัว อาจจะเพราะเบาไปหรือหนักเกินไป หรืออาจจะเหตุผลอื่นๆ ทำให้สัญญาณเสียงมีความผิดเพี้ยนตามไปด้วย

ส่วนในกรณีหูฟัง Mi ผมก็คงไม่ทราบหรอกครับว่า จะดีมากหรือน้อยเพียงใด แนะนำให้ลองหาอ่านจากรีวิวต่างประเทศดู

ขอบคุณมากๆครับ