ช่วงที่ไปอากาศก็ครึ้ม ๆ ฝนตกไปเรื่อย แถมนึกว่าเอาแบตสำรองไป เลยไม่ได้ชาร์ทถ่านไว้
ผลก็คือ ถ่านหมดช่วงที่ไปดูวัดจมน้ำ ก็เลยอดครับ ได้แต่ดู
ปีนี้น้ำที่เขื่อนเขาแหลมขึ้นสูงพอควรครับ เป็นลางดีสำหรับคนที่จะบริหารกล้ามเนื้อยกของหนีน้ำ
เพราะท่านอาจได้ทดสอบพลังกายของท่านแน่ ๆ
ชักไปกันใหญ๋แล้วครับ ดูรูปดีกว่า

สะพานมอญในวันนี้ ดูเหมือนตั้งแต่ซ่อมบูรณะแล้ว สะพานจะไม่ค่อยเบี้ยวเท่าไร ผิวหน้าสะพานดูเรียบร้อยขึ้นเยอะ แต่ผมคิดถึงแบบเบี้ยว ๆ อันเก่าครับ บรรยากาศตอนเย็นที่ไปถึงก็ครึ้มเมฆไปหมด
ถ่ายจากมุมของสามประสบรีสอร์ท ซึ่งในความเห็นผม ผมไม่ค่อยชอบเท่าไรครับ
ค่าที่ว่า ลักษณะที่พักเขา ดูโดด ๆ จากสิ่งแวดล้อม ถ้าผมเป็นชาวบ้าน คงค้านตอนเริ่มสร้าง
แต่สิ่งอำนวยความสะดวกเยอะ คนกรุงคงชอบครับ

จุดที่เรียกว่าสามประสบ คือแม่น้ำสามสายมาบรรจบกัน เป็นที่ตั้งของเจดีย์พุทธคยาจำลอง
ที่หลวงพ่ออุตมะ นำพระบรมสารีริกธาตุของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบรรจุไว้
วันที่แดดดี ๆ หรือ หน้าหนาวอากาศดี ๆ น่าจะสวยมากครับ

แพในน้ำ มันทั้งชาวบ้านที่อาศัย แล้วก็แพที่รับนักท่องเที่ยว ก็ดูน่าพักดีครับ
เพราะเขาจะลากแพไปที่ ๆ เราต้องการแล้วก็ทิ้งเราอยู่ตรงนั้น ดูน่าสงบดี
แต่ผมเห็นนักท่องเที่ยวเป็นหมู่คณะ อยู่แพ แล้วเมาปลิ้นกันถึงเช้า อันนั้นก็แล้วแต่ความมันของเขา

บริเวณสะพานมอญช่วงย่ำค่ำ

มาเที่ยวกันกับคู่ใจ ก็ได้บรรยากาศดีนะครับ


นี่ก็ไกด์เด็กบริเวณสะพาน มีหลายคนครับ ส่วนใหญ่จะเข้ามาถามว่า มีใครพาเดิน หรืออธิบายความเป็นมาของสะพานหรือยัง ทุกคนมักจะมารยาทดีมาก ๆ ครับ พูดเพราะ ถ้าเราไม่ต้องการก็ ไหว้สวัสดี อวยพรไปเรื่อย
นี่ถ้าพูดฝรั่งได้ด้วย พวกฝรั่งมาคงชอบมาก เพื่อน ๆ ผมก็เสร็จไปหนึ่งราย จ่ายไป 100 บาท ค่าอธิบาย
ซึ่งเขาก็ไม่ได้เรียกร้องจำนวนเงินที่แน่นอน เห็นแฟน ๆ กันล้อว่า ทีซื้อของแม่ค้ามอญ 5 บาทก็ต่อกันอยู่ได้
ทีไกด์เด็ก ให้ไม่ต่อเลย ก็เด็กมันน่ารักมารยาทดีครับ

เจดีย์พุทธคยาจำลอง แบบใกล้ ๆ ครับ

จากกนั้นก็ไปต่อที่ชายแดน และแล้วเราก็พบกับ

พ่อค้าชาวพม่าข้ามมาขายขนม ชิ้นละ 5 บาท ทีแรกเพื่อนถามว่า ใส้อะไร เด็กพูดไทยไม่ชัด
เพื่อนได้ยินไปใส้หมู ก็เหวอไปเลย (เพื่อนเป็นมุสลิม) ที่แท้ใส้มันต่างหาก

แล้วก็ลาจากด้วยเจดีย์สามองค์ครับ คิดเล่น ๆ ว่า ถ้าพม่ามาทางนี้ แล้วเถรตรงแบบการ์ตูนขายหัวเราะ
คงเดินลอดช่องระหว่างเจดีย์ยากมาก เพราะแคบเหลือเกิน