ช่วงนี้รู้สึกบอร์ดจะเป็นที่ระบายยังไงไม้รู้ อืมๆๆ.... เพื่อไม่ให้ตกเทรน

ขอระบายบ้างละกัน ของผมนี่เล่นกันข้ามปีเลยล่ะ (T-T)/

แต่ผมคงรวดเดียวจบอ่ะนะ ซอยแบบตาย่องคงไม่ไหว เพราะบางที พรุ่งนี้ผมอาจจะไม่สามารถมานั่งจิ้มคีบอร์ดได้อีก

ก็เป็นไปได้ ชีวิตคนมันไม่แน่นอน จริงมั้ยครับ ....

สิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ผมเข้าใจคำว่า “ความไม่แน่นอน ชีวิต และ .... น้ำใจ”ได้ดียิ่งขึ้น

โดยปกติ นอกจากซ่อมหูฟังแล้ว ผมมีงานหลักประมาณว่า organizer อะไรประมาณนั้น

แต่ไม่ได้จัดพวกงานรื่นเริงนะครับ จะเป็นพวกประชุม สัมนา ซะเป็นส่วนใหญ่

ช่วงแรกๆจะทำเฉพาะงานสัมนา ของหมออย่างเดียว หลังๆเริ่มสามหาว อะไรที่ได้เงินกรูทำหมด 5 5 5 .....

ลูกค้าก็เริ่มเป็นหน่วยงานที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

ใครจะคิดล่ะครับว่า ด้วยความที่เค้าใหญ่นี่แหละ เค้าเลยกำหนดอะไรต่ออะไรได้ตามใจ

คิดจะเลื่อนจ่ายเช็คพี่แกก็เลื่อนซะงั้น โดนไป3รายซ้อนๆ สำหรับบางคน เช็คสามใบ

อาจไม่สะเทือนเท่าไหร่ แต่สำหรับผมนะ ถึงกับร่วงได้เลยล่ะครับ (T-T)

เคสนี้โชคดีครับ ได้ “ผู้ใหญ่ใจดีสองท่าน และเพื่อนอีกหนึ่งท่าน”ช่วยประคองไว้

ไม่งั้นคงเน่าไปแล้ว มีคำถามใช่มั้ยครับว่า “ทำงานยังไงวะ ไม่มีเงินสำรอง”

ตอบว่า ไม่มีครับ... เพราะอะไร .. เรื่องต่อไปจะให้คำตอบครับ

ก่อนหน้านี้ หนึ่งเดือน แฟนผมเป็นหวัด 2009 (เฮ้ย.. เรื่องจริง ไม่ได้อำ)

ตอนนั้นค่ารักษาก็พอสมควร แต่ก็ยังไม่เท่าไหร่ หลังจากที่ได้รับยาแล้ว ก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับ วันที่ไปตรวจเลือดหาเชื้อ

ครั้งสุดท้าย ทุกอย่างเรียบร้อยครับ

ไม่มีเชื้อหวัดแล้ว .... แต่ .... สิ่งที่พบในใบรายงานคือ เกล็ดเลือดต่ำกว่าปกติ

อยู่ในระดับที่เรียกว่า ต่ำกว่าระดับต่ำสุดแล้ว ..... เอาแล้วไงกรู งานเข้า

ขอวิชาการนิดนึงนะครับ โรคเกล็ดเลือดต่ำที่เกิดจากภูมิคุ้มกันต่อต้านเกล็ดเลือดของตนเอง

โรคนี้แพทย์เรียกกันย่อ ๆ ว่า I T P (Immune thrombo cytopenia)

วิธีการรักษานั้นมีหลายวิธี แต่ของแฟนผมนั้น คุณหมอบอกต้องใช้ stem cell (สเต็มเซลล์ )

ค่าใช้จ่ายอยู่ประมาณ 200,000 – 1,000,000 ขึ้นอยู่กับร่างกายคนไข้ ...

\(o_O’)/ .... (วันนั้นทำท่านี้เลยครับ) โอ้ๆๆๆ แม่เจ้า ....

แต่.... ด้วยความที่ผมเดินเล่นที่โรงพยาบาลบ่อยกว่าเดินห้าง คุยกับหมอมากกว่าพ่อแม่

เนื่องมาจากงานที่ผมทำ ผมจึงรู้ว่า โรคนี้ และ ระดับที่แฟนผมเป็นอยู่นี้ ร้ายแรงแค่ไหน

วันนั้นพูดได้คำเดียวว่า “ครับหมอ เท่าไหร่ก็จ่ายครับ”(นึกในใจ กรูจะทำไงวะเนี่ยถ้ามันเกินเงินสำรองที่มีอยู่....

5 5 5 ..... แต่วันนี้ 05-01-2553 ทะลุไปเรียบร้อยแล้วครับ ) และ ... ยังไม่หายครับ แต่ดีขึ้น 70%

แล้ว โชคดีที่ได้รับความช่วยเหลือจากคุณหมอ ใช้สิทธ์อะไรซักอย่างของตัวท่านเองลดค่าใช้จ่ายได้ประมาณเกือบ

50% ไม่งั้นป่านนี้ เฉียดล้านแล้วครับ (ร.พ.แถวๆ ซอยนานา) .......... ครับ ก็ นะ... ช่วงนี้เครียดๆ

ครับ ถ้าใครเจอผมแล้วเห็นผมทำหน้าเป็นส้นตีนก็อย่าถือสานะครับ (^ ^)/

(เออ.... จริงว่ะย่อง ได้ระบายแล้วดีขึ้นเยอะ )

ระบายจบแล้วครับพี่น้อง เฮ้ออออ.... ชีวิตไม่แน่นอนนะครับทุกๆคน ผมเชื่อแล้ว

มีเงินมีทองก็อย่าใช้กันเพลินนะครับ อะไรๆมันไม่แน่นอน ดูแลตัวเองกันดีๆนะครับ ถ้าวันนี้มีโอกาสที่จะทำอะไร

จงทำมันให้ดีที่สุด เพราะ...ใครจะรู้ เราอาจไม่มีวันพรุ่งนี้ก็ได้ครับ ....

ขอบคุณนะครับ ที่ฟัง(อ่าน)จนจบ .... ขอบคุณครับ