เหมือนเดิม คือคาราบาวก็หมายถึงต้องมีแอ๊ด คาราบาว และน้าเล็กคาราบาว และเทียรี่ และน้าอ๊อด ซึ่งเป็นสมาชิกยุคดั้งเดิม ใครที่ฟังเพลงของคาราบาว ถ้าเพลงไหนมีแอ๊ด และมีคอรัสเป็นคุณเล็กและเทียรี่ เชื่อขนมกินได้ว่าไพเราะทุกเพลงเลยล่ะจ้า........

สปอนเซ่อร์การกุศลรายใหญ่คือเป๊บซี่ครับ เป็นการจัดร่วมกับภาคเอกชนรายอื่นๆๆ คาราบาวนั้นผ่านพ้นยุครุ่งเรืองสุดขีดไปนานมากแล้ว คือเล่นยังไงก็คงไม่เท่ากับฟอร์มเก่าๆ ที่เคยสร้างไว้

จำได้ว่าผมเคยตามดูคอนเสิร์ทตั้งแต่เล่นฟรีที่สวนอัมพร ฟรีคอนเสิร์ทที่ลานโลกดนตรี เวลโลโดม และร้านเหล้าต่างๆ อีก 2-3 ครั้ง และก็มางวดนี้ล่ะที่ได้มีโอกาสมาดูอีก

เอ้า เราเป็นแฟนเก่าก็ไปดูกันหน่อยล่ะเน้อ 555

ช่วงที่ผมฟังแล้วซาบซึ้งใจเหลือเกิน น่าจะเป็นช่วงที่คุณเล็ก คาราบาว และคุณเทียรี่ ร่วมกันเล่นแบบอคูสติก

เพลงคนเก็บฟืน ฟังกี่ทีก็ขลังเหมือนเดิม รักคุณเท่าฟ้าจากคุณเทียรี่ ฟังยังไงก็ไพเราะจริงๆๆ ผมคิดเองเล่นๆ ในใจ เด็กรุ่นปัจจุบัน เค้าฟังคาราบาวกันหรือเปล่า

หรือว่าเล่นฟังแต่เกาหลี ดงบังจุงกิ หรืออะไรเทือกๆๆ นี้ล่ะ 5555

แล้วก็มีการติ้นกันเล็กน้อยๆๆ พอขำๆ ผมว่าแฟนเพลงที่มาฟังคาราบาววันนี้ ไม่ใช่แฟนตัวจริง เพราะแฟนตัวจริงคงจะแก่และขี้เกียจออกมาฟัง 555

มีการปล่อยให้ดิ้นพอเป็นพิธี คือปล่อยให้ดิ้นอยู่ภายใต้ความควบคุมของการ์ด แต่ผมกลับมองว่าถ้าควบคุมให้ดิ้นหรือเต้นกันแบบนี้ งานกร่อยเปล่าๆๆ

เพราะคนไทยกับคาราบาวมันต้องลุยๆๆ หน่อยเนอะ 555

เรามาดูบรรดาป้าๆ ที่ไปทีมเดียวกันกับผม 555 ใครเห็นหน้าก็ต้องบอกว่า ไม่ช่าย ไม่ช่าย

หน้าตาและรูปพรรณสัณฐานแบบนี้ ไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้คาราบาวแน่นอน


แต่อย่างว่าวันนี้ตั๋วฟรีเกินครึ่ง แฟนเพลงคาราบาวก็เลยหน้าตาแปลกๆไปหน่อยล่ะ 555

รูป คห.4

ดูแล้วทำไมตาผมมันไม่ยอมมองดูบนเวทีไม่รู้

5 5

ผมขยับออกจากเก้าอี้ เตรียมจะเดินไปหน้าเวที เพราะผมมองเห็นว่าแถวๆ หน้าเวทีมีคนดิ้นอยู่ประปราย

และอีกประการ น้าแอ๊ดบอกว่าเต้นได้นะคร้าบบบ ผมเลยตอบสนองเจตนารมณ์น้าแอ๊ดซักหน่อย แต่พอเดินออกจากแถวเก้าอี้ และจะเดินไปข้างหน้า

การ์ดที่ควบคุมงามก็เดินเข้ามาขวางผมไว้ทันที แล้วสะกิดบอกว่า ดิ้นได้แต่ดิ้นอยู่ในเก้าอี้ตัวเองครับ

อ้าว!!!!!

555

แล้วก็มาถึงคิวแขกรับเชิญ คุณกิตติ กีตาร์ปืน แห่งวงคาไลโดสโคป ใครที่เป็นคอร็อครุ่นเก่าถ้าบอกว่าไม่รู้จัก สงสัยอาจจะไม่ได้อยู่เมืองไทยในยุคนั้นแน่ๆๆ

คุณกิตตินั้นถือว่าชั้นมวยเก๋ากว่าน้าแอ๊ด คือเล่นหากินมาก่อน เล่นมานานกว่าว่างั้น

วันนี้ผมขำมาก คุณกิติกีตาร์ปืนขยับเล่นเพลง Rock Bottom ของคุณะ UFO ปรากฏว่ามีผมยืนขึ้นเต้นกับฝรั่งคนหนึ่งอายุร่วมๆ ห้าสิบ เพลงร็อคดังขนาดนี้แต่มีคนรู้จักทั้งห้องประชุมแค่ 2 คน

ไม่เรียกว่าเศร้าแล้วจะเรียกว่าไงดีล่ะเนี่ย 5555

คุณปาน ธนพร ก็มาเป็นแขกรับเชิญ และมาร้องเพลงในอัลบั้มใหม่ สาวปานรีเทิร์นหรือไงนี่ล่ะ..

ปิดท้ายรายการด้วยรูปนี้ก็แล้วกันเน้อ 555

ยังโชคดีที่ผมมีโอกาสขยับแข้งขยับขาได้นิดหน่อย ถึงจะเป็นการขยับในเก้าอี้ตัวเองก็ตามที คาราบาวในวันนี้กับในวันวาน
แน่นอนว่าความขลังคงต้องลดลงบ้าง แต่แฟนพันธุ์แท้คาราบาวก็น่าจะคงอยู่ในทุกหย่อมหญ้า


คาราบาวเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่สำหรับผมมาก แต่ต้องเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนเน้อ


5555

อิจฉาเฮียจังเลยครับ..

เมื่อหัวค่ำผมไปจุดเทียนชัยที่ศูนย์ประชุมฯมาครับ

ว่าแต่ ถ้ามีบัตรฟรีเหลือๆอีก ขอผมสักสองใบนะครับ..อิ..อิ..อิ

เพลงเก่าๆ ก็เบื่อ
เพลงใหม่ๆ ก็สุกเอาเผากิน


ซะงั้นนนน

555 เฮียก็ไปกะเค้าด้วย...ผมว่าน้าแอ็ดกะเฮีย รุ่นใกล้กันละ...

วันก่อนบริษัทผมก็ยกโขยงไปกันเยอะเหมือนกัน เพราะได้บัตรฟรีกันมาเพียบ....

เฮียต้องยืนบนเก้าอี้ครับ

หุหุ คาราบาวยังขลังอยู่ครับเฮีย ยังเหมือนเดิมทุกอย่างสิบกว่าปีที่แล้วดูคอนเสริต กระทิงที่เขาใหญ่ คนดูตีกันหัวแตกไปหลายคณะ เมื่อสองปีที่แล้ว บริษัทผู้รับเหมา จ้างคาราบาวมาเล่นงานเลี้ยงคนงานตีกันอุตลุดอีรุงตุงนังเหมือนเดิมครับ อิอิ

ต้องเล่นบัวลอย แล้วก็ตีกันครับ
ชอบกันจริง ๆ

อิจฉาจังเฮียตั้งแต่มีน้องน้ำหวานงานพวกนี้เลิกคิดไปได้เลยครับ อาทิตย์หน้ามีconcertวง บางลำภู บลูส์แบนด์ ที่หอประชุมเล็ก ศูนย์วัฒนธรรม ผมอยากไปมากเลยแต่ก็คงอดอีกตามเคยครับ

ที่การ์ดเค้าห้าม เพราะกลัวเฮียไปโดนลูกหลงแถวหน้าเวทีอะป่าวครับ ^ ^

แอบอิจฉาเล็กน้อยครับเฮีย หิหิ

แต่เมื่อคืน ผมได้ดูหนังเรื่อง 2012 กะ รถไฟฟ้ามาหานะเธอแล้วหละ เย้ๆๆๆ...

เป็นหนังกลางแปลง กั้นผ้า แบบคล้ายๆงานวัด สองเรื่องควบหกสิบบาท
ฝนตกพรำๆ กางร่มคันเล็กๆ นั่งเบียดๆกะ ผบ.ดูหนังไปกินโรตีสายไหมไป มีความสุข หิหิ..

ผมชอบเสียงน้าแอ๊ดมากๆ
ยังเคยคิดนะ จับน้าแอ๊ดไปร้องกับพวก ดนตรีคลาสสิค เอาเพลงปลุกใจ เพลงรัก
อะไรประมาณนี้น่าจะดีมากๆ เลย ...

555 มันส์ไม๊ เฮีย ได้ ฟัง พี่กิตติ เล่น ด้วย เยี่ยมไป เลย ......อิ อิ อิ

สมัยก่อน ต่างจังหวัดโอกาสที่จะได้ดูคาราบาวยากมาก นานมากกว่าจะมาที

พอมาทีก็ตีกันทุกรอบ โดยเฉพาะเพลชมาร์ชนักเลง ทั้งๆที่เป็นเพลงปลุกใจรักชาติ(พระเจ้าตาก)
ดนตรีขึ้นปุ๊บ ตีกันปั๊บ ยิ่งช่วงเบียร์ช้าง จัดทัวร์ ซื้อเบียร์เป็นค่าตั๋วนี่แหละ ตัวเติมเชื้อ

พอจะได้ดู ปีเดียว มา สี่รอบ ผมไปดูสามรอบ ดูจน เบื่อเลย เพราะมาตะวันแดงเล่น ตามเวลา ส่วนมาก
เพลงดังๆ หรือเรียกว่าเพลงมหาชนเพลงหากิน ทุกรอบที่ไปดู เลยไม่อิ่มเอมใจเหมือนยุคเก่าๆ เหมือนเฮียเล่าไว้

เมื่อก่อนตอนเล่นดนตรีใหม่ๆ ก็เล่นกันแต่เพลงคาราบาวเมือนกันครับเฮีย...สมัยเมดอินไทยแลนด์ อเมริโกย

โอ๊ย...แกะเพลงเล่นกันอย่างเมามัน ผมว่าคาราบาวเป็นแรงบันดาลใจในการเล่นกีตาร์ของผมวงหนึ่งเลย


อัลบั้มชุดที่ 1 ของ “คาราบาว” เริ่มขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ. 2524 ใช้ชื่อชุดว่า “ขี้เมา” โดยมีแอ๊ด และเขียวเป็นแกนนำ ซึ่งเพลงของคาราบาวในยุคนี้ ถือได้ว่าเป็นบทเพลงที่ได้รับอิทธิพลมาจากฟิลิปปินส์มาพอสมควร อย่างเช่น ลุงขี้เมา และเพลงที่ถือได้ว่าเป็นเพลงเปิดตัวของวงคาราบาวได้ดีที่สุดคือ เพลงมนต์เพลงคาราบาว ส่วนบทเพลงแรกของคาราบาวที่แอ๊ดได้ประพันธ์ไว้คือ “ถึกควายทุย” เป็นเรื่องราวของการใช้ชีวิตของบุคคลที่ถูกสร้างขึ้นมาให้ถูกให้ ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ ทุกอัลบั้ม จนกล่าวได้ว่าเป็นเพลงบัลลาดที่ถูกเล่าขานได้ยาวนานที่สุด

เข้าสู่ปี พ.ศ. 2525 ยุคสมโภชน์ฉลองกรุงรัตนโกสินทร์ ครบรอบ 200 ปี อัลบั้มชุดที่ 2 “แป๊ะขายขวด” ได้เกิดขึ้นมา โดยได้ปรีชา ชนะภัย (เล็ก) เข้ามาเป็นสมาชิกคนที่ 3 ของคาราบาวและร่วมทำอัลบั้มนี้ออกมา โดยให้ พีค๊อกเป็นผู้ผลิต ซึ่งได้ทำเทปออกมา 20,000 ม้วน แต่ขณะนั้นทั้งสองอัลบั้มยังถือว่าไม่สบความสำเร็จเท่าที่ควร แต่บทเพลงที่โดดเด่นในยุคนี้ก็คือ เพลงกัญชา ที่แอ๊ด คาราบาว มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นในการร้อง โดยการลากเสียงได้ยาวนานจนทำให้ผู้ชมต้องเงียบสงัดกันไปเมื่อบทเพลงนี้ถูกร้องขึ้น

ด้วยความมุ่งมั่นของแอ๊ด ทำให้บทเพลงของคาราบาวมีเอกลักษณ์ โดยสะท้อนภาพของสังคมไทยมากขึ้น โดยแอ๊ดได้แต่งเพลงในสไตล์ที่เมืองไทยยังไม่มี ณ ขณะนั้น ในเพลงที่ชื่อว่า “วณิพก” โดยทำดนตรีจังหวะ 3 ช่า สนุกสนาน อีกทั้งเนื้อหาโดนใจคนฟัง และ “วณิพก” นี้เอง ได้ถูกตั้งเป็นชื่ออัลบั้มชุดที่ 3 ของคาราบาว ในปี พ.ศ. 2526 และอัลบั้มนี้เองทำให้ คาราบาวเป็นที่รู้จักของแฟนเพลงทั่วประเทศมากขึ้น และอัลบั้มชุดนี้ ได้มือเบส ที่ชื่อ ไพรัช เพิ่มฉลาด (รัช) เข้ามาร่วมทำงานกับวงคาราบาว

หลังจากนั้นไม่นาน คาราบาวได้ออกอัลบั้มชุดที่ 4 “ท.ทหารอดทน” และถือเป็นอัลบั้มแรกที่คาราบาวโดนแบนเพลง และเพลงที่ถูกแบนก็คือ ท.ทหารอดทน ซึ่งมีเนื้อหาที่ไปพาดพิงเกี่ยวกับทหาร นอกจากนี้ยังมีบทเพลงที่สะท้อนชีวิต เช่นเพลง ตุ๊กตา , คนเก็บฟืน ถือว่าเป็นเพลงที่ได้รับความนิยมมาก และอัลบั้มชุดนี้ได้ นักดนตรีอาชีพจากห้องอัดอโซน่าเข้ามาเป็นสมาชิกร่วมกับคาราบาวอย่างเต็มตัว คือ เทียรี่ เมฆวัฒนา (รี่) ตำแหน่งกีต้าร์, อาจารย์ ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี ตำแหน่งเครื่องเป่า และ อำนาจลูกจันทร์ (เป้า) ตำแหน่งกลอง

ต่อมาปี พ.ศ. 2527 คาราบาวขึ้นสู่จุดสูงสุด ด้วยอัลบั้มชุดประวัติศาสตร์ ชุดที่ 5 “เมดอินไทยแลนด์” ยุกใบตองครองเมือง เป็นอัลบั้มที่สร้างชื่อเสียงให้กับคาราบาวมากที่สุด ด้วยบทเพลงที่ชื่อ “เมดอินไทยแลนด์” ที่มีเนื้อหาประจวบเหมาะกับการลดค่าเงินบาทของรัฐบาลในสมัยนั้น แล้วรัฐบาลมีนโยบายส่งเสริมให้ใช้สินค้าของไทย ทำให้เมดอินไทยแลนด์เป็นอัลบั้มที่ทะลุเป้า ยอดขายกว่า 5 ล้านตลับ และคาราบาวมีการทัวร์คอนเสิร์ตทั้งในประเทศและต่างประเทศ และอัลบั้มเมดอินไทยแลนด์นี้ เป็นการเปลี่ยนแปลงนักดนตรีของคาราบาวครั้งสำคัญ ซึ่งมือเบสจากวงเพรสซิเด้นท์ได้เสร็จสิ้นภาระกิจทัวร์คอนเสิร์ตจากอเมริกา และกลับเข้ามาร่วมกับคาราบาว บุคคลผู้นั้นคือ อนุพงษ์ ประถมปัทมะ (อ๊อด) และบุคคลที่ต้องออกจากวงคาราบาวไปด้วยความเสียใจของประชาชน ก็คือ ไพรัช เพิ่มฉลาด (รัช) มือเบสเดิมของคาราบาว ทั้งนี้เป็นเรื่องของการต่อสู้ การทำงานของวงคาราบาว

ซึ่งเป็นผลพวงจากความสำเร็จในอัลบั้มเมดอินไทยแลนด์นี้เอง ทำให้คาราบาวได้มีห้องอัด เซ็นเตอร์สเตจขึ้นมา ซึ่งเป็นห้องอัดของวงคาราบาวเอง และต่อมาใน ปี พ.ศ.2528 คาราบาวได้ออกผลงานชุดที่ 6 ชื่อชุด “อเมริโกย” ซึ่งอัลบั้มชุดนี้ คาราบาวได้ใช้ห้องบันทึกเสียง เซ็นเตอร์สเตจนี้ เป็นห้องบันทึกเสียงทุกบทเพลงของคาราบาว แนวเพลงของชุดนี้ยังคงเกาะติดถึงสถานการณ์บ้านเมือง โดยคาราบาวได้นำเหตุการณ์และความเป็นจริงที่ดำรงอยู่ ณ ขณะนั้น อย่างปัญหาชาวนาและการประกันราคาข้าว อเมริกาจำกัดโควต้าการนำเข้าสิ่งทอไทย มาเขียนเป็นเพลงและขับขานให้ประชาชนได้ฟัง ในเพลงอเมริโกย เนื้อหาทางดนตรียังคงเรียบง่ายชัดเจน แต่มีการพัฒนาการทางด้านดนตรีเพิ่มขึ้น

ในปี พ.ศ. 2529 อัลบั้มชุดที่ 7 “ประชาธิปไตย” ด้วยกระแสการเรียกร้องประชาธิปไตยในสถานการณ์บ้านเมืองในยุคนั้นต้องการประชาธิปไตย คาราบาวสะท้อนภาพการได้มาซึ่งประชาธิปไตยผ่านบทเพลง ไม่ว่าจะเป็นเพลง ประชาธิปไตย ผู้ทน และยังมีบทเพลงที่ปลุกใจอย่างเจ้าตาก ที่กระหึ่มกึกก้อง ทั่วธรนิน และบทเพลงอื่นๆ อีก ที่ล้วนแล้วแต่เป็นบทเพลง ที่มีคุณค่าต่อสังคมไทย และอัลบั้มนี้โดน กบว. แบนเพลงคาราบาวไปสามเพลงตามระเบียบ

ในปี พ.ศ. 2530 อัลบั้มชุดที่ 8 “เวลคัมทูไทยแลนด์” หรือเวรกรรมสู่ไทยแลนด์ คาราบาวออกอัลบั้มนี้มาต้อนรับเทศกาลท่องเที่ยวไทยในยุคนั้น เพื่อที่จะชักชวนชาวต่างชาติเข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทย ดนตรีในชุดนี้เป็นดนตรีที่ฟังสบายๆ มีกลิ่นอายของความเป็นไทย อย่างเช่น เวลคัมทูไทยแลนด์ หรือเพลงที่ฟังง่ายอย่างเพลง สบายกว่า ที่ร้องแนวประชดประชัน หรือเพลงบาปบริสุทธิ์ ที่เป็นเรื่องราวของคนรักกันที่ส่งผลถึงลูก หรือเพลงสังกะสี ที่สะท้อนชีวิตของกรรมกร และในอัลบั้มชุดนี้เอง ได้สร้างนักร้องน้องใหม่ของวงการดนตรีไทยขึ้นมา ด้วยเพลงสนุกสนานที่ชื่อ กระถางดอกไม้ให้คุณ โดยอนุพงษ์ ประถมปัทมะ (อ๊อด) มือเบสของคาราบาว

ในปี พ.ศ. 2531 อัลบั้มชุดที่ 9 “ทับหลัง” สถานการณ์ของประเทศไทยในช่วงนั้น เป็นการต่อสู้เพื่อทวงทับหลังนารายณ์บรรทมศีลที่ไปตกอยู่ในมือของต่างชาติกลับคืนมา โดยมีรัฐบาลไทยได้ทำการเรียกร้องขอคืน ซึ่งหลังจากนั้นทางประเทศไทยได้ทับหลังคืนมาสู่แผ่นดินแม่ได้ และไม่น่าเชื่อว่า อัลบั้มชุดทับหลัง จะเป็นอัลบั้มชุดสุดท้ายของการทำงานของสมาชิกคาราบาวทั้ง 7 คน ด้วยเหตุผลอื่นๆอีกมากมาย ที่ไม่สามารถทำให้สมาชิกคาราบาวรวมตัวกันทำงานต่อไปได้


ขอขอบคุณข้อมูลจาก Siamsouth.com ผมงานของคาราบาวยังมีอีกเยอะกล่าวกันไม่หมด เอาเป็นว่าที่แนะนำกันเป็นชุดที่สมัยผมเด็กๆ และก็แกะเพลงเล่น ..จะได้ระลึกถึงความหลังซะหน่อย...อิอิ

แฟนพันธุ์แท้ มาเองเลย 555
ได้ความรู้ดีครับ ขอบคุณมาก

555

เอ้า คุยต่อครับ ผมเองนี่เป็นแฟนพันธุ์แท้คาราบาว แต่เป็นแฟนพันธุ์แท้ในเรื่องเสียงเพลงครับ เมื่อก่อนตอนที่ผมยังสูบบุหรี่อยุ่ ผมมักจะพกเอาซองบุหรี่ไว้ที่หัวไหล่เหมือนน้าแอ๊ด แล้วต้องใส่กางเกงขาเดฟ พร้อมกับใส่รองเท้าคอนเวอร์สหุ้มข้อลายทหาร

ผมมีไฟแช็คซิบโป้ และมีซองหนังหุ้มไว้ ตอนนั้นผมเจอน้าแอ๊ดหลังเวทีที่สวนอัมพร ผมยื่นซองไฟแช็คให้น้าแอ๊ดช่วยเซ็นลายเซ็นให้ จำได้ว่าน้าแอ๊ดส่ายหัวทำนองว่าไร้สาระ แล้วก็แค่นยิ้มมุมปากให้ผมแบบเ้ยมๆ แต่ก็เซ็นให้บนซองไฟแช็คนั่นแหละ 555


จำได้ว่าดีใจเกือบตาย ยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลใหญ่ น้าแอ๊ดในยุคนั้น ยิ่งกว่าเทพเจ้า ผมว่าถ้า jimi hendrix มันคือตำนานของร็อคระดับโลก น้าแอ๊ดก็คือเทวดาหรือรูปเคารพของคนไทยเลยล่ะครับ


น้าแอ๊ดไม่เคยย่อหย่อนเรื่องการแต่งเพลง เพราะผมสังเกตุจากงานช่วงหลังๆ น้าแอ๊ดของผมยังแต่งเพลงทีเด็ดออกมาได้อีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นคราวซึมามิเข้าทางใต้ หรือเพลงต่างๆ ในชุดแมงฟอร์ชวัน หรือตะวันตกดิน

กึ๋นการแต่งเพลงของน้าแอ๊ดยังไม่สิ้นสุด ต่างกับทางน้าหงาหรือน้าหมูพงศ์เทพ ซึ่งบอกตามตรงว่าไฟหมด เข็นงานไม่ออก นี่ยังไม่พูดถึงปูพงษ์สิทธิ์ ซึ่งหมดฟอร์มไปเป็นสิบปีแล้วด้วยซ้ำ


ผมว่าเพื่อชีวิตในประเทศไทยก็มีน้าแอ๊ดคนเดียวนั่นแหละครับ ที่สามารถจะทำอะไรที่มันลึกซึ้ง(ถ้าอยากทำ) ซึ่งคนที่สามารถจะทำแบบนี้ได้ ผมเชื่อว่าห้าสิบปีถึงจะเกิดมาซักคนครับ


สาเหตุที่คนเบื่อคาราบาว ก็เพราะช่วงหลังคาราบาวนั้นเล่นเพลงเพื่อให้ขี้เมาฟัง คือน้าแอ๊ดแกจำเป็นต้องเลี้ยงบริวารมาก การที่จะไม่หางานรองรับให้ลูกน้องทำ อันนี้รังแต่จะพากันอดตายและสิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย พอคาราบาวรับงานตามผับหรือโรงเบียร์ทั่วๆไป

ดนตรีมันก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนไปตามสถานที่ที่เล่นนั่นแหละครับ คือเล่นให้ขี้เมาฟัง จะเน้นไปทำไม เล่นยังไงขี้เมาก็ฟังไม่ออกอยู่ดี ขอให้มันโจ๊ะๆๆ มีเสียงดังก็พอแล้ว (ผมเชื่อว่าน้าแอ๊ดคิดแบบนี้)


ทำให้มนต์ขลังของคาราบาวในการแสดงสด มันมาจบสิ้นอีตรงมาเล่นตามร้านเหล้าแบบทุกๆๆ วัน ทำให้คนที่อยากจะติดตามก็ไม่ติดตาม ประกอบกับเด็กยุคใหม่ก้เริ่มไม่เข้าใจ ไม่อินกับดนตรีเพื่อชีวิต ก็เลยดูเหมือนมนต์เพลงคาราบาวเสื่อมถอยลง


แต่เชื่อเหอะ น้าแอ๊ดนั้นไม่ใช่มือธรรมดา ประเทศไทยตั้งแต่สร้างประเทศมา ก็จะมีบุคคลเหล่านี้เกิดมารับใช้ในประเทศ แล้วก็จากไป แล้วก็รอคนรุ่นใหม่ๆๆ มาทำต่อ แต่ผมว่าอีกนานเหลือเกิน กว่าจะมีมือที่มาแทนน้าแอ๊ด คาราบาวได้...........

ปล. ผมดูวงคาราบาว ตั้งแต่ออกโทรทัศน์ครั้งแรกในรายการนางฟ้า ทางช่อง 9 ของคุณวิศิษฎ์ วงศ์นาค พิธีกรคือคุณศันสนีย์ สมานวรวงศ์ ช่วงประมาณบ่าย 3 โมง

ตอนนั้นเพลงเปิดตัวในรายการ จำได้ว่าคือเพลงลุงขี้เมา และมนต์เพลงคาราบาวครับ น้าแอ๊ดเล่นกับ คุณเขียว และคุณเล็ก แค่ 3 คน มือกลองเป็นมือรับจ้าง ไม่ใช่อดีตสมาชิกคาราบาว

แค่ 3 คนเท่านั้นล่ะ ผมยังจำได้ น้าแอ๊ดตัดผมรองทรงสั้น ใส่เสื้อเชิ๊ตแขนยาวพันแขนลายสก๊อต กางเกงยีนส์ธรรมดา เล่นสองเพลงเท่านั้นเองครับ สำหรับการออกอากาศครั้งแรกของคาราบาว



โว๊ย ๆๆๆ แก่จริงเรา จำเรื่องเก่าๆๆ ได้หมดเลยๆๆๆๆ 555

นึกถึงสมัยหัดเล่นกีตาร์เลยครับ หัดจากคาราบาวนี่หลายเพลงเลย ที่ฮิตสุดๆ ก็มนต์เพลงฯ

:)

ผมก็ได้บัตรฟรี

แต่ขี้เกียจไปอิๆ

555 นี่ล่ะความถดถอยของยุคสมัยจริงๆๆ ครับ เรียกว่าบัตรฟรียังไม่มีคนไปดูเลย 555

ในคอนเสิร์ท ผมเห็นคนมานั่งฟังพอเป็นพิธี คือนั่งฟังไป 5-6 เพลง ลุกกลับบ้านเลยก็ยังมี นั่งหลับก็ยังมี


เอ้า ยุคทองของคาราบาวมันผ่านไปแล้ว ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดใดๆๆ สมัยก่อนแทบเหยียบกันตาย เรียกว่ายอมพังรั้ว เพื่อให้ได้เข้าไปดูคอนเสิร์ทก็มีมาบ่อยๆๆ 555

คาราบาวผมชอบมากๆ เลยครับ

จำความได้เกิดมาก็ฟังแล้ว ^^

คาราบาว เปลี่ยนไป พวกที่เคยเป็นแฟนตัวจริงก็ซาๆไปอะ

ผมเคยดูคาราบาวเต็มๆวงครั้งหนึ่ง แต่เป็นในงานวัดครับ มันส์จริงๆครับยอมรับในความเก๋าครับ เล่นไม่เพี้ยนไปจากฟังในแผ่นเลยครับ สะใจกว่านั่งฟังแผ่นเยอะครับ แฟนๆตัวจริงนี่ น่ากลัวมากครับ ย่านแถวๆหน้าเวที ไม่ค่อยกล้าเข้าไปใกล้เลย ก็พี่เล่นชวนกันแบกหัวควายมาชูแข่งกัน และการแต่งตัวและท่าเต้นแต่ล่ะคน...มันไม่น่าเข้าใกล้สักเท่าไหร่

ผมชอบ คาราบาว ตั้งแต่เด็กยันโต

คนที่ สามารถ ร้อง+แต่งเพลง ที่ดัง คนร้องตามได้ทั้งบ้านทั้งเมือง เกิน 200 เพลง
(หลายเพลงก็แป๊กเหมือนกัน โดยเฉพาะชุดหลังๆ)
ผมว่า นี่มันเป็นยอดมนุษย์แล้วล่ะครับ

ศิลปิน ระดับไหนก็ตาม ผมว่ายาก ที่จะทำเพลงให้ติดหูคนได้มากขนาดนี้

ว่ากันในเรื่องผลงานเพลงล้วนๆครับ......นี่คือตำนานที่ยังมีลมหายใจ

ชอบน่ะ ยิ่งมือกลองปัจจุบัน อ้วน สำเนียงดี ตีสนุกมาก แต่เสียดายอย่าง ถ้าไม่จัดลักษณะนี้ ต้องมีตีกันเสมอๆ มาสุพรรณแท้ๆ ได้ดูแค่ 5 เพลง ทั้งๆ ที่น้าแก ก็ขอตั้งแต่ก่อนเล่น ว่ากลับมาเล่นที่บ้าน อยากให้สนุกๆ เล่น 2 เพลง ขอร้องที เป็นงี้ตลอด สุดท้าย เลิก!!!

เคล็ดลับการดูคาราบาวให้สนุก....กรณี ถ้ามีตีกัน ให้ดูมือกลองเป็นสำคัญ ถ้ามือกลองเข้าหลังเวทีมีลุ้น แต่ถ้ามือกลองยกสแนร์ออกเมื่อไร หันหลังกลับได้เลย ยิ่งถ้าหันไปเจอ ไฟฟอลโล่ถอดด้วยน่ะ รีบออกให้ไว เคล็ด เล็กๆ น้อยๆ สำหรับผู้ชอบดูคาราบาว แต่ถ้าที่ไหนติดแอร์ จะไม่มีตีกันเด็ดขาด 5555+

นี่คือตำนานที่ยังมีลมหายใจ.............

ชอบๆๆๆๆ ผมก็ชอบ คาราบาว ครับ...............

ไว้วันไหน ถ่ายรูป ปกแผ่นเสียงให้ดูกัน classic มาก..................ๆ

น้าแอ๊ดมีเสียงเป็นเอกลักษณ์มาก สมัยวัยรุ่น ใครดีดกีตาร์เป็นมักจะเล่นเพลงวณิพก มนต์เพลงคาราบาวเสมอ คาราบาวเล่นคอนเสิรต์มันส์มาก แต่จะกร่อยก็ตอนเด็กมันชอบตีกันนี่แหละ จำได้ว่ามีอยู่ครั้งนึงมีคนโยนกระโหลกวัวหรือควายขึ้นไปบนเวที น้าแอ๊ดเกิดฟิวส์ขาด วิ่งมาเตะกระโหลกซะกระเด็นไปไกลเลย (หลบกันใหญ่เลยครับ พี่น้องครับ555)

ผมว่าศิลปินอย่างน้าแอ๊ดนั่น ถ้าเทียบชั้นก็ต้องครูสุรพลแล้วล่ะครับ หรือถ้าเป็นมือเอนเตอร์เทนก็ต้องถึงพี่เบิร์ดธงไชย คือมือระดับนี้นานๆๆ ประเทศไทยจะอนุญาตให้เกิดมาซัก 1 คนครับ

เชื่อว่าต้องรอนานอย่างน้อยอีก 50 ปีเลยเชียวล่ะ 555

คุณ attaphol_s นี่แฟนพันธุ์แท้คาราบาวจริงๆ เลยนะคะ

สงสัยอยู่อย่างนึง ทำไมเล่นเพลงบัวลอย แล้วต้องตีกันทุกทีด้วยอะ...555

ไม่เฉพาะบัวลอย อู่ทอง สุพรรณ เพลงช้า ยังตี 5555

รูปเก่าๆ ของคาราบาวครับ เหล่าสาวก ห้ามพลาด


http://picpost.mthai.com/view_picpost.php?cate_id=37&post_id=413640

แม้กาลเวลาจะล่วงเลยไปนานเท่าไร แนวดนตรีที่เปลี่ยนไปแบบไหน
คาราบาว คือที่สุดของดนตรีแนวเพื่อชีวิตที่อยู่ในใจผมทุกยุคทุกสมัย
ที่ คาราบาว ได้ถ่ายทอดมาคือความทรงจำดีๆในยุคนั้นๆ
ขอขอบคุณ คาราบาว ที่ทำผลงานเพลงดีๆด้วยจิตวิญญาณอย่างแท้จริง
ตลอดไป

รูปนี้ใช่ พี่เบียส โซโล่กีตาร์ กับ พี่แอ๊ด รึเปล่า???

555 เหมือนผม จริง จริง อีตาหักกระดูก เนี่ย 555 เมื่อ ก่อนผมไว้ ผมยาว หน้า เหมือนกว่านี้ อีก ...........อิ อิ อิ