สวัสดีครับมิตรรักนักฟังที่เคารพทุกท่าน วันนี้ผมกลับมาอีกแล้วครับ รีวิวในแบบสไตล์เดิมๆๆ เป็นการกลับมาเขียนรีวิวอีกทีหลังจากหาเวลาไม่ค่อยได้ เรียกว่างานราษฎร์ต้องทำ งานหลวงต้องไม่เว้น การบ้านต้องส่ง 555 แถมลอกการบ้านก็ยังต้องทำอีก 555 เล่นเอารีวิวบ้าๆ บอๆ ไม่ค่อยได้คลอดออกมาให้อ่านกัน แต่ตอนนี้เขียนแล้วครับ และเป็นการเขียนที่ผมได้เอาของมานอนฟังที่บ้านอย่างจริงๆจังๆ เป็นเวลาอยู่นานพอสมควรครับ

พูดถึงอุปกรณ์ที่ผมจะนำมารีวิวเล่าในวันนี้ มันคือแอมป์ขยายหูฟังนั่นเองครับ แต่วันนี้เป็นแอมป์ขยายหูฟังประเภทหลอดสูญญากาศ ซึ่งไอ้แอมป์หลอดขยายหูฟังมันไม่ใช่ของใหม่อะไรหรอกครับ ผมเองก็เคยเอามาขายมากต่อมากแล้ว ขายได้บ้างไม่ได้บ้าง เจอปัญหาเรื่องการขนส่งทำเจ๊งบ้าง บางทีมาก็เจอแอมป์ที่มีปัญหา defect มาตั้งแต่เกิดอีก(ตั้งแต่แกะกล่อง) ซึ่งปัญหาซ้ำซากแบบนี้ ผมว่าเป็นปัจจัยทำให้แอมป์หลอดมาตรฐานต่ำเริ่มซบเซาลงครับ

แต่เหลืออยู่ไม่กี่แบรนด์ที่ยืนหยัดทำได้ และสามารถคอนโทรลทุกอย่างได้เรียบร้อยแบบไม่มีปัญหา ซึ่งคงไม่ต้องบอกใบ้ให้เมื่อยตุ้มหรอกครับ เพราะหลายๆๆท่านคงรู้จักกันมาดีพอสมควร เอ้า งั้นไม่ต้องพูดกันมาก ผมเล่าให้ฟังไปเรื่อยๆละกัน ผิดพลาดข้อมูลก็ติดชมทักท้วงเข้ามาได้นะครับ 555 แอมป์ที่ผมจะเล่าถึงวันนี้คือแอมป์หลอดสูญญากาศ ภายใต้ชื่อที่เก๋ไก๋โคตรว่า "Woo" หรือเรียกแบบเต็มยศคือ "Woo Audio" นั่นเอง





ประวัติของแอมป์ Woo นั้น เท่าที่ผมอ่านและประติดประต่อจิ๊กซอว์กันเป็นเรื่องราวก็คือ ตระกูล "WU" (แซ่วู เค้าเขียนในนามสกุลด้วยอักษรว่า Wu" ซึ่งตระกูล WU นั้นเป็นเป็นคนจีนครับ เป็นจีนแท้และเป็นพลเมืองของอเมริกันมาหลายสิบปีครับ โดย WU ผู้พ่อนั้น แกเป็นคนถนัดเรื่องวงจรไฟฟ้า และออกแบบผลิตแอมป์หลอดมานานมากแล้วครับ อย่างขี้หมูขี้หมาก็ต้องราวๆ 40 ปีขึ้นไป (โธ่ก็ในเว็บเค้าบอกแบบนี้นี่นา 555)

ทาง WU ผู้พ่อนั้นถนัดแต่ทำงาน ถนัดแต่ออกแบบวงจรเครื่องขยาย แต่คาดว่าไม่น่าจะถนัดในการประชาสัมพันธ์และการตลาด จนลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเติบโตขึ้นมาเป็นหนุ่ม รับหน้าที่มาทำฝ่าย Marketing แทนซะเอง ซึ่ง WU ผู้พ่อทำไม่เป็นมาโดยตลอด ซึ่งหนุ่มหน้าหยกคนนั้นคือ Jack WU นั่นเอง ผมสังเกตุดู ชื่อของเค้าต้องเขียนว่า Jack WU เพราะว่าเมื่อหลายปีก่อน ผมเคยเมล์ไปคุยกับ Jack เค้าก็ตอบอีเมล์ลงท้ายมาว่า Jack Wu แสดงว่าต้องสะกดแบบนี้ครับ

หลายคนสงสัยว่าเฮียเมล์ไปทำลิงอะไรเมื่อหลายปีก่อน 555 ตอบว่าผมเคยเมล์ไปขอซื้อขาตั้งหูฟังครับ และเมื่อครั้งก่อนนู้น ผมเคยขอซื้อแอมป์มาขาย แต่ Jack Wu ปฏิเสธว่าเค้ายังไม่ต้องการเปิดตลาดออกสู่ worldwide แต่ขอให้เค้าตัดสินใจอีกซักหน่อยแล้วจะบอก (จริงๆๆ คงขี้เกียจขายให้ผม 555) ก็เลยกลายเป็นว่าในช่วงที่ผ่านมา Jack WU ทำการตลาดแบบขายตรง โดยเป็นการออนไลน์ซื้อโดยตรงกับทางเว็บเค้านั่นเอง





เล่าต่อ...จากข้อมูลในจดหมายเหตุกรุงนิวยอร์คพบว่า Woo Audio นั้นเป็นโรงงานไม่ใหญ่มากนักครับ ตั้งอยู่ในกรุงนิวยอร์ค เป็นการทำงานแบบหัตถกรรมหรือจะเรียกว่า Handcraft นั่นเอง แต่หลักปรัชญาของ Woo Audio ก็คือการมุ่งเน้นผลิตงานที่มีคุณภาพ มากกว่าผลิตเอาจำนวนมากๆ หรือผลิตแบบโหลๆที่เน้นเอาปริมาณมากกว่าคุณภาพว่างั้น ก็เลยเป็นที่เข้าใจว่า งานผลิตของ Woo นั้น น่าจะจัดเข้าทำเนียบสินค้าไฮเอนด์ได้อย่างไม่ขัดเขินแต่อย่างใดจริงๆ

Jack Wu นำเสนอแอมป์จากค่าย Woo Audio ผ่านเว็บไซด์ Head-Fi มาหลายปีดีดัก คือสินค้าประเภทนี้เป็นสินค้าเฉพาะทางครับ คือนอกจากคนที่รักและเล่นหูฟังจริงๆจัง ผมคิดว่าคนธรรมดากินข้าวแกงทั่วไปคงไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมชีวิตต้องพึ่งเจ้าแอมป์หลอดสูญญากาศแบบนี้ 555 Jack Wu ผลิตสินค้าสู่ตลาดมาหลายปี และถ้าสังเกตุให้ดีๆๆนะครับ หลายๆค่ายที่ผลิตแอมป์หลอดออกมา ล้วนล้มหายตายจากไปหลายราย แต่ Woo ยังอยู่ นั่นหมายความว่าในความอยู่ยงคงกระพัน น่าจะมีทีเด็ดอะไรแจ่มๆๆซ่อนอยู่แน่นอน....

โม้ยาวไปแล้ว งั้นผมขอต่ออีกหน่อยละกัน 555 ตอนนี้ Woo โดย Jack Woo เริ่มขยับขยายและเริ่มเปิดตลาดสู่ Worldwide เมื่อเร็วๆนี้เองครับ โดยมีการแต่งตั้งตัวแทนจำหน่ายหมาดๆๆกันไม่กี่ราย และในไทยผู้ที่ได้รับสิทธิ์เป็น Distributor ในการนำเข้าและจำหน่ายก็คือ บริษัท เดโค2000 นั่นเอง ทำให้ตอนนี้ใครชอบแอมป์ Woo ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงวัดดวงในการสั่ง เพราะในไทยมีผู้นำเข้าชัดเจน และที่สำคัญไม่ต้องวัดดวงอ่านเอาอย่างเดียวแบบสมัยก่อน แต่สามารถตัดสินใจฟังด้วยรูหูตัวเองก่อนควักกระเป๋าว่างั้น 555





ผมหยิบยกแอมป์รุ่นที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นรุ่นในดวงใจของคนเล่นทั่วไป โดยผมจับมาเขียนเป็นรุ่นประเดิมก่อนเลยนะครับ ซึ่งมันก็คือ Woo WA-22 นั่นเอง ผมอาจจะเล่าและบรรยายไม่ตรงกับรูป เพราะว่าผมไม่ได้ถ่ายภาพแบบเจาะและสอดคล้องกับคำบรรยาย ก็เลยขอให้อ่านข้อความและดูภาพประกอบพอกระตุ้นความอยากไปเรื่อยๆ ก็แล้วกัน รูปลักษณ์ภายนอกของแอมป์ตัวนี้นั้นต้องบอกว่าเนี๊ยบเหลือใจ คือวัสดุทั้งตัวนั้น ทำจากอลูมิเนียมชุบอโนไดซ์อย่างดี ตัวถังหนา น้ำหนักมาก เนื่องจากเค้าเน้นทำตัวถังให้แข็งแรง ทนต่อแรงกระแทกทุกชนิด

อะไรไม่สำคัญเท่ากับเครื่องจักรที่ใช้ ผมว่าเค้าเฟ้นหาเครื่องที่สามารถตัดเจาะและวัดองศาได้แม่นยำเหมาะเหม็ง ตรงไหนกลมต้องกลม ตรงไหนเหลี่ยมก็เป็นเหลี่ยม ใครที่เห็นงานผลิตของ Woo น่าจะไม่มีใครกล้าปากแข็งว่า นี่คืองานผลิตที่ดีจริง และเนี๊ยบเฉียดขาดจริงๆๆ อูวๆๆๆๆ และแอมป์ตัวนี้มีจุดเด่นที่่น่าสนใจมากๆๆคือ มันเป็นแอมป์แบบ Fully Balanced ครับ โดยเป็น Real Balanced ทั้ง output และ input





ช่องต่อ Balanced กับ Unbalanced นั้น ถ้าเรียกง่ายๆก็คือ XLR กับ RCA นั่นเองครับ อธิบายง่าย(อธิบายยากไม่เป็นล่ะครับ) เจ้าช่องต่อแบบ XLR นั้นเป็นช่องต่อที่มีมานานนมพอๆๆกับ RCA แต่มักจะมีในเครื่องที่เป็นโปรเฟสชันแนลซะส่วนใหญ่ โครงสร้างของการเชื่อมต่อต่างจาก RCA อยู่พอควร คือเอาเป็นว่าการเชื่อมต่อสายมีจำนวนจุดมากกว่า และช่อง XLR หรือบาลานส์นั้น เป็นช่องที่ให้ความเพี้ยนต่ำกว่า และ Noise Floor ต่ำกว่าแบบ RCA มากครับ

และที่สำคัญสายบาลานส์นั้น สามารถใช้ความยาวได้มากกว่า มืออาชีพจึงมักนิยมใช้ และก็กลายมาเป็นช่องเชื่อมต่อที่มักจะบรรจุไว้ในเครื่องที่เป็นรุ่นที่ราคาสูง ราคาแพง และถ้าอุปกรณ์ที่เล่นร่วมด้วยของเรามีช่องต่อบาลานส์หรือ XLR ด้วยแล้ว ถือว่าวันนี้ท่านได้ขึ้นสวรรค์ชั้น 7 เพราะเจ้าแอมป์ WA22 นั้นทำให้ท่านแบบครบถ้วน เรียกว่าระดมฟังก์ชั่นนี้มาให้ทุกท่านใช้งานอย่างสะใจ ต่อกับอุปกรณ์อื่นได้หลากหลาย และแน่นอนครับ การเพิ่มวงจรบาลานส์ ทำให้ราคาสูงขึ้นอีกด้วยล่ะครับ

ผมเอาเจ้า Woo WA22 กลับมานอนฟังที่่บ้านราวๆ 3 สัปดาห์ โดยเมียผมต่อว่าผมว่า ใครให้เอาโหลเลี้ยงปลากัดขนาดย่อมมาไว้ในห้องนอน (มองเจ้าหลอดใหญ่สุดก็คล้ายเหมือนกันแฮะ) ผมเอา iMac เป็นตัวเล่น ใช้ iTune และปลั๊กอินอย่าง Pure Music เป็นตัวเล่นเพลง และไฟล์เพลงที่ใช้ก็เป็นไฟล์ระดับ Hi-Res ล้วนๆๆครับ เพราะไหนๆ ขอเค้ามาแล้ว ก็ต้องเน้นคุณภาพกันทุกขั้นตอนให้จงได้

ต่อจาก iMac เข้าไปที่ DAC Ayre QB-9 ด้วยสาย USB แบบแถมของ Ayre เอง เอาไว้ผมจะเอาสาย USB ของ Nordost รุ่น Blue Heaven มาเล่นและเล่าให้ฟังเป็นเฉพาะเรื่องอีกทีครับ ข้อดีที่เห็นแล้วต้องซาบซึ้งก่อนคือ ปัจจุบันใครที่เล่น DAC คุณภาพสูงๆ ยากนักที่จะไม่มีช่องบาลานส์ และการที่มีช่องต้นทางจาก Source เป็นบาลานส์ มันจะมีประโยชน์อันใดฤา ในเมื่อแอมป์ของท่านไร้ช่องบาลานส์ มองไปการไร้ช่องบาลานส์เปรียบไปก็เหมือนปลาตะเพียนไร้ก้างนั่นเอง





โดยเฉพาะ DAC Ayre QB9 ที่ผมเลือกมาประจำการล่าสุดนั้น ช่อง output ของ balanced และ unbalanced ความแรงของสัญญาณผิดกัน 1 เท่า จาก 2 โวล์ท จะเป็น 4 โวลท์ ทันที ซึ่งการที่แอมป์สามารถรองรับสัญญาณด้วยช่องบาลานส์ได้นั้น นอกจากจะได้อานิสสงค์เรื่องความเพี้ยนที่ต่ำของช่องบาลานส์แล้ว สิ่งที่เป็นประโยชน์สูงสุดอีกอย่างคือ แอมป์ยังเหลือแรง ยังเหลืออัตราการเร่งอีกพอควร เพราะว่าสัญญาณ input แรงหน่อย ทำให้แอมป์ไม่เหนื่อยง่าย และทำงานออกแรงได้โดยไม่เครียด (Clipping)

ผมยังใช้สายต่อบาลานส์จากค่าย HomeGrown ที่ผมมีอยู่ ต่อมาเข้าที่ด้านหลังของแอมป์ Wao WA22 ซึ่งด้านหลังของแอมป์ Woo นั้น เค้าทำเก๋ไก๋ด้วยการทำซีเล็คเตอร์ให้เลือกว่าจะเอาช่อง Balanced หรือ Unbalanced กันไปเลย โดยมีซีเล็คเตอร์ขนาดเล็กกว่าไม้จิ้มฟันให้โยกเลือกได้ และด้านหลังก็ไม่มีอะไรซับซ้อน มีช่องต่อ IEC ให้เลือกเปลี่ยนสายไฟได้อีก และเค้าทำสวิทช์เล็กๆ ซ่อนไว้ให้เลือกไฟว่าจะใช้ 220 หรือ 110V เรียกว่าใครจะย้ายรกรากหนีตามแหม่มสาวๆ ไปอยู่อเมริกาก็คงทำได้โดยไม่ต้องห่วงเรื่องแอมป์รับไฟนอกไม่ได้แต่อย่างใด 555

ด้านหน้าถ้ามองตรงๆๆ แบบหน้าตรง ไม่สวมหมวก ไม่สวมแว่นดำ เราจะเห็นช่อง phone out เรียงเป็นตับเลยครับ เรียกว่าใครถนัดเสียบด้วยอะไร Woo ทำมาให้ครบๆ โดยซ้ายสุดจะเป็นช่อง XLR แบบ 3 Pins แยกเป็น Left และ Right ไว้ ถัดมาจะเป็นช่อง XLR แบบ 4 Pins ซึ่งทั้ง 2 ช่องนี้แล้วแต่ท่านจะสะดวกว่ามีสายต่อหูฟังที่ทำไว้แล้วเป็นแบบไหน แต่สำหรับผม ผมว่ามันให้เสียงไม่ต่างกนมากนัก และถัดไปทางขวาสุด เค้ามีช่องต่อขนาด 6.3 มม.เพื่อให้ทุกอย่างสะดวกที่สุดเท่าที่จะทำได้





ปุ่มโวลุ่มนั้นนิ่มมาก เวลาหมุนจะไม่รู้สึกว่าต้องออกแรงขืนหรือฝืนหมุนให้มันไปตามมือแต่อย่างใด ไม่ต้องเสียอารมณ์กับลูกบิดโวลุ่มที่แกนเบี้ยวหรือเอียง หรือดังแต่กๆ ขณะหมุน ผมว่า Woo นั้นใช้โวลลุ่มคุณภาพสูงพอสมควรเลยทีเดียวครับ ส่วนปุ่มถัดไปทางขวาสุดคือปุ่ม On-Off และมี Hi-Low impedance ให้เลือกปรับเข้ากับหูฟังของท่านเอง แต่เท่าที่ผมอ่านดู Jack Woo บอกว่าไม่ต้องซีเรียสนักครับ คือเลือกตำแหน่งที่ฟังแล้วโอเคที่สุดก็ใช้ได้ แต่ถ้าใครหมดไอเดีย ว่าควรปรับที่เท่าไหร่ ผมบอกว่าถ้าหูฟังราวๆ ไม่เกิน 120 โอห์ม ให้เซ็ทที่ตำแหน่ง Low แล้วฟังดูก่อน ถ้าไม่ถูกใจให้ปรับไปที่ High ก็ถือว่าไม่ผิดกติกาที่ Woo บอกไว้ล่ะ

มามองกันด้านบนตัวถัง จะเห็นว่ามีกล่องครอบทรานฟอร์เมอร์ทำซะสวยเช้งเลยครับ คือทำเซาะร่อง มีฝาปิดอย่างดี น็อตที่ขันใส่งดงามไม่แพ้งานไฮเอนด์เจ้าใดในโลก งานแบบนี้ถ้าว่ากันตามศัพท์ ฝรั่งเค้าเรียกว่างานระดับ Fondle คือมันงามวิจิตรจนไม่อยากฟัง แต่แค่ลูบไล้ก็มีความสุขแล้ว ผมเองก็ลองลูบดูเหมือนกัน ก็ต้องยอมรับว่ามันลื่นมือ เนียนมือจริงๆ หาเสี้ยนหรือขอบคมไม่เจอ เรียกว่าแค่ลูบก็สุขใจ แต่จะถึงขั้นให้ลูบเฉยๆ โดยไม่ต้องฟัง ผมว่ามันดูปัญญานิ่มชอบกล 555

เล่ายาวครับ เพราะว่ามันมีหลายแง่มุมที่น่ากล่าวถึงจริงๆๆ อย่างตัวอักษรที่เป็นชื่อบริษัท Woo เค้าก็ใช้เครื่องเจาะเซาะร่องสวย ตัวอักษรคม และยังทำอักษรไว้ตรงช่องที่ต้องวางหลอดไว้ให้ทราบคร่าวๆ ด้วยว่า ช่องไหนต้องใส่หลอดอะไร ผมว่าอันนี้คือความใส่ใจสุดๆ หาใช่การดูถูกว่าคนซื้อจะโง่จนถึงต้องทำอักษรบอกไว้ล่ะครับ 555 และหลอดทั้งหมดที่ผมใช้วันนี้ ผมใช้หลอด Stock ล้วนๆ ครับ เป็นการทดสอบเดิมๆๆว่า ในระดับพื้นฐานเดิมๆ เลย เสียงมันดีแค่ไหน เพราะราคาค่าตัวที่เจ็ดหมื่นกว่าบาท ผมว่าอย่างน้อยมันต้องโอเคมากๆในระดับหนึ่งอย่างแน่นอน

หลอด Stock ที่ทาง Woo จัดให้มานั้น เป็นหลอด rectifier เบอร์ 274B ของจีนครับ และมีหลอดแมทช์แพร์ซึ่งเป็นหลอดไดรฟ์มาอีก 1 คู่เบอร์ 6SN7 และมีหลอด power tube เป็นหลอดเบอร์ 6AS7/ 6080 ที่แมทแพร์มาให้อีกคู่ครับ ซึ่งอันนี้คือเดิมๆ มากับแอมป์ WA22 เลย ผมมองว่าใช้แบบเดิมๆ ไปก่อนได้ยาวๆ จนกว่าท่านจะเกิดอาการคันหู ซึ่งยังมีหนทางให้ท่านอัพเกรดได้อีก โดยสามารถเปลียนหลอด rectifier เป็นของ Sophia Princess แบบ Mesh Plate 274B และหลอดไดร์ฟเป็น Sylvania VT231 NOS tubes รวมถึงหลอดเพาเวอร์เป็น Sylvania 7236 NOS ปี 1963 ซึ่ง Woo ช่วยให้ท่านขนหน้าแข้งร่วงกราวได้อีกรอบอย่างแน่นอน 555





มาคุยต่อๆๆๆ หูฟังที่ผมเลือกใช้นั้น ผมเลือกหูฟังในระดับที่คิดว่าพอฟัดพอเหวี่ยง และน่าจะเป็นคู่แท้ของเจ้า WA22 ได้ดี ผมเลือกเอาหูฟังออกมาทดสอบจริงๆแค่ 2 ตัวคือ Hifiman HE500 และ Sennheiser HD800 โดยทั้งคู่ผ่านการเบิร์นมาพอสมควร และเจ้า HE500 นั้นได้เปลี่ยนสายมาใช้ Cardas Clear แต่ Sennheiser HD800 นั้นใช้สายเดิมๆ ที่มากับตัวมัน หลายคนบอกอ้าวเฮีย ทำไมไม่เปลี่ยนซะล่ะ บอกง่ายๆ เลยว่า ลืม!! 555 ผมลืมหยิบติดมาบ้านครับ ก็เลยกลายเป็นว่าเจ้า HD800 นั้นใช้สายเดิมๆ ซึ่งผมมองว่าเป็นการดีเสียอีก จะได้รู้คาแรคเตอร์เดิมๆของมันด้วยครับ

ก่อนจะเล่นและฟังแอมป์ตัวนี้ไปพร้อมๆๆกันกับผม ขอให้ทุกท่านที่เพิ่งมาเริ่มหัดเล่นแอมป์หลอดสูญญากาศ ต้องระวังข้อเหล่านี้นิดนึงด้วยนะครับ คืออย่าใช้หลอดเบอร์ที่แตกต่างจากที่ Woo ระบุไว้ในเว็บ ถ้าเป็นหลอดอัพเกรดก็ควรเป็นหลอดเบอร์ที่ระบุไว้ เพราะมีผลเรื่องแรงดันหลอดและขั้วที่ใช้ครับ พูดง่ายๆ อย่าดื้อ เค้าให้อัพหลอดเบอร์ไหนก็เบอร์นั้นละกัน 555 และ ไม่ควรเปิดเล่นยาวอย่างต่อเนื่องเกินกว่า 8-10 ชั่วโมงครับ เพราะถ้าห้องใครไม่ใช่ห้องปรับอากาศ อาจจะมีปัญหาเรื่องความร้อนสะสม ซึ่งอันนี้เป็นปกติของแอมป์หลอดสูญญากาศล่ะครับ

หลังจากเปิดสวิทช์ไฟแล้ว ให้เปิดเพลงวอร์มอัพไปก่อนซักเล็กน้อยครับ ไม่ต้องเอาเป็นเอาตายขนาดครึ่งชั่วโมง แต่ผมว่าแค่ 2-3 เพลง พอให้ไส้หลอดมันวอร์มได้ที่ ผมว่าทุกอย่างโอเคแล้ว และ Woo นั้น Recommend ให้ใช้เวลาเบิร์นซัก 150-200 ชั่วโมงครับ และเวลาใครจะเบิร์นแอมป์หลอด ผมแนะนำว่าต้องต่อโหลดให้ครบด้วยนะครับ คือต้องมีหูฟังเสียบให้เรียบร้อย และเปิดให้มันทำงานครบวงจร การเปิดแอมป์โดยไม่ต่อหูฟังไว้ น่าจะมีผลเสียในระยะยาวได้จ้า เพราะฉะนั้นอย่าลืมตรงจุดนี้ด้วยซะล่ะ





เริ่มการทดลองฟังเลยเป็นไง ผมลองขยับหมุนเปิดปุ่ม ON-OFF ก่อน สิ่งที่อยากจะรู้คือ ตัวทรานฟอร์เมอร์มันฉุดไฟเข้าแรงจนเกินไปหรือเปล่า คือถ้าฉุดแรงมันจะดั่งวึ้งเบาๆให้ได้ยิน แต่เจ้า Woo WA22 เงียบสนิท ผมเอามือวางบนทรานฟอร์เมอร์ทุกลูก ทุกอย่างเงียบราวกับเป่าสากกะเบือ เงียบพอๆๆกับในห้องน้ำโรงหนังแถวชานเมืองรอบดึกๆ คือไม่มีอาการสั่นหรือครางของทรานฟอร์เมอร์แต่อย่างใด ซึ่งเป็นที่รู้กันดีครับ ยิ่งนิ่งยิ่งเจ๋ง หมายความว่าเกรดคุณภาพของทรานฟอร์เมอร์ที่ใช้นั้นเป็นเกรดดีมากนั่นเอง โววว

ไหนๆๆ จะลองแล้ว ลองมันทุกจุดก่อนเป็นไง ผมลองเงี่ยหูฟังเสียงหึ่งๆ ที่อาจจะลอดออกมาจากตัวแอมป์ แต่ปรากฏว่าไม่มีครับ อันนี้เทสจนมั่นใจจริงๆๆ แล้วก็ลองฟังผ่านหูฟังหาพวกเสียง Hiss ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในแอมป์หลอดสูญญากาศ ไม่ปรากฏว่ามีเสียงฮัมหรือฮีสแต่อย่างใด ทดลองเปิด iTune ให้อยู่ตำแหน่ง Play แล้วกด Pause คาไว้ แล้วมาเร่งที่โวลลุ่มจนสุดเกียร์ ปรากฏว่าเงียบสนิทมากๆๆ ครับ ท่านที่กังวลเรื่องเหล่านี้ในแอมป์หลอดสูญญากาศสบายใจได้ว่างั้น





แล้วก็มาถึงขั้นทดลองฟังกันซะที ผมเลือกฟังกับเจ้า Sennheiser HD800 ก่อนใครเพื่อนครับ หูฟัง HD800 นั้น จริงๆเป็นหูฟังที่ขับไม่ยากนัก แต่โดยมากที่ผ่านมามักจะหาแอมป์ที่แมทชิ่งหรือขับมันได้ลงตัวค่อนข้างยาก คือโดยคาแรคเตอร์ของ HD800 ผมว่ามันเป็นหูฟังโทนสว่างตัวหนึ่งของค่าย Sennheiser และเป็นหูฟังประเภทเนื้อน้อย คือกลางแหลมติดบาง และปลายแหลมสว่างไสวกว่าหูฟัง Flagship ค่ายอื่นๆเช่น Audeze หรือ Hifiman อยู่พอควร

หากได้แอมป์ไม่เกื้อหนุนอุ้มชูตรงนี้ เจ้า HD800 ก็จะออกไปแนวบอบบาง ไดนามิกเบา Deep Bass ควานแทบไม่เจอ น้ำหนักความมีตัวตนต่างๆ จะสัมผัสไม่ค่อยได้ดีนัก อิมแพ็คของเบสไม่มีแรงกระแทกที่ดีพอ ไม่ได้หมายความว่า Sennheiser HD800 ไม่ดี หรือมีข้อบกพร่องครับ แต่ผมว่ามันเป็นหูฟังอีกตัวหนึ่งที่หากเลือกแอมป์ที่ไม่เข้าขากัน ฟังอย่างไรก็ไม่ถูกใจ เคยจับกับแอมป์บางตัว ฟังแล้วถึงขั้นหลับ ขาดความตื่นเต้น เสียงมันจะออกไปทางสว่างโพลนอย่างเดียว โทนโดยรวมของ Sennheiser HD800 น่าจะบอกว่าเป็นหูฟังทางสว่างเหมือนพวก Grado ก็ยังไม่ผิดซะทีเดียครับ





หลังจากจิ้มปลั๊กเข้าที่แอมป์ WA-22 แล้ว คราวนี้ก็ถึงคราวนอนฟังกันแล้วล่ะครับ 555 จริงอย่างที่เค้าว่ากันว่าคู่นี้เป็นคู่แมทชิ่งที่ดีมากอีกคู่หนึ่ง เสียงที่ได้จากเจ้า HD800 นั้นมีความเปลี่ยนแปลงพอสมควร คืออันดับแรกเลย กลางแหลมที่ดูเหมือนจะบอบบาง กลับดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ เสียงกลางเปิดเผยขึ้น แต่เป็นการเปิดแบบโชว์รูปทรง ขนาด สเกลเสียงทุกอย่างโตขึ้น นักร้องเหมือนตัวใหญ่ขึ้น ร้องเพลงดังขึ้น ไม่ใช่บ่นหมุบหมิบอยู่ในคอ ไดนามิกของเจ้า HD800 ดีขึ้นอย่างทันตาเห็นครับ และที่น่าสนใจคือเสียงกลางนั้นฉ่ำ อิ่มหนาขึ้นตามสไตล์ของแอมป์หลอด

เสียงกลางต่อเนื่องลงไปถึงอัพเปอร์เบสถึงช่วงมิดเบส ดูอิ่มหนาน่าฟังขึ้นอีกพะเรอเกวียน คือฟังแล้วสบายมากกว่าจะอึดอัด แต่ Deep Bass ด้านล่างๆ เลย พอสัมผัสได้อยู่ครับ แต่โดยธรรมชาติของ HD800 แล้ว พวกเบสช่วงล่างทำอย่างไรก็ยังเป็นรองพวกหูฟัง Planar Magnetic อย่างของค่าย Audeze และ Hifiman แต่ต้องบอกว่าเบสต่ำๆ ของ HD800 ก็ทำได้ดีพอตัวแล้วล่ะครับ กับเพลงทั่วไปผมว่าเหลือเฟือ อาจจะมีเพลงบางแนวที่โชว์เครื่องดนตรีที่ให้เสียงต่ำเป็นพิเศษ อันนี้ HD800 ทำได้อาจจะไม่ถึงใจนัก แต่กี่คนกันเล่าที่ฟังจนถึงจุดนี้

สิ่งที่สัมผัสได้อีกอย่างในแอมป์ Woo WA22 คือความโปร่งโล่ง หรือ Transparent นั่นเอง ทำได้ดีมาก เป็นความโปร่งโล่งที่หาไม่ได้ในแอมป์หลอดราคาถูก ใครที่มีทัศนะคติที่ว่า เสียงจากแอมป์หลอดนั้นอุ่นหนา หวาน หรือเสียงออกคัลเลอร์จนเวอร์ แต่กับ WA22 ไม่ใช่ครับ ผมว่ามันเป็นแอมป์ที่ให้ความโปร่งใสของเนื้อเสียง ช่องไฟระหว่างตัวโน๊ตทำได้ดีมาก และอะไรไม่เท่ากับเสียงแหลมให้รายละเอียดระดับไมโครดีเทลให้ได้ยินอย่างสบายๆ ใครเป็นพวกออดิโอไฟล์ประเภทเงี่ยหูฟังรายละเอียดหยุมหยิม อย่าคิดว่าต้องเป็นแอมป์ Solid State เท่านั้นที่ทำได้ แต่ผมว่า WA-22 ทำได้ไม่มีน้อยหน้าเลยทีเดียว





การจับคู่ระหว่าง WA22 กับ HD800 ทำได้ลงตัว ความลื่นไหลต่อเนื่องดีมาก ทำให้เสียงที่หลายคนเคยคิดว่า HD800 นั้นเก่งแต่กลางแหลมต้องคิดใหม่ครับ เพราะเท่าที่ผมลองเล่นดู ไม่ใช่แค่ความเป็นดนตรีที่มีสูง แต่พวกไดนามิกต่างๆ ก็ทำได้ดีครับ ผมว่าการเล่นแอมป์หลอดอย่างเจ้า WA22 นั้น บางทีสามารถฟังกับเพลงร็อคหนักๆ หรือเพลงที่ต้องการไดนามิกแรงและเร็ว หรือแบบเฉียบพลัน สรุปให้สำหรับท่านที่ครอบครองเจ้า HD800 ที่รักทุกท่านทราบว่า นี่คือคู่แท้อีกคู่หนึ่ง หากท่านมี Sennheiser HD800 แต่ยังไม่เจอเนื้อคู่ ได้โปรดพิจารณาด้วย บางทีท่านอาจจะไม่เจอแอมป์ที่แมทช์กับมันต่างหาก

แล้วคราวนี้ผมก็มาลองกับ Hifiman HE500 หูฟังระบบ Planar Magnetic ที่ว่ากันว่าจะขับง่ายก็ไม่ใช่ ขับยากก็ไม่เชิง เจ้า HE500 นั้นเป็นหูฟังที่ให้เสียงอิ่มหนา แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับ HD800 ครับ การจับคู่กับแอมป์ทั่วไป บางครั้งก็รู้สึกว่าเจ้า HE500 ยังเกิดอาการต้วมเตี้ยม ไม่เปิดเผยนัก โดยเฉพาะสาย Stock ที่ติดมาในกล่อง ผมแนะนำให้เปลี่ยนทิ้งทันที เพราะว่าเสียงที่ได้จากสาย Canare ที่ใช้ทำสายหูฟังนั้น มันหนา และขุ่นมัว ซึ่งผมก็ไม่ทราบจุดประสงค์ของคนออกแบบว่า ทำมาทำไม ในเมื่อฟังแล้วให้ผลในด้านที่ลบมากกว่า

ครั้งแรกผมจับสาย Stock ของ HE500 เปลี่ยนทิ้งก่อนเพื่อน และมาใช้สายของรุ่น HE-6 ที่ให้เสียงใสขึ้น เปิดเผยขึ้น แล้วในขั้นตอนสุดท้ายผมก็ใช้สายค่าย Cardas รุ่น Clear ที่มีปลายสายเป็นหัว XLR แบบ 3 pins จำนวน 2 หัว ซึ่งเสียบกันได้ทันทีกับเจ้า WA22 เลยครับ ผลการทดสอบนั้น จับสำเนียงได้ว่า เจ้า HE500 กับ HD800 นั้นเป็นหูฟังแบบคนละขั้วครับ คือโทนรวมของ HD800 ออกไปทางสว่าง และแน่นอนว่าโทนรวมของ HE500 ค่อนไปทางมืด (ไม่มืดมาก แต่ผมถือว่าอยู่ฝั่งมืดล่ะ) 555





คนที่ใช้ HD800 แล้วติงเรื่องเบสที่อาจจะไม่ลึกถึงใจนัก ถ้าหากได้ฟังเจ้า HE500 จับคู่กับ WA-22 น่าจะถูกใจครับ เพราะผมว่าเจ้า HE500 หลังจากเปลี่ยนสายหูฟังที่ดีขึ้นตามสเตปของมัน เสียงกลางที่เคยติดมัวหม่นนิดๆ และการแจกแจงแยกแยะไม่ดี กลับดีขึ้นได้อย่างเหลือเชื่อ คือเปิดเผยมากขึ้น ชัดขึ้น พออัพเป็นสายหูฟังคุณภาพสูงขึ้น เสียงกลางยิ่งมีตัวตน และ Present นำเสนอได้ดีมากขึ้น และ WA22 ก็เพิ่มเนื้อเบสช่วงล่างๆ ให้กับ HE500 ได้อย่างน่าฟังครับ เสียงกลางอิ่มหนา ดื่มด่ำ แหลมเป็นประกายขึ้น ใสขึ้น น่าฟัง ตำแหน่งนิ่งสนิทมาก ฉากหลังมืดสนิทตามสไตล์ของ HE500 อยู่แล้ว

ความลื่นไหล ความเป็นดนตรีไม่แพ้กับเจ้า HD800 คือถึงจะเป็นหูฟังโทนอุ่น แต่ผมว่ากลับโชว์รายละเอียดของกลางแหลมได้สุภาพ และดีกว่า HD800 กับเพลงบางแนว เมื่อใช้ WA22 ร่วมกับ HE500 อัตราการเร่งจะมากกว่า HD800 อีกเล็กน้อยครับ ถึงผมจะสลับไปทั้ง Low หรือ High impedance ก็ให้ผลไม่ต่างกันมากนัก ใครที่ชื่นชอบหูฟังที่ไม่โฉ่งฉ่าง หรือกลางแหลมฟังสบายๆ ไม่จัดจ้านกัดหู และโฉ่งฉ่าง ผมแนะนำให้ทดสอบเจ้า HE500 ร่วมกับสายหูฟังที่ดีขึ้น อย่างน้อยควรเป็นสาย HE6 ขึ้นไป แล้วท่านจะเริ่มรักหูฟังสไตล์ Planar Magnetic

มาสรุปกันช่วงท้ายครับ แอมป์ WA22 น่าจะเปิดไปราวๆ 80-100 ชั่วโมง โทนรวมๆ ของแอมป์ ณ ชั่วโมงนี้คือให้ความเที่ยงตรง สมจริงพอสมควรครับ ความโปร่งใสของแอมป์ตัวนี้ และรายละเอียดของปลายแหลมทำได้ดีมาก เป็นแอมป์หลอดที่ไม่คัลเลอร์สักแต่ว่าเอาใจคนฟังเพลงร้องจนเกินไป แต่เป็นแอมป์ที่ถัวเฉลี่ยเอาใจกับมิวสิคเลิฟเวอร์ที่ฟังเพลงเกือบทุกแนว ขับหูฟังได้หลากหลายพอสมควร ซึ่งหูฟังที่ผมเลือกมาทดสอบ ก็ถือว่าเป็นหูฟังที่ขับยาก แมทชิ่งยากพอสมควรในระดับหนึ่ง ซึ่งเจ้า WA22 ยังทำคะแนนเก็บแต้มใส่กระเป๋าได้ทุกสนาม





เนื้อเสียงเนียนละเอียด ไม่ฉูดฉาดหรือเปิดรุกเร้าจนเกินงาม ความต่อเนื่องดีมาก ไทม์มิ่งดี เที่ยงตรง คนที่เล่นแอมป์หลอดมักจะกังวลเรื่องความช้าอืดอาดหรือสปีดของเสียง ซาวด์เสตทกว้างพอตัวไม่เล็กระทัดรัดอึดอัด เกรนของเสียงแหลมละเอียด ซึ่งเป็นข้อที่แข็งแกร่งมากของ WA22 ความกร้านหยาบไม่มีให้ได้ยินแต่อย่างใด ปรับแต่งอีกเล็กน้อยได้จากสายสัญญาณ สายไฟ สายหูฟัง และแม้แต่พวกสาย USB ก็มีผลทำให้เสียงโดยรวมดีขึ้นได้อีกแน่นอน เมื่อทุกอย่างลงตัว ผมว่าท่านอาจจะอยากฟังเพลงได้ทั้งวันโดยไม่ลุกหนีไปไหนแน่ๆครับ 55

นี่ยังเหลือหมัดเด็ดอีกชุดครับ คือการอัพเกรดหลอดแบบยกเซ็ท (5 หลอด) ซึ่งน่าจะเพิ่มเงินอีกราวๆ อีกสองหมื่นกว่าบาท ซึ่งผมก็ยังจินตนาการว่า จ่ายแค่หลอด Stock ยังให้เสียงกลับมาดีขนาดนี้ ถ้ากลั้นใจถอนขนหน้าแข้งตัวเองซักครั้ง แล้วซัดหลอดอัพเกรดมาอีกรอบ มันจะทะยานไปได้อีกมากน้อยขนาดไหนกันเนี่ย แล้วผมจะกลับมารายงานอีกรอบในรีวิวนี้นะครับ กับการเปรียบเทียบระหว่างหลอด Stock และหลอดอัพเกรดแบบยกชุด

รีวิวอันนี้เป็นแนวทางคร่าวๆ ของเสียงครับ มีปัจจัยอีกหลายอย่างที่สามารถคัดท้ายให้ซิสเต็มนี้ดีได้ขึ้นไปอีก ซึ่งอันนี้สุดแท้แต่กำลังทรัพย์และความกล้าหาญที่จะไปโกหกแฟนหรือภรรยาของท่านกันเอาเองล่ะครับ 555 และที่แน่ๆๆ มีให้ท่านได้ทดสอบฟังที่มั่นคงสาขาประตูน้ำ ใครอยากหอบหิ้วหูฟังอะไรของตัวเองมาก็เชิญ จะติดไฟล์เพลงที่ฟังจนคุ้นหูมาทดสอบ ยิ่งเป็นผลดีต่อท่านเองเท่านั้น ที่มั่นคงยินดีให้ท่านนอนทดสอบฟังตราบเท่า รปภ ของห้างจะไล่.......

ขอได้รับความขอบคุณครับ 555

มั่นคง ศิษย์วู



Technical Specifications:

Headphones impedance : 8-600 Ohms
Input impedance: 100 Kilo-Ohms
Frequency response: 8 Hz - 50 KHz, -3dB
Output: 1500mw @32 ohms, 700mw @600 ohms
Signal/Noise: 92 dB
THD: <= 0.3%
External dimension: 7”(H), 12”(W), 10.5”(D)
Weight: 25 pounds or 11.4 kg
Voltage: AC 110/220V, 50/60 Hz