ถอยมาได้สองอาทิตย์แล้วครับ เข้ามารายงานผลการใช้เผื่อเป็นประโยชน์กับคนที่เล็งไว้ว่าจะถอยมาประดับบ้านในอนาคต

เรื่องเสียง ผมว่าเหมาะกับเพลงป็อบหรือเพลงร้องทั่วไปมากกว่าเพลงแนวอิเล็คโทรนิค หรือ แด้นส์ โดยรวมแล้วอยู่ในระดับที่น่าพอใจมาก

เวลาเลือกให้เล่นเพลงแบบ Shuffle สำหรับซีดี เครื่องจะอ่านแผ่นเสียงดังทีเดียว (น่ารำคาญ)

การปรับระดับแสงไฟหน้าจอ ไม่รู้ว่าตั้งค่ายังไง ในคู่มือบอกแค่ให้กดปุ่ม Info ค้างแล้วก็กดปุ่มเพิ่มเสียง ลดเสียง เพื่อลดหรือเพิ่มแสง ทุกครั้งที่กดก็จะมีเสียง ซึ่งก็น่ารำคาญไม่น้อย เสียงไม่เบา และไม่ดัง แต่ก็รำคาญ

การใช้งานตามปกติ ก่อนนอนก็มักจะปรับให้ระดับแสงน้อยที่สุด เพราะตอนยังไม่นอนให้ห้องแสงสว่างพอสมควรก็มักจะปรับให้สว่างที่สุดเพื่อจะได้เห็นนาฬิกา พอเช้าขึ้นมาก็ต้องปรับให้แสงไฟสว่างขึ้นเพื่อที่จะได้มองเห็นนาฬิกาเช่นกัน
สรุปแล้ววันนึงปรับแสง ๒ รอบ ฟังเสียงตอนปรับระดับรวมแล้ว ๑๘ ครั้ง (เครื่องให้ปรับระดับความสว่างได้ ๙ ระดับ ก็กดมันทีละ ๙ เลยครับท่านผู้ชม)

ถ้าเสียบสายไฟค้างไว้แล้วกดปิด เครื่องจะลบแค่สัญลักษณ์ source ออกไปเท่านั้น เท่าที่สังเกตเครื่องก็ยังร้อนอยู่เหมือนเล่นซีดี เลยถอดปลั๊กออกตอนไม่ใช้ จะได้ไม่เปลืองไฟ ก็ยังสงสัยว่ากดปิดกับไม่ปิดนี่ตกลงแล้วกินไฟเท่ากันใช่มั๊ยนี่

สุดท้าย บอสตัน ไมโคร นี่เลือกสัญญาณไม่น้อย ไม่ว่าจะเป็นคุณภาพไฟล์ เอ็มพีสาม ที่เล่น รึสายสัญญาณ

ตอนลองที่ร้านมั่นคง เสียบสายมินิ ทู มินิ เสียงดีมาก (ต่อเข้าทางช่องด้านหน้า)

พอใช้ที่บ้านซื้อไอพ็อดด็อกของแอ๊ปเปิ้ล มาใช้กับสายมินิทูอาร์ซีเอ เสียบเข้าทางด้านหลัง (มินิจากไอพ็อดด็อก อาร์ซีเอเข้าข้างหลังเครื่อง)เล่นเพลงไฟล์แอ็ปเปิ้ลลอสแลส คุณภาพด้อยลงไปเหมือนไฟล์เอ็มพีสามบิทเรทต่ำๆ เลยครับ ตอนแรกไม่แน่ใจคิดว่าหูเพี้ยน ลองเอาแผ่นซีดีเพลงเดียวกันลองเล่นดู โอ้โห กระจ่าง สว่าง ใสกิ๊กเลยครับ ฮ่วย

ก็เลยคิดว่าจะลองถอยไอพ็อดด็อคที่เป็น RCA to RCA ดูไม่รู้จะดีขึ้นรึเปล่า

ปล. ข้อแนะนำสำหรับการวางเครื่องให้อยู่ในระดับสายตา มันจะดูสวยเพอแฟ็คมากเลยครับ ถ้าอยู่ระดับต่ำกว่าสายตามันจะดูเป็นเครื่องแฟ็กผสมเครื่องถ่ายเอกสารมินิไปในทันที