ผมชอบถั่วปากเป็ดมากที่สุดเลย.....เคี้ยวทั้งเปลือกมันดีครับ 555

ถั่วปากอ้า แล้วโรยพริกเยอะหน่อย อร่อยมัน สุดๆ

ตอนนี้ยังมีครับพี่สมเกียรติ แต่เปลี่ยนรูปลักษณ์ไปบ้าง จากเคยที่แบกโต๊ะทูนบนหัว แล้วโต๊ะจะมีการตีกั้นเป็นช่องๆเพื่อวางถั่วลงไป ก็ลดลงมาเหลือเป็นอาบังหิ้วตะกร้าครับ ซึ่งผมเดาว่าหลังๆอบบังจากบังคลาเทศน่าจะโดนชาวเมียนมาร์แย่งงานเอาไปพอสมควรนั่นเอง 55

อินี่ยังอยู่จ๊ะนาย ตอนเช้าขายถั่ว กลางวันปล่อยกู้ ตอนเย็นเก็บดอกจ๊ะนาย

ผมเดาว่าที่บังขายถั่วมันน้อยลงเพราะ อาจเป็นเพราะพวกพ่อแม่ผู้ปกครองพยายามสอนเด็กๆว่าอย่าไปซื้อถั่วกับพวกอาบังเพราะมันไม่สะอาด ดูจากอาบังบางคนกินตัวแรงมาก แต่งตัวสกปรก ก็เลยดูไม่สะอาด อีกสาเหตุนึงคือเดี๋ยวนี้คู่แข่งเยอะ พวกโก๋แก่ เขาช่อง ทองการ์เด้น มันทำใส่ซองขายซองละ 10 บาท อยากกินก็เดินไป 7-11 ได้ตลอดเวลา แต่สำหรับผมถั่วอาบังยังคงอร่อยกว่าแบบซองก็ตรงพริกซอย กับต้นหอมซอยนี่แหล่ะ

ผมเลิกซื้อบังเพราะกลายเป็นว่า บังขายแพงครับ โดนเข้าหลายครั้งเลยบ๊ายบายบัง...

รู้สึกว่าตอนนี้มีกฎหมายออกมา ห้ามแรงงานต่างด้าวค้าขายหรือทำกิจการส่วนตัวครับ ถ้าจะค้าขายอะไรต้องมีนายจ้างรับรองครับ

อันนี้ผมรู้มาจากพม่าขายไอติมแถวบ้านครับ555 เค้าบอกว่าต้องเลิกขายครับไม่งั้นโดนจับติดคุก แล้วส่งกลับประเทศครับ ข้อหาแย่งอาชีพทำมาหากินของคนไทยละครับ

ปล.แต่ผมไม่เห็นคนไทยคิดจะทำอาชีพพวกนี้เลยนะครับ555

ถ้าเจอฝากถามด้วยนะครับ เวลาขายถั่วขายโรตีแล้วเกิดปวดอึปวดฉี่เค้าเอาน้ำที่ไหนล้างมือเหรอครับ :)

โอ น่าจะใช่อย่างที่คุณ rinwarin ว่าจริงๆ

เป็นไปได้ครับ ผมก็ว่าหลังๆนี่ไม่ค่อยเจอ แต่ก็ยังมีเห็นอยู่ แต่นานๆๆครั้งครับ 555

เหมือนกับว่ายังมีอยู่ที่มธ.ท่าพระจันทร์นะครับ..
ชื่อลุงเบอร์นาร์ด
ถามคนที่เรียนที่ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ หรือคนที่อยู่แถวนั้น เบอร์นาร์ดยังขายถั่วอยู่ที่ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์อยู่มั้ยครับ ถ้ายังขายอยู่นี่ถือเป็นปูชนียบุคคลของธรรมศาสตร์ได้แล้ว เพราะ เบอร์นาดมาขายครั้งแรกปี 2511

อ่านเจอในกระทู้นี้ครับ
http://pantip.com/topic/31122857

ที่ธรรมศาสตร์ไม่มีลุงเบอร์นาร์ดแล้วครับ พ่อค้าแม่ค้าโดนกวาดเรียบ

จัดระเบียบไม่ให้ขายของบนทางเท้าแล้วครับ แต่ผมยังเห็นบังๆทั้งหลายขายถั่ว
อยู่แถวบางใหญ่บ้างครับ

ในธรรมศาสตร์เดี๋ยวนี้ก็เปลี่ยนไปมากครับ
น้องๆสมัยนี้มาเรียน ไม่แต่งชุดนักศึกษา แต่ใสกางเกงสั้นมากๆ
แย่จัง. ปีหนึ่งเดี๋ยวนี้ก็ดูแก่แดดแก่ลมกันมาก ไม่ละอ่อนเหมือนแต่ก่อนเลย
ขอโทษที่นอกเรื่อง ขอบ่นหน่อยครับ

ต่างจังหวัด เจอหิ้วตระกร้าแทนครับ
เช้า ขี่จักรยานไปตลาด ไปซื้อถั่วที่ยังไม่ต้มมา
กลับบ้าน มาต้มเอง แล้วก็ใส่ตระกร้าไปขาย
เคยถามว่ามาจากเมืองไหนกับบ้าง ก็มีหลายเมืองครับ มุมไบบ้าง
แขกพวกนี้ ต้มถั่วฝีมือดีครับ อร่อยอยู่
แต่ขายแพงใช้ได้เลย
เลยไม่ค่อยได้ซื้อครับ

ตั้งแต่เปิด AEC แขกแถวบ้านผมเลิกขายถั่ว ไปขี่รถไอติมวอลล์กันหมดเลย ขยันด้วยนะ ขายยัน 2 ทุ่มแทบทุกวัน

เบอร์นาร์ด_แขกขายถัวแห่งมธ

โดน พม่า เขมร ตีตลาดกระจายหมด โรตีแต่ก่อนต้อง บังคลาเทศ กับ อินเดีย เดี๋ยวนี้เจอโรตีพม่าไป บ่องตงรับไม่ได้
ถ้าได้เป็นผู้อำนาจกับเขาบ้าง จะประกาศเลยว่าห้ามคนชาติอื่น ขายโรตี นอกจากคนสองชาตินี้เท่านั้น

แถวสวนสุนันทาเมื่อก่อนมีหลายคนนะครับ แต่พักหลังมานี้แทบไม่เจอเลย

มีรายนึงไปขายกาแฟครับ
แก้วละ 25 นี่ผมโอเคนะ เพราะเดี๋ยวนี้เอาไปซื้ออะไรกินอร่อยกว่านี้ได้ผมนึกไม่ออก
อยู่แถวๆบ้านพระอาทิตย์ครับ
เอ่อ...แต่สงสัยบังไม่เคยขายถั่วมาก่อนมั้ง

คุณ crabfather อาบังขายถั่วที่ ม.สวนสุนันทา ยังอยู่นะครับ เมื่อสัก ต้นเดือน ผมเห็นแกเดินผ่านหน้าบ้านบ่อยอยู่ครับ พอดีบ้านผมอยู่ตรงข้ามกับ ม.สวนสุนันทา ครับ

แกงค์เขาจะมีประมาณ 2-3คน ผมเห็นบ่อยครับ

แล้วก็เหมือนที่ท่านอื่นๆเห็นครับ คือสมัยนี้จะเป็นหิ้วตะกร้าถั่วแทน โต๊ะไม้ ครับ ^ ^

วันไหนครึ้มๆ ตอนเย็นหัวค่ำ แกก็จะตั้งวงก๊งเหล้า แถวฟุตบาท นั่งกินกับเพื่อนแขกด้วยกัน
พอสัก 2-3ทุ่มก็แยกย้าย


ส่วนถ้าวันไหน ม.มีงาน หรือจะมีคนเยะ แกจะเดินมาบอกกับร้านอาหารตามสั่งตรงข้ามบ้านผม ถ้าแกเดินผ่าน

ส่วนเรื่องโรตี สมัยก่อนแถวบ้านผมจะมี ป้าคนนึงขายอร่อยมาก แฟนแกเป็นแขก เดี่ยวนี้แกเลิกขายแล้วเพราะหูแกไม่ค่อยดีเสียดายจริงๆครับ [ลูกสาวสวยด้วยครับ]

ติดใจตรงวงเล็บว่าลูกสาวสวย ขอพิกัดด้วยครับ 55555

ป้าแกขายอยู่ตรงซอยกลางของซอยสวนอ้อย เป็นรถเข็นอยู่ตรงหน้าร้านโชว์ห่วยร้าน สายธารา

ปรกติลูกสาวเขาไม่ได้มาช่วยแม่เขาหรอกครับ พอดีจังหวะวันนั้นผมยืนซื้อแล้วลูกสาวเขากลับมาจาก โรงเรียนพอดีครับ
ก็เลยได้เห็นครับ ตอนนั้น เขาเรียนอยู่ ม.ปลาย หน้าประมาณ โฟร์ สมัยเข้าวงการใหม่ๆนะครับ
คือมันสะดุดตรงความน่ารักนี่ละครับ น่าจะได้ความขาวจากแม่ แล้วได้ความคมจากพ่อนะครับ -*-

เห็นถามพิกัดผมเลยมาเล่าให้ฟัง แต่เรื่องมันนานมากแล้วนะครับคุณ crabfather แกเลิกขายไป ได้ 2-3 ปีแล้วนะครับ
ตอนนี้จุดตรงนั้นกลายเป็น ร้านกล้วยหอมชุปแป้งทอดราดช๊อคโกแลต คนขายเป็นผู้หญิงอ้วนๆ ไปแล้วนะครับ

ถ้าจะดูลูกคนขายสาวๆน่าตาน่ารักๆ แถวนี้ไม่น่าจะมีเหลือแล้วครับในยุคนี้ -*- คงต้องไปดูนักศึกษาสาวแทนแล้วครับ

โอ เป็นความทรงจำดีๆ ไปซะแล้ว
ย่านนั้นช่วงกลางวันก็โอเคอยู่นะครับ แต่พอตกกลางคืนกลายเป็นซอยอโคจรไปซะได้

ขอบคุณมากเลยนะครับ :)

เบอร์นาร์ดคือคนที่พี่สมเกรียติลงรูปแรกครับ ตอนผมเรียนปี37โดนบังคับซื้อประจำเลย

ผมอัพเดต ข้อมูลล่าสุดให้นะครับ สำหรับ โรตี และซอย อโคจร

ปัจจุบัน พอดีผมไปเล่าให้ป้าผมฟังเรื่องกระทู้นี้ ป้าผมบอกว่า ป้าคนที่ขายโรตีแกกลับไปบ้าน แล้วไปขาย ปาท่องโก๋ครับ เนื่องจาก ตอนอยู่ที่ซอย สวนอ้อยนี้ ตอนขายโรตี เข้าห้องน้ำ ลำบากครับ ปัญหาเยะ คือเจ้าของบ้านที่ให้เช่าที่ขายของแกไม่ให้แกเข้าห้องน้ำครับ หลังๆแกเลยเลิกขาย

ส่วนซอยอโคจร น่าจะหมายถึงซอยกลาง ที่จะเดินไปหัวถนน ที่ มีป้ายรถเมล์ สาย12 ก่อนจะเดินถึง จะมีพวกร้านเหล้า อยู่สองฝั่งถนน ติดๆกัน ณ.ปัจจุบัน จะเหลือเพียงฝั่งเดียวครับ คือฝั่งที่เวลาเราหันหน้าไปทางถนนใหญ่ แล้วหันหลังให้กับ วชิระพยาบาล ร้านเหล้าจะอยู่ทางขวามือเรา ฝั่งนี้ยังอยู่ครับ

ส่วนฝั่งตรงข้ามนั้น ที่เปิดเป็นร้านหล้าติดกัน 3ร้านนั้น โดนหลวงเวนคืนเอาที่ดินที่ให้เช่าคืนครับ สาเหตุเกิดจาก ทางผู้เช่า ส่งค่าเช่าให้กับ เจ้าของบ้านแล้ว แต่เหมือนหลานของเจ้าของบ้านไม่ได้เอาเงินไปจ่ายให้กับทรัพย์สิน ครับ เลยโดนทางทรัพย์สินเรียกที่คืนครับ ก็ปิดตำนาน ร้านอโคจรของฝั่งนี้ไปแบบถาวรครับ

ณ.ตอนนี้ฝั่งที่ปิดไปนี้ ตีรั้วสังกะสีปิดพื้นที่เอาไว้ครับ

ปล.ส่วนเรื่องนี้ผมไม่คอนเฟริมว่าจริงมั้ย สำหรับร้านฝั่งนี้ เคยมีเพื่อนที่ชอบเที่ยวมันเล่าให้ฟังว่า ร้านฝั่งที่ปิดไปแล้ว มีอยู่ร้านนึงไม่รู้ร้านไหน ใส่ยาให้ลูกค้าดื่ม .....จริงเท็จประการใดผมไม่อาจทราบได้ แต่ให้สังเกตุ ณ.ช่วงเวลาสมัยที่ยังเปิดทำการ ร้านนี้จะแน่นไปด้วยคน.....เออก็น่าคิดครับ

เรื่องก็มีประมาณนี้ครับ ^ ^

ข้อมูลเยี่ยมไปเลยครับ คุณเคทาโร่ ละเอียดมาก ก ก

พอดีผมอยู่แถวนี้พอดีครับ พี่เหน่งบา เลยมีข้อมูลค่อนข้างเยะครับ

จริงๆแล้ว ตรงมุมอโคจรนี่ ก่อนจะโดนทรัพย์สินริบเอาที่คืนนี่ เคยปิดไปแล้วรอบนึงครับ
สาเหตุจาก หลานของเจ้าของที่ ขอตังค์เจ้าของที่ซึ่งศักดิ์ เป็นยายหรือแม่ อันนี้ผมไม่แน่ใจ
แล้วที่นี่ ขอไม่ได้ เจ้าหลานเวรนี่เลยเผาที่ตรงนั้นเลย 3ร้าน วอดไปกับไฟไหม้
นั่นคือการปิดครั้งที่ 1 ของสถานอโคจรตรงนั้นครับ

แล้วมันก็ถูกสร้างใหม่ เปิดขึ้นมาอีกครั้งได้นานพอดูครับ
จนสุดท้ายมาปิดครั้งที่ 2 เพราะโดนทรัพย์สินเอาที่คืนตามเม้นบนที่ผมเล่าไปครับ

ปล.สมัยที่ยังมีร้านพวกนี้อยู่กลางคืน มีนักศึกษาเมาแอ๋ เยะครับ ไม่เว้นทั้งหญิงและชายครับ
ต้องให้เพื่อนหิ้วปีกพากลับก็เยอะอยู่ครับ

เมาไมเมาก็ เคยจะมีนักศึกษาสาว จะนั่งฉี่กลางซอยมืดๆตอนดึกๆน่ะละครับ -*-