พอจะก้าวเท้าเข้าโรงแรม ยังไม่ทันได้มองอะไรถนัดนัก ผมก็ได้ยินเสียงคนพูดว่า "สวัสดีครับ เฮียมั่นคง" ผมสะดุ้งโหยง ในใจนึก ซวยแล้วกู...หันไปคงเจอมือปืนดักยิงเหมือนในหนังแอ๊คชั่นซีรีส์แน่ๆ 555

แต่พอหันไปตามเสียง ปรากฏว่าเป็นพี่พนักงานของโรงแรมทักทายผมนั่นเอง ผมดีใจรีบทักทายตอบ เย้ๆๆๆๆๆ รู้จักผมด้วยเหรอนี่ 555

พี่พนักงานบอกผมว่า โธ่ เฮีย ผมไปซื้อของที่ประตูน้ำตั้งหลายครั้งแล้วครับ ผมเสียสตางค์ให้เฮียไปหลายรอบแล้ว .....ว่าแล้ว ผมก็ไม่ปล่อยให้เสียโอกาส จับแฟนคลับของเราถ่ายภาพทันที

555

เราเข้ามาในห้องน้ำของโรงแรมก่อน เพื่อเยี่ยวและทำธุระกิจส่วนตัวให้เรียบร้อย ห้องน้ำของโรงแรมนั้นน่านอนเกลือกกลิ้งยิ่งนัก หัวก๊อกเงาวับ โถสุขภัณฑ์สวยหรู มีผ้าเช็ดมือวางไว้ด้วย เช็ดเสร็จทิ้งในตะกร้า กระเจาเงาส่องแล้วหล่อกว่าส่องในห้องส้วมที่บ้านตัวเอง

ในห้องน้ำเงียบ และสงบ เหมาะแก่การมานั่งพิมพ์ตอบเมล์และคำถามทางเน็ตในนี้จริงๆ

ผมบอกเจ้าเบียสว่า เฮ้ยๆๆๆ ถ่ายรูปคู่กับห้องน้ำในโรงแรมหน่อยวะ ทำหน้าเบ้ๆ เหมือนแก๊งมาเฟียแวะมาฉี่หน่อย นานๆ จะเจอห้องน้ำสวยๆ นี่ถ้าไม่มีใครเชิญมา เราก็คงไม่ได้มีโอกาสใช้ห้องน้ำดีๆ แบบนี้เป็นแน่แท้

555

เราไปก่อนใครเพื่อนครับ เพราะผมตั้งใจว่ามาเช้าหน่อยล่ะดี เราไม่ใช่คนสำคัญ การไปไหนแล้วโอ้เอ้จนเป็นคนท้ายๆ มันดูน่าเบื่อ การทำตัวเหมือนดาราออสการ์หรือลูกโลกทองคำ ประเภทเดินเข้างานแล้วคนหันมองพรืดมันดูไม่ดีล่ะครับ 555

มาถึงงานแต่เนิ่นๆ แล้วเราก็เดินเลี่ยงไปนั่งตรงล็อบบี้โรงแรม ให้เวลาผ่านเลยไปซักหน่อย ช่วงที่รอเจ้าหมูหวานก็ออกกำลังกายบริหาร ให้กระเพาะว่างที่สุดเท่าที่จะว่างได้ เพื่อที่จะยัดประทานอาหารให้ได้เต็มที่นั่นเอง

555

ช่วงที่ว่างๆ เราก็นั่งถ่ายรูปเล่นไปก่อน ผมนั่งถ่ายกับพี่เขียงแห่ง www.thaiaudioclub.net ไปพลางๆ เราแอ๊คชั่นเหมือนการถ่ายภาพสมัยโบราณ และคนถ่ายก็คือเจ้าหมูหวานนั่นเอง

ภาพที่จะเห็นต่อไปนี้ ดีเลวประการใด ขอให้ไปด่าไอ้หมูหวานให้สมใจอยากเทอญ 555

อาหารที่ทาง Bose อัศวโสภณนำมาเลี้ยงนั้น มากมายก่ายกองเหลือเกิน สวยๆ งามๆ เรียงรายน่ากินจนถึงขั้นน่าคาบกลับไปกินบ้านยิ่งนัก 555

คือเป็นอาหารที่แปลกๆ และดูน่าเอร็ดอร่อย ปกตินั้นพวกเราซัดแต่ข้าวมันไก่ กับข้าวขาหมูริมถนน นานๆ มาเจออาหารน่ารับประทานแบบนี้แล้วน้ำลายมันจะหก

555

คนที่เห็นแก่กินอย่างเจ้าหมูหวาน ดูจะมีความสุขมากเมื่อเห็นอาหารมากมายหลายอย่างลานตา หมูหวานแซวผม ทำไมงานมีตติ้งของเฮีย มีอาหารแค่ 5 อย่าง ไม่เห็นน่ากินแบบนี้มั่งเลย

ผมบอกหมูหวานว่า..เตี่ยมึง จะรอให้จัดได้แบบนี้ต้องรอเฮียไปเกิดชาตินู้นๆๆ แล้วล่ะ 555

แล้วผมก็เตือนหมูหวานว่า อย่าพยายามขโมยอาหารออกจากงานเลี้ยง (นะโว้ย)

555

ซักพักนึง คุณยิ่งฉัตร อัศวโสภณ ลูกชายอาเฮียไพศาล อัศวโสภณ ก็แวะมาทักทาย คุณยิ่งฉัตร แกบอกว่าเป็นแฟนเว็บไซด์มั่นคงกับเค้าเหมือนกัน เรียกว่าแวะอ่านกันตลอดล่ะ เมื่อเร็วๆ นี้ก็เพิ่งเสร็จเจ้าวิทยุ Degen 1103 ไปตัวหนึ่ง 555

คุณยิ่งฉัตรมานั่งยองๆ อย่างเป็นกันเองอยู่ข้างๆ แกเป็นคนสุภาพจริงๆ ครับ พูดจานิ่มนวล เป็นกันเอง ภูมิฐานน่าเชื่อถือ ต่างกับผมโดยสิ้นเชิง ที่พูดคำ โกหกสองคำ และตอหลดตอแหลแทบที่เหลือทั้งหมด อะจ๊ากๆๆๆๆๆ

555

แล้วก็ถ่ายหมูหวานซัก 1 ภาพก่อนครับ งานนี้ผมบอกหมูหวานว่า ช่วยมาถ่ายรูปให้หน่อย โดยมีอาหาร(ฟรี) มื้อใหญ่เป็นเครื่องล่อใจ หมูหวานไม่ปฏิเสธครับ ยิ่งพอเห็นอาหารดีๆ ดูสีหน้าสีตาของมันซิครับท่าน

หมูหวานแอบสะกิดผม ให้ผมบอกพนักงานเสริฟให้ช่วยหากล่องให้ซักใบ กะจะตักอาหารแล้วเอาไปกินต่อเป็นอาหารเช้าในวันรุ่งขึ้น ผมบอกว่าอย่าเลย แค่มึงตัก 7-8 รอบ เฮียก็อายเค้าเต็มทนแล้ว

งานนี้หมูหวานกินราวกับเพิ่งออกจากคุกที่เกาะตะรุเตา

5555

แล้วผมกับเจ้าเบียสก็แอ๊คชั่นแนวโรคจิตอีกเช่นเคย เฮ้อ คนเราเกิดมามีกรรม จะถ่ายภาพให้มันเหมือนคนปกติ ก็กลัวเค้าจำไม่ได้ เลยต้องใส่แว่นดำ ใส่หมวก ใส่เสื้อ สะพายกระเป๋า นุ่งขาสั้น แถมทำหน้าเบ้ๆ เหมือนสุนัขดุๆ อีก

อาหารอร่อยมากครับคุณยิ่งฉัตร พวกเรารอดตายกันไปอีกมื้อก็เพราะได้อาหารมื้อวิเศษอย่างนี้ล่ะ

555

ถ่ายช๊อตแอ๊บเบ๊วหน่อย ด้วยการมาซุกข้างๆ พี่เขียงครับ จะได้เอาไปเป็นภาพโชว์กับเมียเพื่อเป็นหลักฐานว่า มางานจริงๆ มากันหลายคนด้วย ไม่ได้แอบไปแวะที่ไหนกันเลยจริงๆ

ตายๆๆ ชีวิตพวกเรามันช่างลำบากเสียจริงๆๆ

555

แล้วถึงคิวโชว์มินิคอนเสิร์ทจากวง สินเจริญ บราเธอร์ส์ครับ เป็นการเล่นแบบอคูสิค ไพเราะมากครับ วงนี้ใครไม่รู้จักก็ต้องบอกว่าตกยุคไปแน่ๆๆ ก็วงที่คุณโน๊ตอุดม เค้าแซวว่า มันเป็นวงอะไรที่ทำหน้าร่าเริงได้ตลอดวะเนี่ย

วงสินเจริญ นั้น ทั้งร้อง ทั้งเล่น ทั้งเอนเตอร์เทน แถมเล่นตลกก็ได้อีก ใครชอบใจ ไม่ต้องไปหาให้วุ่นวายอีกแล้ว จ้างวงเดียวครบวงจรทันทีครับ

555

ไหนๆ ผมก็เหมือนคนบ้าไปแล้ว พอน้องมือเครื่องเป่าเค้าลงมาแจมเดินเป่ารอบๆ งาน มันจะพลาดได้ไงล่ะเนี่ย ผมต้องขอถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกับสินเจริญกับเค้าซักหน่อยล่ะ

แล้วแอ๊คชั่นเฉยๆ คงจะไม่ได้ ก็เลยออกมาตามสภาพที่เห็นล่ะครับ หน้าตาอินกับดนตรีเต็มที่ หรือปวดอุจาระเต็มที่กันแน่ผมชักไม่แน่ใจ เจ้าเบียสไม่ช้า ที่จะกด แชะๆๆๆๆ ถ่ายเก็บไว้ล่ะ

555

แล้วคุณยิ่งฉัตรก็แวะมาที่โต๊ะอีกรอบ ผมกับเจ้าเบียสเลยขออนุญาตถ่ายภาพเพื่อเป็นเกียรติกันหน่อยล่ะ และท่ามาตรฐานที่ผมกับเจ้าเบียสใช้ก็คือ ท่าหิ้วปีก !!! เวลาเจอกับใคร ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนฝูง หรือผู้หลักผู้ใหญ่ เราจะใช้ท่านี้ตลอด เป็นสัญลักษณ์ว่า เราได้รับความเป็นกันเองจริงๆ เลยล่ะครับ

หลายคนสงสัยว่า สินค้า Bose ที่มั่นคงขาย เป็นของหิ้ว ของโหน หรือเป็นของศูนย์กันแน่ เอาเป็นว่าเลิกห่วงได้เรื่องการดูแลและประกัน เรียกว่าพวกเราหิ้วปีกคุณยิ่งฉัตรเป็นตัวประกันแล้วว่า ที่มั่นคงเป็นของศูนย์อัศวโสภณเท่านั้นจ้า

555

เรากินจนงง ทั้งอาหารและเครื่องดื่ม โดยเฉพาะเครื่องดื่มนั้น เจ้าเบียสนั้นกินจนผมปวดหัวกับมันมากจริงๆๆ คือกินตั้งแต่ชาฝรั่งเอิร์ลเกรย์ กินโค๊กฝ่านมะนาว กินเบียร์ กินมันทุกอย่างที่ขวางหน้าว่างั้น

ใครเดินผ่านโต๊ะผม เห็นพวกเราแต่งตัวแบบพวกวิปริต หลายคนเบือนหน้าแล้วแอบยิ้ม บางคนต้องหยิกก้นตัวเอง เพื่อไม่ให้หัวเราะพรืดออกมา เอาน่า...ถ้าพวกเราจะสร้างรอยยิ้มมุมปากได้ซักนิด เราก็มีความสุขกันแล้ว

555

แล้วเฮียไพศาล (ประธาน บ.อัศวโสภณ) ก็ให้เกียรติเดินมาทักทายถึงที่โต๊ะ เฮียไพศาลปีนี้อายุ 66 แล้ว แต่ยังแข็งแรงมากๆ ครับ แกเล่าให้ฟังถึงประวัติว่าอัศวโสภณนั้นขายกันมายาวนานขนาดไหน ตั้งแต่ขายเครื่องเล่นแผ่นแบบมือหมุนด้วยซ้ำ ซึ่งตัวเฮียไพศาลยังไม่ใช่เจนเนอเรชั่นแรก เฮียแกบอกว่าแกเป็นรุ่นสองด้วยซ้ำ

ทุกวันนี้เฮียไพศาลยังทำงานแบบ Fulltime คือมาทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้า เลิกงาน 1 ทุ่ม ด้วยวัยขนาดนี้ เป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับคนจะประกอบธุรกิจจริงๆ ทุกอย่างหรือความสำเร็จไม่ได้ลอยมาง่ายๆ ถ้าไม่ลงมือทุ่มเทอย่างจริงจัง

ผมชอบฟังผู้ใหญ่เล่าประสพการณ์ให้ฟังครับ เพราะประสพการณ์นั้นหาซื้อไม่ได้ตามร้านเซเว่น หรือคาร์ฟูร์ โลตัส แต่ประสพการณ์ดีๆ มักจะต้องออกมาจากปากของคนที่ลุยมาเจ็ดเขา เจ็ดมหาสมุทร มันถึงจะขลัง และเป็นของดีที่หาฟังไม่ได้ง่ายๆ ทั่วไป

เฮียไพศาลแกเล่าไปได้พักนึง ทางบนเวทีก็เชิญเฮียไพศาลขึ้นไปกล่าวเนื้อหาสาระในงานค่ำคืนนี้ หลังจากกล่าวเสร็จ เฮียไพศาลยังให้เกียรติเดินลงมานั่งที่โต๊ะอีกรอบเลยเชียว

แล้วบนเวทีก็ประกาศให้ร้านมั่นคงขึ้นไปรับรางวัล ร้านจำหน่าย personal music อะไรทำนองนี้ล่ะครับ ประมาณว่าร้านค้าที่ขายสินค้าพวก Gadget และสินค้าที่เกี่ยวกับซีกทางคอมพิวเตอร์ล่ะครับ

โดยไม่ได้เกี่ยวกับรางวัลจำหน่ายมาก และไม่ใช่รางวัลในหมวดเครื่องเสียง ซึ่งอันนี้ใหญ่มากๆๆๆๆ แต่ที่เราได้เป็นรางวัลเล็กๆ ที่มอบให้เพื่อเป็นกำลังใจกันจริงๆ เลยล่ะ ครับ

555

เย้ ๆๆๆๆ ยังมีอีกรางวัลครับ เรายังได้รับอีกรางวัล ผมร้องบอกเจ้าเบียส เฮ้ยๆๆ สุภาพสตรีเป็นคนมอบ ยิ้มหน่อยๆๆๆ 555 รางวัลนี้ประมาณว่า เป็นรางวัลร้านติงต๊องยอดเยี่ยมของ Bose

อะจ๊ากๆๆ ไม่ใช่ครับ เป็นรางวัลพัฒนาการร้านดีเด่น ทำนองนั้นครับ คือเป็นรางวัลที่เหมือนจะบอกว่าร้านเรามีความพัฒนาตัวเองในการที่จะหน่ายสินค้าจาก Bose จนได้ประมาณนั้นล่ะครับ ภูมิใจๆๆๆๆๆๆ

555

แล้วก็ชักภาพหมู่ร่วมกับตัวแทนอื่นๆ บนเวทีครับ คุณไพศาลและคุณยิ่งฉัตรก็ขึ้นยืนร่วมถ่ายภาพด้วย เป็นงานเลี้ยงที่เลี้ยงขอบคุณตัวแทนของ Bose อย่างแท้จริง ไม่ว่าตัวแทนรายไหนจะใหญ่บะละฮึ่ม ยอดขายมโหราฬขนาดไหน

หรือเป็นตัวแทนเล็กๆ กระจ้อยร่อยอย่างเรา ทาง Bose อัศวโสภณก็ให้ความสำคัญไม่ยิ่งหย่อน ไม่น้อยหน้ากว่ากันเลยล่ะครับ

555

แล้วเฮียไพศาลก็ขึ้นกล่าวบนเวที...บอกตามตรง ผมนึกแล้วยังอดขนลุกไม่หาย เพราะผมเห็นเฮียแบบนี้แต่ทางนิตยสารตั้งแต่ผมยังเล็กๆ เห็นรูปเฮียไพศาลนี่ล่ะครับ ในวันนั้น ผมเป็นเด็กๆ อยากได้สินค้า Bose โดยตั้งความหวังว่า ถ้าโตขึ้นเมื่อไหร่ ขอซื้อ Bose เป็นบุญแก่ชีวิตตัวเองซักชุด

แต่วันนี้ผมมีโอกาสได้ขายสินค้า Bose และยังมีโอกาสนั่งใกล้ๆ คุยกับเฮียไพศาลอีกด้วยซ้ำ ต้องบอกว่าเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นจริงๆ เลยล่ะ

555

แล้วก็ถึงคิวของ mister Ron ความจริงผมเกือบจะเรียกอย่างติดปากว่า บักรอน แต่ไม่เอาล่ะครับ เรียก มิสเตอร์รอนดีกว่า แกเป็นผู้ดูแล Bose ในภูมิภาคนี้เลยล่ะครับ

และผมว่าแกดูแลดีแน่ๆๆ เพราะผมรู้สึกว่าฝรั่งอ้วนๆๆ พุงป่องๆ แบบนี้ เก่งทุกราย ร้อยทั้งร้อย ระดับพระกาฬทั้งนั้น

555

แล้วก็มาถ่ายรูปคู่กับถ้วย 2 ใบ ซึ่งถ้วยทั้งหมด ก็คงเอาไปวางโชว์ไว้ในที่ต่างๆ ล่ะครับ อย่างน้อยก็เป็นรางวัลแห่งความเชื่อมั่นอย่างหนึ่งว่า ซื้อสินค้า Bose กับทางร้านมั่นคง ได้ของแท้ปลุกเสกออกจากวัดโบสถ์ (Bose) แน่ๆๆ ล่ะครับ

ไม่ใช่ซื้อมาแล้วมาปลุกเสกกันหลังวัด หรือปลุกเสกคาถากันข้างป่าช้า เป็นของหิ้วของผี กันล่ะเน้อ

555

แล้วก็เหมือนเรื่องเหลือเชื่อ มิสเตอร์รอนสะกิดบอกคุณยิ่งฉัตรว่า ช่วยเรียกไอ้ตัวประหลาด 2 ตัวนั้นมาให้หน่อย แกบอกว่าเท่ดีมาก แต่งตัวแบบนี้ ใส่เสื้อ T-shirt แนวนี้ได้ใจแกมาก และแกอยากจะถ่ายรูปด้วยเป็นที่ระลึก

โธ่ เราจะรอช้าได้ไงครับ นานๆ จะมีฝรั่งมองเห็นคุณค่าของการแต่งตัวติงต๊องบ้าๆ บอๆ แบบนี้ของผม

ผมเลยรีบแอ๊คชั่น ทำหน้าเบ้ๆ ตามสไตล์ แล้วถ่ายภาพร่วมกันเป็นที่ระลึก

Welcome Ron!!!

ขณะที่เราจะพ้นประตู น้องพนักงานประชาสัมพันธ์ของโรงแรมก็ทักทายอีก สวัสดีครับเฮียมั่นคง ผมติดตามเว็บตลอดเลยครับ ........เย้ๆๆๆๆ แฟนคลับของพวกเราอีกแล้ว มาๆๆๆๆๆ จับถ่ายรูปกันหน่อย แล้วน้องก็เอากล้องมือถือบอกขอถ่ายเอาไปอวดเพื่อน

ผมบอกเอาเลย จะถ่ายเฮีย ถ่ายมาก ถ่ายน้อย หรือจะเอาไปทำหนัง AV หรือเกาหลีซีรีส์ได้ทั้งนั้น 555


แล้วก็ร่ำลาแยกย้ายกันกลับบ้าน พร้อมกับอาหารที่กินกันจนอิ่นแน่นเสียนี่กระไร


สวัสดี........


นายมั่นคง
รายงานจากงานเลี้ยง Bose ค่ำวันที่ 25 มกราคม 2553 จ้า

ยินดี ด้วยครับ เฮีย

ยังคง concept การแต่งตัว จ๊าบ เหมือนเดิม นะครับ 555

ู^

^

^

รูปในความคิดเห็นที่ 24

ผมนึกว่าถ่ายคู่กับ ท่าน อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เสียอีก



และ

เฮียยังคง Concept Uniform ร้านได้ดีจริงๆครับ

ฮ่าาา

อภิสิทธิ์จริงๆด้วย

เหมือนจริงๆเลยท่านอภิสิทธิ์หรือเปล่าเนี่ย

ผมว่าผอมกว่านายกฯหน่อยครับ นายกฯช่วงนี้แก้มอูม ๆ ชอบกลครับ

ทั้งงานมีกี่คนเหรอครับเฮีย ทำไมมันดู (ในรูป) อ้างว้าง แบบนี้ละครับ?

คห. ที่ 24 เหมือนนายก อภิสิทธิ จริงๆด้วยครับ อิอิ

ว่าแต่น่าจะยกไปทั้งร้านเลยนะครับ ไปกินของฟรี หุหุ

สุดยอดขริง ๆ ยนดีด้วยว่าแต่ถ้วยใบเล็กจัง
ที่เอียเบียสถือเหมือน ที่เขี่ยบุหรี่นะ

งานเมื่อคืนนี้เป็นงานเลี้ยงเฉพาะ dealer ทั่วไปของ Bose และไม่ได้เชิญสื่อมวลชนเลยแม้แต่คนเดียวด้วยครับ เรียกว่าห้องใหญ่บึ้ม นั่งกันหลวมๆ สบายๆ แขกที่มาน่าจะราวๆ 40-50 คนเองครับ และห้ามนับแขกกินฟรีอย่างเจ้าหมูหวานเข้าไปด้วย 555

เมื่อคืนเฉพาะดูสินเจริญบราเธอร์เล่นก็เพลินแล้วล่ะครับ ฟังดนตรีสลับกับทอล์คโชว์ขำๆ ให้กับคนดู ทำให้งานราวกับการชมมินิคอนเสริ์ตเลยเชียว



555 เฮีย sukit นี่ตาไวจริงๆ ผมเองยังไม่ได้มองเต็มตาเลยว่ามันเป็นไงล่ะครับ เดี๋ยวว่างจะถ่ายมาให้ดูว่ามันเป็นยังไงล่ะครับ 555

สวัสดีครับเฮียมั่นคงและท่านเบียส

ผมหนุ่มน้อยในภาพไร้อภิสิทธิ์ครับ เป้นสาวกของเฮียตั้งแต่สหายเอาGradoมาให้ลองฟัง ผมก็เลยโดนจูงไปถอยGrado+XOในสภาพสมยอม และก็เลยหมดเงินหมดทองไปกับสายสัญญาณเทพทั้งหลายที่เฮียได้เขียนรีวิวไว้ 5555 มีคนเคยทักครับว่าเหมือนท่านนายก แม้แต่ท่านนายกมาที่ทำงานยังผงะเลย...แว๊ก

ส่วนพี่อั๋นที่กระทู้ 1 นั้น สาวกAudiotechnica+หมูหวานครับ แต่คนที่ผมเอาไปอวดมาทำงานรอบดึกครับ นั่นก็พระกาฬเรียกตั่วเฮียเหมือนกัน แกเล่นทุกอย่าง มีแร๊คแขวนหูฟังเป็นของตัวเอง แล้วบอกเมียว่าผมขายให้ถูกๆ คล้ายๆที่เฮียแนะนำนั่นแหละครับ 5555

ผมอยากจะบอกกับทุกท่านว่าเฮียมั่นคงและท่านเบียสนิสัยดีมาก เข้ามาถ่ายรูปอย่างไม่ถือตัว ผู้น้อยอย่างผมปลื้มครับ ผมยิ้มอย่างมีความสุขมากครับ ฮูหยินนึกว่าผมได้ขึ้นเงินเดือน ผมบอกว่าเจอเฮียมั่นคง(ฮูหยินคงยังงงต่อไป)

ท่านนายกอาจจะไม่มีความสุขเท่าผมในวันนี้ 555 ขอบคุณเฮียมั่นคงมากๆครับ ท่านเบียส และท่านหมูหวาน ขอบคุณครับ

เข้ามาอ่านแล้วยินดีกะเฮียด้วยครับ :D
แต่วันนี้ทำงานเครียดๆ มา ผ่านมาอ่านแล้วขำก๊าก คลายเครียดเลย เยี่ยมจริงๆ

5555 ขนลุกเลย

นี่แฟนคลับเว็บไซด์ติงต๊องบ้าบอคอแตกของผม ตกลงแทรกซึมอยู่ในหลายๆๆ ที่เลยนะเนี่ย 555 ผมเองดีใจจริงๆๆ ครับ มีอะไรเข้ามาทักทายเลยเน้อ จับได้ต้องได้ครับ เพราะผมไม่ใช่ดาราฮอลลีวู๊ด และไม่ใช่คนดังที่ไหน 555

ผมกินข้าวแกงปลาดุกผัดเผ็ด กับชะอมชุบไข่ทอดกับปลาทูเหมือนๆๆ กันนั่นแหละครับ 555

ยินดีจริงๆๆ วันหลังถ้าโทรมา บอกว่าโคลนนิ่งนายกอภิสิทธิ์ที่อยู่โรงแรมสุโขทัยเน้อ จะได้จำกันได้ จัดให้ๆๆๆๆ 5555

^ ^ ว่าเเล้วก็อดใจเเทบไม่ไหวกับcom3ที่จะเจอกันพฤหัสนี้

สุดยอดมากๆ เลยครับเฮียฯ.... ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ...

555 แฟนคลับเฮียเยอะจริงๆ...


ไม่แน่ใจว่าระหว่าง \"เฮียมั่น\" กะ \"ป้าเช็ง\" ใครขี้โม้หลอกลวงกว่ากัน... รู้อย่างเดียวว่าสองคนนี้บอกว่าอะไรดี สาวกพร้อมจะเดินตามทันที



อิอิ...ผมก็คนหนึ่งละ....

แต่ผมว่าเฮียไม่เจ๋งจริง
ถ้าเจ๋งจริง เฮียต้องใส่ เครื่องแบบ หม่อง กระโจ๋เผี่ยว ไปงานสิครับ
แต่ได้สองรางวัล ก้อเลยให้อภัย
รางวัล นาน
กะ รางวัลทน
เปิดร้านมายางนาน
และหน้าด้านอยู่ทนไม่ยอมเจ๊ง
ขอให้เฮีย ทน ทน นาน นาน ไปตลอดนะครับ
จะได้ อยู่เป็นหัวหลักหัวตอ ของเราต่อไป
เลียเต็มที่เลยนะเนี่ยหวัง ส่วนลดเต็มที่

บักรอน คงเห็นแววอ้ะเฮีย

ไม่แน่เฮียอาจได้ Go Inter นะค้าบ อิอิ

go inter

เยี่ยมเลยเฮีย .... 55555

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ อ่านเพลินดีจร้า

แอบปลื้มครับ
สุดยอด

ยินดีด้วยครับๆ ธรรมดาซะที่ไหนร้านนี้

ประสบการณ์-ประสพการณ์ โดย ศ.จำนงค์ ทองประเสริฐ


ประสบการณ์-ประสพการณ์

คำในภาษาไทยที่มักจะเขียนและออกเสียงกันไม่ค่อยถูกอีกคำหนึ่ง ก็คือคำว่า “ประสบการณ์” (ปฺระ-สบ-กาน) ซึ่งเป็นศัพท์บัญญัติ ตรงกับภาษาอังกฤษว่า experience คำนี้มักมีผู้พูดเป็น “ปฺระ-สบ-พะ-กาน” อยู่เสมอ ทั้งในหมู่ผู้รู้และคนทั่ว ๆ ไป

เหตุที่มีผู้ชอบพูดเป็น “ปฺระ-สบ-พะ-กาน” อยู่เสมอ ๆ นั้น จะโทษว่าเขาพูดผิดก็ไม่ถูกต้องนัก ทั้งนี้เพราะคำว่า experience ในภาษาอังกฤษนี้ เดิมคณะกรรมการพิจารณาศัพท์วิชาการศึกษา กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ ท่านบัญญัติไว้ว่า “ประสพการณ์” ที่ “ประสพ” ใช้ พ พานสะกด จึงได้ออกเสียงว่า “ปฺระ-สบ-พะ-กาน” ซึ่งก็ฟังเพราะหูและเหมาะกับลิ้นของคนไทยดี ทั้งยังเข้าลักษณะ “อุจจารณวิลาส” (อุด-จา-ระ-นะ-วิ-ลาด) แห่งนิรุกติศาสตร์อีกด้วย แต่เมื่อกระทรวงศึกษาธิการส่งศัพท์บัญญัติเหล่านั้นมาให้คณะกรรมการบัญญัติศัพท์ภาษาไทยแห่งราชบัณฑิตยสถานรับรอง คณะกรรมการได้แก้ศัพท์บัญญัติคำนี้เป็น “ประสบการณ์” ที่ “ประสบ” ใช้ บ สะกด จึงต้องอ่านว่า “ปฺระ-สบ-กาน” แต่โดยเหตุที่พูดกันเป็น “ปฺระ-สบ-พะ-กาน” มาจนติดบางท่านจึงไม่สามารถปรับตัวให้พูดเป็น “ปฺระ-สบ-กาน” ได้ แต่คนรุ่นใหม่ ๆ ที่ไม่เคยทราบว่าใช้ “ประสพการณ์” มาก่อน ก็มักจะอ่านถูกต้อง

คำว่า “ประสบการณ์” นี้ พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๒๕ ได้ให้บทนิยามไว้ว่า “น. ความจัดเจนที่เกิดจาการการกระทำหรือได้พบเห็นมา.”

ส่วนคำว่า “ประสพ” นั้น พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ท่านเก็บไว้เป็นรูปคำนาม และให้ความหมายไว้เพียงความหมายเดียว คือ “การเกิดผล” ถ้าหากเขียนเป็น “ประสพการณ์” โดยใช้ พ สะกดก็จะต้องแปลว่า “เหตุแห่งการเกิดผล” ซึ่งจะไม่ตรงกับความหมายของคำว่า experience ในภาษาอังกฤษ

ความจริงคำว่า “ประสพ” ตรงกับคำบาลีว่า “ปสว” (ปะ-สะ-วะ) นั้น แปลว่า “ประสบ, ประสูติ, เสวย” หรือแปลว่า “ดอกไม้, ลูกไม้” ก็ได้ และตรงกับภาษาสันสกฤตว่า “ปฺรสว” (ปฺระ-สะ-วะ) แปลง ว เป็น พ ก็เป็น “ประสพ” แต่เพราะเหตุที่คำว่า “ประสพ” มีความหมายได้หลายอย่างด้วยกัน ถ้าเราเขียนเป็น “ประสพการณ์” จะทำให้ตีความไปได้ต่าง ๆ ท่านจึงใช้ “ประสบ” บ สะกด ซึ่งก็แผลงมาจากคำว่า “สบ” ในภาษาไทยที่แปลว่า “พบ เช่น สบโชค, ปะ เช่น สบเหมาะ, ถูก เช่น สบใจ” นั่นเอง

อย่างไรก็ตาม คำนี้ควรเขียนให้ถูกต้องตามศัพท์บัญญัติและพจนานุกรมของราชบัณฑิตยสถาน เป็น “ประสบการณ์” ที่ “ประสบ” ใช้ บ สะกดอย่างเดียว.

ผู้เขียน : ศ.จำนงค์ ทองประเสริฐ ราชบัณฑิต สำนักศิลปกรรม
ที่มา : ภาษาไทยไขขาน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แพร่พิทยา. ๒๕๒๘. หน้า ๓๔๐-๓๔๒.

เย้ๆๆๆ ขอบคุณคุณ ประเสริฐศรี มากๆๆ เลยครับ 555

ผมยังนึกในใจเลยว่า ในคคห ที่ 16 ผมต้องใช้ประสบการณ์ดี หรือประสพการณ์ดี ในตอนแรกผมพิมพ์คำว่าประสบการณ์แล้วด้วยซ้ำไป แต่ไม่รู้นึกไง ผม edit แก้ไขใหม่เป็นประสะการณ์ครับ

ดีใจจริงๆๆ ที่มีคนคอยช่วยตรวจทานครับ เพราะผมเองเป็นคนรักภาษาไทย และพยายามใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องอย่างต่อเนื่อง เพื่อเป็นตัวอย่างให้กับเยาวชนที่อ่านหนังสือไทยผ่านทางเว็บไซด์ล่ะ


เอ้า ต่อไปนี้ สบายใจแล้วครับ คำว่า ประสบการณ์ ต้องเขียนว่า ประสบการณ์ และอ่านว่า ประ - สบ - กาน เท่านั้น 5555


ขอบคุณมากๆๆ เลยครับ 555

จาก คห.ที่ 34 คนที่ท่านไร้อภิสิทธ์ กล่าวถึง ก็คือผมเอง คร้าบบบบบบ

จะว่าไปติดตามเฮียมานานเหมือนกัน ตั้งแต่ ที่ ประตูผี
มีแต่ Koss KSC35 ชายเดี่ยว และความหวังเดียว ในตอนนั้น
ไปนั่งลองแล้ว ลองอีก นานมั่กๆ นานจนลืม.........

จนเฮียบอกว่า เดี๋ยวเฮียจะได้ขาย กาโ้ด้ อย่างเป็นทางการล่ะ นะ
ว่าแล้วก็ร่ายยาว เอาเป็นว่า เป็นแฟนคลับ เฮียอย่างเหนียวแน่นครับ

ไม่คิดว่า วันนึง เฮียจะมาเยือน ถึงที่ทำงานผม เสียดายผมย้ายมาทำงานรอบดึก
ได้ 6 เดือน แล้ว ไม่งั้น จะได้ ชักภาพ เป็นที่ระทึก กะเฮียซะหน่อย.......

ปล.ภาพ คห.ที่15 เฮียกำลัง กระซิบให้เฮีย ไพศาล ลดค่าตัวเหล่าน้องๆ โบส ให้ราคาพอๆ กะสิงคโปร์อยู่ใช่มั้ย 555555

คำขวัญประจำกาย ซื้อมาราคาต้อง หาร ร้อย.......

555 คุณฟ้าฮ่ามนี่อยู่ที่โรงแรมสุโขทัยเหมือนกันเหรอเนี่ย 555

ถ้าเล่ามาแบบนี้แสดงว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้ยุคดั้งเดิม หรือยุคโบราณกันเลยล่ะครับ 555



เรียกว่าต้องเคยเห็นหน้า เคยเจอตัวกันเลยด้วยซ้ำ 555 โลกกลมจริงๆๆๆ เลยเน้อ



เอาบรรยากาศบนเวทีมาให้ดูอีกหน่อยนึงล่ะครับ 555

เป็นปลื้มด้วยครับเฮียทั้งสอง .. นี่ผมว่าเดินไปไหนก็คงมีคนรู้จักแน่ๆ ครับ เรียกว่าถ้าดักตี คงผิดตัวยากแน่ๆ 55555

ลุยกันต่อไปครับ คุณภาพคับหู กับชื่อ Munkong Gadget เชื่อขนมกินได้อยู่แล้วววววว

แสดงความดีใจด้วยครับ ห้าห้า

555 จริงๆๆ ด้วยครับ เรียกว่าไม่มีการตื๊บผิดตัวเด็ดขาดแน่ๆๆๆ 555


เอ้า ยังไงก็อย่าไปเจอกันในสถานที่อโคจรก็แล้วกันเน้อ 555

โห ดูเฮียแต่งตัวได้กระชากวัยสุดๆ

แถวนี้แฟนตัวจริงเพียบเลยเฮีย

เดี๋ยวผมจะเขียนสกู๊ปไปงานเลี้ยง Bose ปี 2555 ให้อ่านกันนะครับ ตอนนี้ดูภาพคราวที่แล้วกันก่อนจ้าๆๆๆ