ก็รักษาโรคให้หายก่อนสิครับ ไม่เห็นต้องบอกอะไรเธอเลย

โรคทางเพศสัมพันธ์เป็นโรคที่ต้องใช้เวลาและการเอาใจใส่ในการดูเป็นอย่างยิ่งนะครับ

เพราะอยู่ในจุดอับสะสมเชื้อได้ง่าย

ธรรมะท่านว่า แก้ให้ตรงจุด มีปัญหาเรื่องใดรักษาเรื่องนั้น จากที่อ่านปัญหาเกิดจากสุขภาพด้วย แนะนำให้พยายามรักษา ส่วนเรื่องที่จะบอกเธอ เห็นว่าควรหาเวลาที่เหมาะสม อย่าเพิ่งเอาประเด็นว่าตัวเราน่ารังเกียจมาตั้ง เรื่องความสัมพันธ์ก็ควรสานไป ปัญหาสุขภาพของคุณไม่ได้ไม่ความว่าเขาจะรักหรือเกลียดคุณ ต่อให้คุณไม่ได้เป็นอะไร เขาก็อาจจะไม่รักคุณก็ได้ มันไม่แน่ๆ (หลวงพ่อชาท่านว่าไว้) ดังนั้นก็ไม่ควรถือเอาเรื่องนี้มาเป็นสาระมากจนมองตัวเองไม่ดี ให้สำรวจความรักไปเรื่อย ถ้าเห็นว่าเขาเองก็พร้อมที่จะเปิดใจยอมรับเราในฐานะที่ดีขึ้น ก็ควรหาเวลาบอกเขาครับ โชคดีนะครับ

นั่นสิครับ มันรักษาได้ไม่ใช่เหรอครับ จะไปซีเรียสทำไมเนี่ย
ไปหาหมอซะสิ

ตามท่านข้างบนว่าครับ ก็รักษาให้หายครับ อย่าเพิ่งมีอะไรกันจนกว่าจะรักษาหายไม่จำเป็นต้องบอกก็ได้ครับ แต่เวลาผมเป็นอะไรผมก็บอกตรงๆนะ แต่ก็อย่างว่าครับแต่ละคนไม่เหมือนกันอีกอย่างร่างกายของผู้หญิงเค้าบอบบางกว่าร่างกายของเราครับก็ต้องเข้าใจเค้าครับ

ไปหาหมอครับ

สู้ๆนะครับ^^

กำ โรคนี้ ยังไงก็ต้องให้ แฟนรู้ครับ
ถ้าเกิด มีอะไรกัน
แล้วติด ผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ จะมีอาการรุนแรงกว่าชายนะครับ

ส่วนถ้าเพิ่งคบกัน ก็อย่าบอกครับ ยังไม่สนิท เป็นเรื่องส่วนตัว
แต่ถ้าจะมีอะไรกันก็ต้องบอกกัน
เพราะโรคนี้เกิดจากไวรัส รักษาไม่หายครับ
ทางรักษาคือ หาหมอ กินยาเป็นประจำ มันจะไม่กำเริบ และไม่ไปติดคนอื่น
เพราะ ไวรัสจะโดนยา แล้วหลบเข้าไปอยู่ที่ปลายประสาท พอร่างกานอ่อนแอ มันก็จะออกมาอีกครับ

และโรคนี้ไม่เกี่ยวกับ เที่ยวกลางคืน หรือ... เลย ไม่มีเพศสัมพันธ์ก็ติดได้แค่สัมผ้สเชื้อเข้าไป
ไวรัส จะวิ่งเข้าไปอยู้ปลายประสาท ที่ๆอ่อนไหว ต่อความรู้สีกเช่น
อวัยวะเพศ ปาก รังแร ขอพับ

รีบรักษาครับ สู้ ๆ

อีสุกอีใส เริม งูสวัด.................

พักผ่อนมากๆ ทำให้ร่างกายแข็งแรง....อย่านอนดึก

เป็นแค่เริมเอง...จิ๊บจ๊อยมากค่ะ ก็ไม่เห็นว่าจะน่ารังเกียจตรงไหน โรคนี้รักษาไม่หายนะคะ แต่ป้องกันได้ โดยการสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเอง ออกกำลังกาย พยายามไม่เครียด พักผ่อนเพียงพอ ถ้าเริ่มๆจะเป็นเราก็จะรู้ค่ะ คือจะมีอาการแสบๆคันๆ...บางรายมีปวดแสบปวดร้อน หลังจากนั้นก้จะมีตุ่มใสๆเกาะกันเป็นกลุ่ม.....อย่าเพิ่งให้อาการเป้นมากขนาดมีตุ่มน้ำ พอเริ่มแสบๆก็ไปหาหมอ อาจได้ยากินกลับมากินซักห้าวัน ตุ่มน้ำยังไม่ทันขึ้นด้วยซ้ำไป จริงๆแล้วมันเกิดจากเชื้อไวรัส หายเองได้แต่นานหน่อย การใช้ยากินจะช่วยได้มากถ้ารักษาเร็ว

ขอความรู้จากแพทย์ดีกว่าค่ะ...ปกติคนสมัยนี้ก็ใช้ condom กัน ก็เป็นวิธีเลี่ยงการติดเชื้อ...ต้องพูดตรงๆแล้วล่ะเพราะมันสำคัญ ( อย่าว่าทะลึ่งนะคะ...เรื่องในมุ้งเนี่ยสำคัญมากๆๆๆ )....ถามหมอด้วยว่าการ oral จะปลอดภัยหรือไม่

ยังไม่ต้องบอกแฟนตอนนี้ก็ได้ค่ะ...มองว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ไว้ถึงเวลาเหมาะสมค่อยบอกดีกว่า

อย่าคิดมากครับ รักษาก่อน รักแล้วยังไงผมเชื่อว่าคุณทำเพื่อเค้าได้ และเค้าก็ทำเพื่อคุณได้อยู่แล้ว

รักษาก่อนครับ ส่วนเรื่องบอกหรือยังไม่บอกก็ึขึ้นอยู่กับระยะเวลาและความสนิทครับ ถ้ายังคิดว่าสนิทยังไม่มากก็อย่าเพิ่งบอกก็ได้ครับ หรือไม่ก็อย่าเพิ่งคิดเรื่องมีอะไรกันก็ได้ครับ 555+(แต่มันยากผมเข้าใจ)

แต่ว่าทำเพื่ออนาคตรักษาก่อนดีที่สุดครับ คบกันไปดูใจกันไปก่อนครับ สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้อีกแรงครับ

โอ้โฮ สมัยนี้เป็นแฟนกัน ก็เตรียมมีอะไรกันแล้วหรือครับ ผมคบกับภรรยาก่อนแต่งงาน 3 ปีก็ไม่เคยมี่อะไรกันนะครับ ผมคิดว่าเป็นแฟนกันก็ไม่จำเป็นต้องมีอะไรกันก็ได้มั้งครับ เป็นการให้เกียรติกับคนที่จะเป็นคู่ชีวิตเราด้วยครับ หรือว่าสมัยนี้ผมคิดอย่างนี้คนเดียวอะ สงสัยจะตกยุคแล้วนะครับ ^_^

เริมไม่รู้ ละ ครับ สังคังพอได้ 5555 ..............อิ อิ อิ

เหมือนว่าโรคเกิดจากไวรัสครับ พอติดเชื้อมันก็หลบอยู่ตรงปมประสาทครับแล้วพอร่างกายอ่อนแอมันก็แสดงอาการออกมา ไม่น่าจะรักษาหายได้นะครับ ทำได้เพียงแค่ให้มันไม่แสดงอาการเท่านั้น ฟังแล้วอาจจะดูร้ายแรงนะ แต่ก็ไม่ถึงขนาดนั้นครับ คิดเหมือนอีสุกอีใสอ่ะครับ เชื้อติดง่ายกว่าเริมอีก แถมไปหลบในร่างกายเรา พอเป็นอีกทีก็เป็นงูสวัด คนที่เราเห็นๆภายนอกปกติกันอาจจะติดเชื้อไปแล้วก็ได้นะ เช่น โรคเอดส์ วันนึงผมไปรอรับผลตรวจเลือดดูภูมิไวรัสตับ ผมเหลือบไปเห็นถุงยารักษาโรคเอดส์ แน่นอนผมก็จ้องเลยครับว่าใครจะมารับยาตัวนี้ พอเห็นเท่านั้นแหละ เป็นงงครับ เค้าปกติมาก ดูแข็งแรงกว่าผมอีก ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้อ่ะครับ

ผมว่าทางปากก็ติดได้นะครับ คือว่าตัวเชื้อเริมเนี่ยมีสองชนิด อันนึงเป็นที่ปาก กับอันนึงเป็นที่จุดนั้น และการที่เรามีเพศสัมพันธ์ในแบบปากกับจุดนั้นมันทำให้ติดกันได้ครับ เพราะเขื้อเริมชนิดนึงมันติดได้ทั้งสองที่เพียงแต่ ' มักจะเกิด ' ที่ไหนเท่านั้นเอง

เรื่องบอกแฟนมั๊ยนี่ผมก็คิดเหมือนท่านบนๆเลยครับ การพูดคุยเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดครับ การทะเลาะกันเกิดจากความไม่เข้าใจซึ่งเกิดจากการไม่พูดคุยกันครับ อีกอย่างที่สำคัญก็คือเวาครับ ขอให้โชคดีครับ :)

ถ้าผิดตรงไหนก็แก้ได้เลยครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

ถ้าผมเป็นคุณนะครับ
ผมจะบอกเขาตามตรงครับ
เพราะเป็นสิทธิของเขาที่จะรู้
ถ้าเขารับได้ก็คบกันต่อ
ถ้ารับไม่ได้ก็จบครับ
ดีกว่าที่จะให้เขารู้ทีหลัง หรือเมื่อติดไปแล้ว

มีเหตุผล 2 ข้อครับ
1. เราต้องตรงไปตรงมา
2. ถ้าเรารักเขา เราต้องเห็นแก่เขาเป็นสำคัญ อย่าคิดว่าเมื่อข้าวสารหุงเป็นข้าวสุกแล้วเขาจะเลยตามเลย
เพราะเขาจะไม่เชื่อถือเราอีกต่อไปครับ
ถ้าเราไม่รู้ตัวว่าเป็นโรคนี้ก็เป็นอีกอย่างนะครับ

ถ้าแนวโน้มยังไม่มีเพศสัมพันธ์ ก็ยังไม่ต้องบอก ดีที่สุด
ระหว่างนี้รีบไปรักษาโดยด่วน และเคร่งครัด ถ้าไม่อยากเสียใจภายหลัง

เรื่องพูดความจริงกับผู้หญิงเป้นเรื่องระเอียดอ่อนนะ
มันมีหลายๆเรื่องประกอบกัน ความเชื่อมั่น ทัศนะคติที่มีต่อกันมันอาจจะเปลี่ยนได้
คราวนี้ได้สาวอดีตกันยาว มั่วหรอ ตอนนี้ยังทำตัวเหมือนเดิมอยู่ไหม เชื่อได้แค่ไหน ฯลฯ
ไม่ใช่ว่า ถ้ารักจริงต้องรับได้ มันเสี่ยงไปครับ ผมเคยแล้วไม่เวิร์ค

ผุ้หญิงไม่ได้ต้องการความจริงไปซะทุกเรื่อง หรอกครับ แต่ส่วนมากเขาต้องการความเชื่อมั่นจากเรามากกว่า รองเอาไปคิดดูดีๆนะครับ

ยังไงตอนนี้รีบไปรักษาด่วนครับ

อย่างที่ คุณพี่เแมว บอกเลยครับ Oh Yes

โรคอะไรครับ ?? ....มีหลายโรคนะครับที่ติดต่อทางเพศสัมพันธ์ !@#$%^&*(

อ๋อ

เริม คือสังคังใช่ใหม่ครับ หรือไม่ใช่

แสดงว่าโรคนี้ไม่ค่อยมีใครเป็น เลยไม่มีใครรู้ว่าเป็นโรคที่รักษาไม่หายครับ
ทางยาก็แค่ทำให้หายเร็วขึ้น

เริมเกิดจากเชื้อไวรัส รักษาไม่หายนะครับ เป็นแล้วเป็นตลอดไป
ถ้าช่วงไหนเครียด นอกดึก พักผ่อนไม่เพียงพอ มันก็กลับมาเป็นอีกครั้บ

บางทีก็เป็นทุกเดือนครับ

ผมว่าต้องหาหมอเฉพาะทางนะครับ ...

มาเอาใจช่วยครับ......

ไปหาหมอ จะได้ยาต้านไวรัสมาครับ กินทุกเดือน
เป็นบ่อยๆก็จะเริ่มรู้ว่ามันเป็นตอนไหนบ้าง ก็กินยาครับ

เริม ไม่ใช่ สังคังนะครับ
แต่บางคนเป็นก็คิดว่าเป็นสังคัง จึงไม่รักษา ทายาหายเอง
ซึ่งทายา ที่ตามร้านขายยา ขายให้ มันจะแรงมาก จนผิวหนังเราบางมากๆขึ้น
ทำให้ อักเสบง่ายมากๆ


ป.ล. รู้เท่าที่เรียนมานะครับ อิอิ

เรื่องแบบนี้มันพูดยากครับ"คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน"หรอกครับ แค่นี้เองผมว่าไปรักษาให้หายแล้วค่อยบอกก็ได้ครับ
.
.
เพื่อนผมคนหนึงเลิกกะแฟนเพราะทานข้าวหมดก่อนเธอ เธอบอกว่าแค่ทานข้าวยังดูไม่เอาใจใส่ แล้วต่อไปก็คงจะไม่ดูแลเธอแน่นอน ..... แม่เจ้าถ้าผมเจอแบบนี้ ผมจะลุกขึ้นแล้วพูดว่า"งั้นมึงเอาค่าข้าวกรูคืมา"
.
.
เพื่อนผมอีกคนเลิกกะแฟนเพราะไม่ยอมเดินข้าไปเลือกชุดชั้นในด้วยกัน เหตุผล"ถ้าแค่นี้อายมากนักก็เลิกกันเลยดีกว่า"ผมยังคิดอยู่เลยว่าถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นพ่อมึง มึงมิต้อง ตัดพ่อตัดลูกกันเลยเหรอ
.
.
มีอีกหลายเรื่องต้องเครียดครับ อย่าซีเรียสให้มากครับ

ผมก็เป็นครับโรคนี้ จริงๆโรคนี้ไม่ได้อันตรายอะไรมากนะ ถ้าตอนไม่มีอาการก็ไม่เป็นไร มี..ได้ตามปกติ ผมว่าค่อยบอกเค้าทีหลังก้ได้ ตอนแรกก็ป้องกันดีๆไว้ก่อนครับ แฟนผมยังไม่คิดมากอะไรเลยครับ เพียงแต่ช่วงจะเป็นต้องห้ามใจตัวเองหน่อย หรือไม่ก็ป้องกันดีๆ
ปล.ผมเป็นโรคนี้ ตอนฝ่าไฟแดง - -" ระวังช่วงนี้ด้วยครับ เชื้อบางอย่างมันแฝงอยู่ครับ มันไม่แสดงอาการกับเจ้าตัว แต่เราอาจติดมาได้ครับ

สู้ๆครับ ท่านจขกท.

ขอบคุณเพื่อน ๆ สำหรับทุก ๆ ความเห็นนะครับ

ความเห็นของคุณแมวและคุณ vic ช่วยได้มากเลยครับ

ขอบคุณมาก ๆ ครับ

จะเล่าอะไรให้ฟังค่ะ....ได้คลุกคลีกับผู้ป่วยที่ติดเชื้อ HIV มาหลายปีแล้ว

เจอกรณีคล้ายๆแบบนี้มาเยอะ....คนไข้มาปรึกษาบ่อยเหมือนกันว่าจะบอกแฟนดีมั้ย...ถามต่อไปว่าเคยมี XXX กันรึยัง ถ้ามีกันแล้วต้องบอกทุกกรณี เพราะแฟนจะต้องมาตรวจด้วยว่าติดเชื้อด้วยหรือไม่....แต่ถ้ายังไม่เคย XXX กัน...ก็อย่าเพิ่งมี ให้รอจังหวะดีๆก่อนแล้วค่อยๆบอก โรคนี้โอกาสติดเชื้อมีค่อนข้างสูง และถ้าติดแล้วมันเป็นเรื่อง...ถ้ารักแฟนจริงต้องบอก ให้เค้าตัดสินใจเองว่าจะอยู่หรือจะไป

เชื่อมั้ยคะ ว่ามีคู่รักจำนวนไม่น้อยเลยที่รักกันจริง แนะนำไปว่าถ้าจะบอกให้พาแฟนไปพบหมอที่ดูแลเรา หมอจะอธิบายได้ชัดเจนว่า ถ้าคิดจะร่วมหอกันจริงๆมันก็มีวิธีป้องกันไม่ให้ติดเชื้อได้ แค่กินข้าวช้อนเดียวกัน หรือจูบกัน( โดยที่ปากไม่มีแผลนะคะ ) มันไม่ติดง่ายๆหรอก....หลายคู่ตัดสินใจแต่งงาน ใช้ชีวิตร่วมกัน ถ้าอยากมีลูกก็มีวิธีการพิเศษอีกถ้าอยากรู้ค่อยเล่าให้ฟัง.....เห็นมั้ยคะ โรคของเค้าน่ากลัวกว่าของเราเยอะเลย..

อย่างที่บอกไป คือยังไม่ต้องบอกแฟนก่อน อย่าเพิ่งมี XXX กันก่อน....คบหากันไปซักพัก ถ้าไปกันได้และคิดว่าเค้ารักเราจริง จะแต่งงานกันจริงก็ต้องบอกค่ะ จะพูดเองก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง วิธีที่ดีคือพากันไปหาหมอที่ดูแลเราอยู่ ให้ท่านอธิบายเรื่องตัวโรค การป้องกันไม่ให้ติดต่อซึ่งไม่ได้ยากอะไร ฟังหมอบอกแล้วเธอจะไม่ตกใจและอาจรับได้....แต่ถ้ารับไม่ได้ก็ต้องทำใจปล่อยเธอไปค่ะ....โดยส่วนตัวคิดว่าคนที่มีความรู้จริงๆจะไม่กลัวนะ พี่ยังไม่กลัวเลย ช่วงนี้ก็อย่าไปเครียดเลยค่ะ ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นแถมคุณเองเดี๋ยวก็เป็นอีกล่ะ....เวลายังอีกยาวที่จะพิสูจน์ความรักค่ะ เชื่อพี่เถอะแล้วดีจ้าาาา.....ถ้ามีอะไรจะถามก็เมล์มาถามได้นะคะ

เราก้อเพิ่งเริ่มเป็น...ยอมรับว่ากลัวนะกลัวแฟนรังเกียจและยอมรับเราไม่ได้กลัวแฟนคิดว่าเราไปมีอะไรกับคนอื่นแตเปล่าเลย. อาการมันเริ่มเป็นหลังที่เรหมดประจำเดือน..
พอรู้ว่าเป็นเราท้อมากแต่พอมาได้อ่านข้อความจากพากพี่ๆเขียนกันเข้ามาก็รู้สึกดีแต่ไมรู้ว่าแฟนเราเขายังรักเราเหมือนเดิมไหม

มองอีกมุมนะครับ ถ้าวันนึงแฟนคุณรู้แล้วรังเกียจขอเลิก ก็เลิกไปเถอะครับ คนๆนี้ไม่ได้รักคุณจริงๆ เชื่อเถอะ คนเราจะแต่งงานอยู่กินกัน ถ้าไม่รักกันจริงอยู่ไม่ได้หรอกครับ

แฟนผมทิ้งไปมีคนอื่นเพราะโรคนี้แหละครับ โคตรเศร้า เจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจเลย

เป็นกำลังใจให้ กับทุกๆคนครับ เวลาเรามีความทุกข์มากๆ ลองมองดูคนที่เขาทุกข์สาหัสมากกว่าเราแต่เขาไม่ย่อท้อ จะทำให้เรามีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปมากขึ้นครับ

กระทู้ตั้งแต่ปี2011
ป่านนี้หายจากโรค และ โซเดมาคอม ก้นไปแล้วมั้ง เผลอๆแต่งงานมีลูกกันไปแล้วด้วย

คห บนนี่น่าจะจริงนะครับ ว่าแต่ใครมันช่างขุดกระทู้หว่า

ลองย้อนไปดูก็เห็นเองครับ หุๆๆ

คิดซะว่าเอาไว้ประดับความรู้ความเข้าใจ..แชร์ความคิดเห็น

และรู้จักป้องกันรักษาสุขภาพกัน ^^

แล้วจัดกระทู้นี้ไปหมวดหมู่ไหนดีนะ???
.
.
.
ปล. "หมอประจำบ้าน" น่าจะดี

เธอจะเห็นเริมคุณตอนที่จะร่วมเพศครับ

เพิ่งคบกันไม่ใช่หรือครับ รีบจะร่วมเพศรึครับ

ถ้าไม่รีบคุณก็มีเวลารักษาให้หายนี่ครับ

มองแบบชีวิจจริงนะครับขออภัยที่ตอบตรงๆ