สวัสดีครับทุกคน พอดีอาทิตย์ที่แล้ว ช่วงก่อนวันมาฆบูชา ผมเกิดติสท์แตก ผีวินเทจเข้าสิง บังคับตัวเองให้หนีออกจากเมืองหลวง เมืองแห่งความศิวิไลย์ เมืองแห่งแสงสี เมืองแห่งละคร หนีไปไกลแสนไกลสุดดินแดนสยามประเทศ ริมแม่น้ำโขง นั่นคือเมืองเชียงคาน เมืองแห่งความวินเทจและความสงบ ปล่อยชีวิต ปล่อยเวลาให้หมุนช้าๆไปเรื่อยๆ โดยไม่แยแสกับเรื่องใดๆทั้งสิ้น เรามาหยุดเวลาแล้วปล่อยใจสบายๆไปด้วยกันนะครับ
ไก่ย์วินเทจ