กราบสวัสดี เพื่อนสมาชิกเว็บมั่นคง ทั้งหลาย....วันนี้ผมขอเปลี่ยนและผันตัวเองเป็นมัคทายกวัดเป็นการชั่วคราว และขอให้บรรดาญาติโยมทั้งหลาย ที่คลิกเข้ามาอ่านในกระทู้นี้ ได้โปรดนึกเสียว่า...
ท่านได้เดินก้าวข้ามเขตพัทธสีมา และเหมือนเดินลอดประตูวัดเข้ามาแล้ว ใคร่ขอให้ละเว้นสิ่งซึ่งแสดงถึงความไม่สำรวม หากจะมีข้อซักถาม ไต่ถาม หรือสงสัย เรายังคงสามารถแสดงอารมณ์ขันได้แบบเดิม เพียงแต่งดถ้อยคำที่ไม่เหมาะสม หรือทะลึ่งตังจนน่าเขกศีรษะ เฉกเช่นเวลาเดียวกับที่ท่านอยู่ในวัดนั่นแล....
ผมได้มีโอกาสกราบนมัสการ สนทนากับหลวงพี่ทางโทรศัพท์ และพบว่าหลวงพี่ที่ผมคุยด้วยชื่อ หลวงพี่มะม่วง ท่านยังเป็นพระหนุ่ม และอายุยังเพียง 27 ปี และบวชมาได้หลายพรรษา และยังอยากที่จะอยู่ภายใต้ร่มใต้ร่มกาสาวพัสตร์ เพื่อช่วยเผยแพร่ธรรมะต่างๆๆ ให้กระจายออกไปในวงกว้าง
ซึ่งผมได้เชื้อชวนให้หลวงพี่ให้นำไฟล์เสียงต่างๆ ที่หลวงพี่อัดไว้ รวมถึงบทความเกี่ยวกับพุทธศาสนาหรือเกี่ยวกับเรื่องกรรม เรื่องที่น่าสนใจต่างๆๆ มาลงไว้ในกระทู้นี้ ซึ่งผมมองว่า...หลายท่านอาจจะห่างเหินกับพุทธศาสนา บางท่านไม่เคยเลยแม้แต่จะเริ่มต้นศึกษาเรื่องพุทธศาสนา...คราวนี้พี่ๆ น้องๆๆ หลายๆ ท่านน่าจะมีโอกาสอันดีในครั้งนี้
ในนามของมัคทายกวัด ผมใคร่ขอให้ทุกท่านทำตัวสบายๆๆ เรายังสามารถใช้อารมณ์ขำได้สบายๆๆ สไตล์แบบพวกเราครับ 555 และหลวงพี่เองก็ยังเป็นคนหนุ่ม เป็นกันเอง ผมว่าเราน่าจะสื่อสารและเชื่อมโยงเรื่องของทางโลกและทางธรรมเข้าหากันได้โดยง่าย...........
หลายท่านที่อยากจะเริ่มต้นศึกษาธรรมะ อาจจะปรึกษาหลวงพี่มะม่วงก็ได้ และหลวงพี่น่าจะให้คำแนะนำแก่เราได้ดี พวกเราในเว็บมั่นคง หลายๆๆ คน (ตัวผมและบางคน)ล้วนแต่เป็นคนบาปหนา การได้ศึกษาและแบ่งเวลามารับฟังเรื่องของทางธรรม จะช่วยให้บาปที่เราสร้างไว้จนหนากว่าผ้าห่มนวมผืนโตๆ เบาบางลงได้...555
กราบอนุโมทนาขอพรพระแด่ท่านผู้มีจิตศรัทธาทุกท่าน....
ติดตามคอลัมน์ "พึ่งธรรมะ...นะพวกเรา" ได้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
มัคทายกมั่นคง
*****************************************************************
ประวัติย่อๆ ถึงที่มา หลวงพี่มะม่วง
ขอเล่าให้ฟังทีมาของคำว่าหลวงพี่มะม่วงคือ ตอนที่โยมแม่ท่านจะคลอดอาตมานั้นท่านเกิดปวดท้องในลักษณะปวดอึ ไม่นึกว่าจะคลอด...ท่านก็เอาเสียมไปขุดหลุมเพื่อปลดทุกข์ พอเบ่งไปๆก็รู้สึกว่าไม่ใช่ปวดในแบบถ่ายหนัก
ใกล้ๆกันก็มีแคร่อยู่ใต้ตนมะม่วงใหญ่ต้นหนึ่ง พอโยมแม่ลุกขึ้นเดินไปถึงแคร่ก็คลอดทารกเพศชายออกมา โดยที่มีอาการปวดท้องเท่ากับปวดถ่ายหนักเท่านั้น โดยท่านได้ตัดสายสะดือด้วยไม้ไผ่ โยมยายจึงตั้งชื่อนิคเนมเด็กทารกคนนั้นว่า มะม่วง พอเด็กชายมะม่วงโตขึ้นมา(นาน)ก็มีความคิดที่จะบวช พอบวชจึงได้กลายเป้นหลวงพี่มะม่วงในปัจุบัน
(โยมแม่เล่าให้ฟัง)
เจริญพรคุณโยมมั่นคงและคุณโยมทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ต้องขอบอกว่าหลังจากบวชแล้ว นอกจากศึกษาธรรมมะเรียนทางพระแล้ว หน้าที่อีกอย่างหนึ่งที่ทำอยู่คือ เปิดธรรมมะทางหอกระจายธรรมของวัดตอนเช้าโดยจัดหาธรรมะดีๆของครูบาอาจารย์ต่างๆ มาเปิดให้ชาวบ้านได้ฟังธรรมะดีๆ เจ้าอาวสเลยติดอินเตอร์เน็ตให้ที่โรงธรรม
ตอนนี้เริ่มต้นงานใหม่อีกอย่างคือถอดเสียงธรรมมะที่ฟังไม่ชัดมาอัดใหม่ และอ่านเละเทศอัดธรรมะดีๆที่มีอยู่ใ หนังสือธรรมะเป็นแบบเสียงไว้เปิดทางหอกระจายธรรมในตอนเช้า แล้วก็จะเจียดปัจจัยซื้อไมค์คอนเด็นเซอร์ถูกๆซักตัวไว้อัดธรรมะ ตอนนี้ใช้ไมค์คอมอัดเสียง เสียงที่ได้ค่อนข้างที่จะบาง ตอนนี้โยมหลังวัดได้สมทบทุนทำบุญมาแล้ว 150 บาท
การลุกขึ้นมาเปิดธรรมมะตอนเช้า การนำเสียงธรรมมะไปแจกจ่ายไม่เป็นการผิดวินัยสงฆ์แต่อย่างใด แต่ตรงกันข้ามสิ่งนี้คือหน้าทีโดยวิถีชีวิตของพระสงฆ์ทุกรูปในพระพุทธศาสนา ก็ขออนุโมทนา ในการที่จะร่วมเผยแผ่ธรรมะ ถ้าจะเอาไฟล์เสียงเก่าๆที่บันทึกก็จะส่งเอามาให้ลองฟังเป็นตัวอย่าง
ต้องบอกว่าเสียงที่ออกมานั้นยังไม่ผ่านมาตรฐานอาตมาสักเท่าไหร่ คืออยากผลิตสื่อธรรมมะที่มีซาวน์สะอาดน่าฟัง ส่วนเรื่องที่จะส่งนั้น เจริญพรให้คุณโยมมั่นคง เมล์หาอาตมาแล้วด้วยแล้วจะแนบไฟล์ส่งให้ทางเมล์ เพราะส่งทางอื่นไม่เป็น
เจริญพร
หลวงพี่มะม่วง
(พระกวีวัฒน์ รตนโชโต)
