เอ้า ผมตอบเจาะลงไปเฉพาะข้อ 1 ก็แล้วกันครับ

ผมนั้นขวนขวายหาอัลบั้มที่มีการบันทึกมาสเตอร์ดีๆๆ มาเป็นเวลาหลายสิบปีครับ การบันทึกดีๆๆ นั้น มันช่วยเรามากกว่าอย่างอื่นครับ 555 เพลงที่ได้รับการทำมาสเตอร์มาอย่างดี การจำแนก แยกแยะ รวมถึงความคมชัด สมจริง จะดีไปหมด

เรียกว่าฟังยังไงก็ไพเราะ จะเปิดกับอะไรมันก็ไพเราะ พวกแผ่นที่บันทึกดีๆๆ ส่วนมากมักจะแพงกว่าแผ่นทั่วๆๆไป มากพอควร


แต่คนเรานี่มีกรรมอยู่อย่าง เพลงที่เราอยากฟัง ศิลปินที่เราโปรดปราน หนอยแน่ะ มันดันไม่ได้บันทึกออกมาดีๆๆ ให้เราชื่นชมกัน ส่วนเพลงที่บันทึกดีๆๆ หรูเริ่ด กลับเป็นเพลงที่เราไม่ได้อยากจะฟังมันเล้ย.....5555


ใครรู้สึกอย่างนี้มั่งเนี่ย...

ใช่เลยครับเฮีย เพลงที่เราชอบบางทีก็อัดไม่ดี ส่วนเพลงอัดมาดีมากๆ ก็ไม่ใช่แนวซะงั้น

โห คำตอบของเฮีย ใช่เลยครับ

แย่กว่านั้น แผ่นที่ชอบบางทีหายไป เพราะโดนเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
ซื้อใหม่มาดันมีแต่แผ่น กะ ปก รายละเอียดอื่นๆข้างใน ไม่มีให้ ฮือๆ เซ็งๆ

เลยต้องทำใจให้ชอบเพลงที่อัดมาดีดีนะสิครับ ผมว่า.....(แปลว่าใจง่ายหรือเปล่าเนี่ยะ?)

น่าจะเรียกว่าปรับตัว (หู) มากกว่าครับ

บางทีซื้อแผ่นแท้ของนักร้องคนโปรดมาแต่ดันอัดมาเสียงแตกนี่ก็เซ็งเหมือนกันนะครับ แทบจะร้องไม่เป็นภาษามนุษย์เลยทีเดียว

อุงกะล่าว่าฮ่าบ้าง่าๆๆ...... @!%#^!@#

ผมนั่งนึกและคิดว่าน่าจะแยกออกมาเป็น 2 แนวทางดังนี้ล่ะเน้อ


- เพลงที่เราชอบฟัง เพราะว่ามันเป็นศิลปินคนโปรด เราชอบทำนอง ชอบเนื้อร้อง ชอบแบบหลงใหล เรียกว่าฟังเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ซึ่งเวลาอุดหนุนซื้อมา แล้วแต่เวรกรรม คือบางทีก็เจอบันทึกมาดีใช้ได้ แต่บางทีก็แย่จนใจหาย...

- เพลงที่เราชอบฟัง เพราะว่ามันบันทึกดี มันให้น้ำเสียง ความกระจ่าง มิตีดี ไดนามิกดี ซาวด์เสตจดี แต่เราแทบไม่รู้จักคนร้องเอาซะเลย แถมเพลงเวลาฟังก็ไม่ได้ถูกใจอะไรเท่าไหร่ แต่ชอบฟังก็เพราะมันบันทึกมาได้เสียดี.....



ท่านทั้งหลายอยู่ในข่ายไหนล่ะเนี่ย ผมเองอยู่ในประเภทแรก คือชอบฟังศิลปินคนโปรด แต่ต้องทำใจบ้างเรื่องคุณภาพ ซึ่งไม่รู้จะพูดยังไงนอกจากทำใจ ถ้าวันไหน ศิลปินคนโปรดออกอัลบั้มใหม่ๆๆ มา แล้วดันบันทึกแบบเยี่ยมยอด

วันนั้นเหมือนถูกล็อตเตอรี่ล่ะ........5555


ส่วนอัลบั้มออดิโอไฟล์ทั้งหลายแหล่ โดยมากมักจะฟังว่ามันดีอย่างไร ใช้ทดสอบเครื่องที่มีอยู่ แต่ยอมรับตามตรงว่าไม่ได้ชอบบทเพลงมันเอาซะเลยล่ะครับ 555

เห็นด้วยครับ ถ้าต้นทางไม่ดีที่เหลือก็ไม่ดีครับ ปกติผมจะไม่ให้ใครยืมแผ่น แต่จะ burn cd ให้แทนครับ

นี่มันเส้นแบ่งระหว่างความเป็น Music lover กับ Audiophiler เลยนะนี่ -0-

จากที่เฮียมั่นบอกใว้ใน คห.6

แบบแรกที่เฮียพูดมา พวกนี่คือคน \"ฟังเพลง\" จัดอยู่ในพวก Music lover พวกนี้ใช้แค่ mx400 ก็สามารถดื่มด่ำกับอารมณ์เพลงได้อย่างเต็มที่ ไม่ใช่ว่าพวกนี้จะฟังไม่ออกนะครับ ว่าเสียงที่ \"ดี\" เป็นอย่างไร แต่คนพวกนี้จะจินตนาการถึงอารมณ์เพลงได้ดีกว่าเราๆเท่านั้นเอง


แบบที่สอง พวกนี้คือพวก \"ฟังเครื่อง\" หรือก็พวก Audiophiler พวกนี้จะฟังเพลงที่อัดมาดีๆ ไม่สนใจเพลง ประมาณว่าแค่เสียงแก้วแตก น้ำหก ตบกะโหลก ถ้าอัดดีๆมาพวกนี้จะชอบมากครับ


ผมคิดว่าคนในเว็บนี้ส่วนใหญ่ จะอยู่กึ่งๆระหว่าง2กลุ่มนี้นะ มีแค่บางคนเท่านั้นที่พุ่งไปด้านใดด้านหนึ่ง(แต่ผมก็ไม่รู้จัก -0-)

พิมพ์ตกไปได้ยังไงละนิตรู >0

ผมอยุ่ในประเภทแรกเหมือนเฮียครับยุคที่เล่นเทปใหม่ๆเสียงแค่พอฟังได้ แต่ที่ซื้อเทปซะเยอะแยะก้เพราะชื่นชอบในบทเพลงของศิลปิน วันก่อนพึ่งไปขุดเทปยี่ห้อ501มาฟังไม่น่าเชื่อเสียงยังเหมือนกับเมื่อ20กว่าปีที่แล้ว เลยขอให้น้องต่อช่วยดูเครื่องเล่นเทปwalkmanจากญี่ปุ่นให้เพื่อจะได้ฟังเทปเก่าๆย้อนอดีตอีกครั้ง

เรื่องนี้มีคำตอบครับ

ลุงข้างบ้านผมครับ ลุงแกเล่นเครื่องเสียงนี่แหละ

แกบอกผมว่า

\"สมัยก่อนลุงเคยเล่นเครื่องแพงๆ ลำโพงขี้ฟ้อง ให้รายละเอียดดีๆอยู่พักใหญ่ๆ แต่เด๋วนี้ลุงหันมาเล่นเครื่องกับลำโพงในระดับกลางๆ ที่ให้เสียงโทนที่ลุงชอบมากกว่า\"

ลงแกเปรียบเทียบได้น่าสนใจมากๆครับ

ลุงแกบอกว่า เปรียบแผ่นซีดีเพลงเป็นถนนครับ เปรียบเครื่องเล่นเป็นรถยนต์ครับ

เครื่องที่แกเล่นเมื่อก่อนคือรถยนต์ที่ไม่มีโช้คครับ ถนนขรุขระตรงไหนรถก็กระเด้งไปทางนั้นครับ

เครื่องเล่นที่ลุงเล่นเด๋วนี้คือรถยนต์ที่มีโชคนิ่มปานกลางครับ ถนนขรุขระคนนั่งจะรู้สึกได้ แต่ไม่ถึงกับรำคาญครับ

ลุงแกทิ้งท้ายว่า ก็คิดดูละกันว่าอยากจะนั่งรถแบบไหน

^^

รู้แต่ว่า ความรู็สึก เวลาไปเดินหาแผ่น ที่เราไม่เคยฟัง ไม่รู้จัก หยิบกลับบ้านมา ฟัง

อู้วววว สุดยอด เพลงก้อเพราะ อัดก้อดี ฟังวนมันแต่อัลบั้มเดียว

มันสุดยอดจริงๆนะเอ่อ สุขมาก ยิ่งกว่าตอน มีแฟนคนแรกอีก ฮาๆๆ

เลยอยากถามว่า ใครมีความรู้สึกยังงี้ กับอัลบั้มไหนบ้าง
ล่าสุด แต่นานแล้ว ผมมีกะ lula ชุดแรก ตอนนั้นซื้อมาเพราะปกสวย ฮาๆ

จากประสบการณ์การฟังเพลงอันน้อยนิดของมิ้ม

มิ้มว่า เพลงที่มาจาก ศิลปินญี่ปุ่น ส่วนมาก เสียงจะดี

คงเป็นเพราะ ห้องอัดเขาดี ละมั้ง

เพลงญี่ปุ่นธรรมดาๆ ส่วนใหญ่ห้องอัดมันชอบบูสต์เสียงกลาง-สูง ซะเยอะ

ผมชอบฟังเพลง anime เลยตัด Grado ออกจากสารบบหูฟังสำหรับผมไปเลย -0-

ตอบคุณหยก คห.ที่12ครับ

อัลบั้มที่ผม ซื้อมาแล้วชอบมาก ๆ ๆ ฟังวนมันทั้งอัลบั้ม(ปกติอัลบั้มอื่น ๆ จะฟังติดหูแค่2-3เพลง)
ร้องได้เกือบหมดทุกเพลง(บางเพลงแร็พไม่ทันจริง ๆ -_-\")
ก็ Linkin Park ชุด Hybrid Theory ครับ 555+

^
^
^
อ๋อ อัลบั้มนี้ ก้อมันส์ดี อัดใช้ได้ เหมือนกัน ผมชอบมากๆเหมือนกัน
แต่มันไม่ใช่อัลบั้ม เป๊ะปะ ไปเจอ มันก้อเลย ไม่ได้รู้สึก ว่าเป็นผู้ค้นพบ ตามความรู้สึกผมนะ ฮาๆ

สำหรับผมไม่ใช่เรื่องอัดมาดีหรือไม่ดีครับ (ลืมบอกไป แหะ ๆ)
แต่มันค้นพบตรงที่ว่า ได้ฟังผ่าน ๆ ครั้งเดียวในรายการแมลงมัน
แล้วตอนไปซื้อมาลองฟัง ก็ไม่นึกว่าเพลงมันจะโดนทั้งชุดแบบนี้
ซึ่งผมฟังเพลงสากลมาเยอะพอสมควร ก็ไม่เคยเจออัลบั้มเมเจอร์ของใคร
ที่เพลงเพราะ ๆ หรือติดหูผมเกิน 6เพลงเลย
สมแล้วที่อัลบั้มนี้คัดเพลงจาก100กว่าเพลงมาลง ผมเลยประทับใจมากครับ

อ้อ....อีกอัลบั้มนึง Taylor swift ชุด fearless ครับ ชอบม๊าก

เห็นด้วยอย่างยิ่ง

เพลงที่มาจาก ศิลปินญี่ปุ่น ส่วนมาก เสียงจะดี

ที่ผมรู้แน่ๆๆ อย่างนึงคือ ทำไมเค้าไม่ยอมทำให้มันเสียงดีให้หมดทุกคน ทุกอัลบั้ม ในที่สุดก็ต้องจำนนเพราะเรื่องต้นทุนนั่นเอง ยิ่งดีก็ต้องยิ่งแพง ยิ่งต้องใช้คนมีฝีมือมามิกซ์เสียง 555

แต่ผมว่าสตริงของไทยบางเจ้า เผลอๆๆ เล่นเอามือปืนประจำตัวอาเสี่ย มาลงมือมิกซ์เสียงเอง เพื่อประหยัดต้นทุน 555

เพลงไทยบางทีผมฟังก็ไม่ได้หวังให้อัดดีหรอกครับ

บางเพลงเนื้อหาดีผมก็ฟัง แต่อารมณ์มันก็ไม่เท่ากับที่อัดดีๆอะครับ

อย่าง bakery ผมเห็นส่วนมากจะอัดดี เลยชอบฟังเพลงของ

bakery มากกว่าค่ายอื่นๆ ครับ

ตอนนี้ เริ่มกลับมาหาต้นฉบับของพวกที่เค้าเอาไปทำพวก Audiophile Voice แบบ cover

รู้สึก รัก ของที่มีอยู่เดิม มากๆ โดยเฉพาะพวก Soul Jazz ฟังยังไงก็สู้สาวผิวสีต้นฉบับไม่ได้เลย

ของใหม่ที่ทำออกมาทุกอย่างดีหมด แต่อารมณ์ จริต ของนักร้องมันผิดกันจริงๆ

ผมว่ามันมากกว่า 3ข้อแน่นอนจ้า

เพราะบันทึกเสียงดีแต่ตัวเพลงนั้นทำนองคำร้องแย่มันก็ไม่น่าฟัง

แนวเพลงที่คนฟังชอบ...บางคนฟังร็อคหนักๆไม่ไดเลย...บางคนก็ไม่ฟังลูกทุ่ง...

มาสเตอร์เพลงเก่าๆ การบันทึกก็ไม่ได้ดีมากมาย แต่คุณค่าของบทเพลงมันก็ทำให้เพลงนัน้ไพเราะได้...วิทยุคนคุยกันมันก็ฟังเพราะได้

เสน่ห์ของบทเพลงอารมณ์ของเพลง เหมือนอย่างคุณ Noize ว่าไว้เลย ทำไมแม่ไม้เพลงไทยเขายังขายกันอยู่ได้

ฟัง เพลงดาวลูกไก่ มีการเอามาทำใหม่กันหลายรอบ นักร้องดังเสียงดีหลายคนแต่ทำไม...จึงต้องฟังจากพร ภิรมย์เท่านั้น

ทำไมยังมีผู้ฝักใฝ่ในแผ่นเสียงอีกมากมาย...

ถ้ามี3ข้อ น่าจะเป็นฟังเครื่อง มากกว่าการฟังเพลง ผมเห็นด้วยครับ


ผมยังมีข้อโง่ของตัวเองที่จะถามเพราะสงสัยจริงๆแต่กลัวโดน.....
ที่ผมสงสัยคือการบันทึกเสียงสมัยนี้ เวที่เสียงที่เราฟังกันมันไม่น่าจะฟังได้ตามหลักการเลย เพราะชิ้นดนตรีมันน่าจะขึ้นกับการมิซ์เสียงของมิกเซอร์(โปรดิวเซอร์)ที่เขาต้องการ(ฮาสุดๆกับมือปืนอาเสี่ยมามิซ์เสียงเองเป็นไปได้5555)
เพลงหลายๆเพลงในสมัยนี้ เล่นดนตรี ทีละชิ้นด้วยซ้ำ ทำดนตรีเสร็จนักร้องค่อยมาร้อง เวที่เสียงที่ได้ยินมันจึงไม่น่าจะมีด้วยซ้ำ การฟังเพลงจากหูฟังมันจึงเหมือนเข้าไปนั่งอยู่ท่ามกลางวงดนตรีเลย.....

แต่พวกแผ่นทดสอบต่างๆ หรือมีการการบันทึก ดีๆที่ว่ามา มันแยกชิ้นดนตรีได้จริงฟังได้มิติจริงต้นทุนมันก็ต้องสูงไปด้วย
ยิ่งเพลงที่เพราะบันทึกเสียงเยี่ยม มันก็สุดยอดครับ
แต่กระแสเพลงตลาด การโฆษณา ต้นทุนผลิต การโดนก็อป ทำให้เราจะหาเพลงที่บันทึกเสียงดีๆยากขึ้น

แต่ถ้าจะว่ากันจริงๆ ต้นทุนCD มันทำออกมาขายมันก็ถูกจริงๆถ้าไปเทียบกับ Tape Cassette ต้นทุนกับการผลิตยังแพงกว่าอีก ผลิตได้ช้ากว่าด้วย
แต่CD ก็ยังขายแพงกว่าเท่าตัว


จากต้นทุนต่ำ ความรู้น้อยนิดในทางดนตรี ผมเลยขออยู่ในกลุ่ม ฟังเพลงเพื่อความสุขมากกว่าครับ..............................

คือการบันทึกเสียงนั้น ปกติเค้าจะทำเดโมออกมาก่อน และนักดนตรีก็มาเล่นกันทีล่ะชิ้น และมานั่งไล่มิกซ์เสียงทีละชิ้นๆๆๆ แล้วมาตบตูดด้วยการอัดเสียงร้องอีกที

ผมเห็นเวลานักร้องร้องและบันทึกเสียง เค้าร้องอย่างเดียว ไม่ต้องมีวง เพราะเพลงและดนตรีมันทำเสร็จมารอไว้ก่อนแล้ว จะดีหรือไม่ขึ้นอยุ่กับความใส่ใจของอาเสี่ย และมือปืนอาเสี่ย ว่าจะเอาอัลบั้มชุดนี้ให้เสียงดีแค่ไหน

การที่จะให้เสียงดี แน่นอน ต้องมีการรื้อการแก้หลายรอบ และผมคิดว่าอาเสี่ยค่ายเพลงทั้งหลายไม่ค่อยชอบนัก ยิ่งอัดนาน บันทึกนาน คนอื่นที่รอจ่อคิวอยุ่ก็ยิ่งทำงานช้าตามไปด้วย ก็เลยเกิดวัฏจักรสุกเอาเผากินมาตลอดน่ะครับ 555



ฝรั่งนั้นเน้นมากกว่าคนไทย เพราะเค้ามีความกลัวเรื่องเสียชื่อมากกว่าคนไทย อันนี้มันเป็นสำนึกของคนผลิตงาน ซึ่งสำนึกของเถ้าแก่เมืองฝรั่งน่าจะดีกว่าสุงกว่าอาเสี่ยค่ายเพลงในไทย 555


และที่สำคัญคือเค้ากล้าทำ กล้าลงทุน และกล้าขาย.....แต่ของไทยต้องเห็นใจเหมือนกันล่ะครับ คือราคาปลีกก็ไม่ได้ตามที่ต้องการ และตามด้วยการก๊อปปี้ที่ผมว่าตัวเลขน่าจะสูงเป้นอันดับต้นๆๆ ของโลกเลยล่ะ 555

เอ้า เห็นใจทุกๆๆ ฝ่าย ไม่เว้นแม้แต่อาเสี่ย มือปืนอาเสี่ย หรือคนขับรถอาเสี่ย........5555

ผมก็อยากลองฟังเพลงที่อัดมาแบบดีๆบ้างจังเลย
พี่ๆว่าเพลงไทยของนักร้องท่านใดอัดมาเสียงดีสุด
อยากรู้จังอิอิ

ลองฟังของคุณบรรณ สุวรรณโณชิน ครับ

ถ้าเป็นเพลงลูกทุ่งผมว่าของ เสถียร ทำมือ ชุดที่ ๔ อัดเสียงได้ดีมากๆ ให้รายละเอียดเสียงที่ดี
ก้องกังวาล แยกชิ้นดนตรีได้ดี ลองฟังดูน่าครับ ผมว่าระบบของการอัดเสียงของงานเพลงชุดนี้ไม่แพ้บรรดาเพลงสตริงทั้งหลายหรือเพลงฝรั่งเลย