ตัดแปะจาก งานเขียนของคุณประภาส ชลศรานนท์ ลำดับที่สามของชุด คุยกับประภาส..."กบเหลาดินสอ"
...หลายปีก่อน มีน้องผู้หญิงที่ค่อนข้างสนิทคนหนึ่งมาปรึกษาเรื่องชีวิตรัก ความจริงก็ไม่น่าจะเรียกการปรึกษาเท่าไรนักหรอกครับ เป็นการมาเล่าสู่กันฟังมากกว่า
เรื่องของเรื่องก็ไม่มีอะไรมาก เธอมาเล่าให้ผมฟังว่า เธอกับเพื่อนชายหรือแฟนของเธอที่คบกันมามากกว่า๕ปีแล้ว มาขอเธอแต่งงาน เธอเกิดความสับสน เพราะเธอไม่ใน่ใจว่าเธอจะอยู่กับเขาได้
เธอบอกว่าเธอไม่อยากตัดสิินใจแต่งงาน ไม่ใช่แค่เพียงเพราะเหตุผลว่าอายุมากแล้ว แต่เธอยังติดอะไรบางอย่างในตัวแฟนของเธอ
ผมถามเธอว่า เธอติดอะไรตรงไหน
อ่านแล้วอย่าแปลกใจนะครับว่า เธอขัดข้องตรงไหน
เธอบอกว่า เธอไม่ชอบนิสัยแฟนของเธอเวลาเข้าห้องน้ำ เนื่องจากห้องน้ำของเธอไม่มีโถฉี่ของผู้ชาย แฟนของเธอเวลาจะฉี่ก็จะปล่อยลงในส้วมชักโครก แล้วเธอก็พบว่าแฟนของเธอไม่เคยยกที่รองก้นขึ้นตั้งเลย เวลาที่เธอเข้าห้องน้ำหลังจากแฟนของเธอออกมา เธอก็จะพบรอยหยดหรือคราบเลอะอยู่ตามที่รองก้น
ผมฟังแล้วผมก็ทำหน้าจริงจัง เธอจึงบอกผมว่า เธอไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง เพราะเห็นว่ามันไร้สาระ ผมไม่รู้สึกขบขันเรื่องของเธอบ้างหรือ
ผมเลยบอกเธอไปว่า เรื่องของเธอเรื่องนี้ไม่ตลกและไม่ไร้สาระ ความจริงผมอยากทำนายให้เธอฟังด้วยซ้ำว่า ผู้ชายที่ฉี่บบนชักโครกแล้วไม่ยกที่รองก้นขึ้นตั้ง ต้องเป็นผู้ชายที่ไร้ซึ่งจิตสำนึกต่อผู้อื่น ไร้ซึ่งจิตสำนึกต่อสังคมอย่างมาก
เรื่องง่ายๆแค่นี้ เขายังทำให้คนที่เขารักไม่ได้ แล้วตอนที่ถึงเรื่องยากกว่านี้เล่า
ผมถามเธอว่า แล้วได้คุยเรื่องนี้กับเขาบ้างหรือเปล่า เธอบอกว่า คุยจนไม่รู้จะคุยอย่างไรแล้ว
ผมขออนุญาตไม่เล่าต่อนะครับว่า เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตครอบครัวของเธอคนนั้น หลังจากเขาทั้งสองแต่งงานกัน...