แอบมาอิจฉา ผมไปได้แค่เซ็นทรัลเวิลด์ ไปเอาหนังสือที่สั่งไว้

ผมนั่งเครื่องบินไปลงที่ฮานอย ก่อนขึ้นเครื่องก็อุตส่าห์มองลอดไปทางใต้เครื่อง...ปรากฏว่ามีน้ำหยดติ๋งๆๆๆ เฮ้ย นี่ผมกำลงนั่งรถเมล์ข้ามอำเภอแถวๆๆ ภาคอีสาน หรือผมกำลังนั่งเครื่องบินกันแน่...

แล้วตกลงบันบินได้แน่หรือเปล่า หลายคำถามเกิดขึ้นในสมองอันซื่อบื้อของผม...555

สมองอีกซีกนึงก็สั่งการว่า อย่าเรื่องมากเลยน่า ก็มีตังค์ตีตั๋วแบบนี้ก็เอาแค่นี้ก็แล้วกัน 555


ภาพนี้เป็นภาพหมวก ของชาวเวียดนาม ซึ่งชาวเวียดนามนั้น ถือคติพจน์ในการดำรงชีวิตของท่าน ลุงโฮจิมินท์ คือ ขยัน อด ทน ประหยัด 3 สิ่งที่ทำให้ชาวเวียดนามอยู่รอดมาได้ทุกวันนี้ครับ

ในบ้านเมืองของเวียดนาม จะเห็นคนเฒ่าคนแก่ ตั้งแผงเล็กๆๆ ขายของกระจุกกระจิก เรียกว่าไม่ยอมงอมืองอเท้ากันเลยล่ะ ในเมืองเวียดนามเค้าไม่กินกันจุกจิกเหมือนเมืองไทย

การจะเห็นคนอ้วนในเวียดนามเป็นเรื่องยาก ถ้าเจอคนอ้วนเมื่อไหร่ ชาวเวียดนามจะดีใจ และเข้าไปรุมล้อมขอลูบๆๆ คลำๆๆ กันครับ เค้ายินดีจริงๆๆ ที่เจอคนอ้วน และถือว่าเป็นของหายากเช่นกัน

อาหารโปรดของคนเวียดนาม คือสุนัข ไม่ว่าเป็นหมาพันธุ์ไหน ถือว่าอร่อยไปหมด ราคากิโลละ 300 ร้อยกว่าบาท แพงกว่าหมูเป็นเท่าๆๆ เลยล่ะ 555

ภาพนี้เป็นภาพหุ่นกระบอกของชาวเวียดนามเค้า ประมาณว่า เป็นสัญลักษณ์ของไอ้เท่งแบบบ้านเราล่ะ....

เวียดนามเป็นเมืองที่มีการปกครองแบบสังคมนิยมดัดแปลง คือมีรัฐบาลพรรคเดียว ไม่มีฝ่ายค้าน แต่เค้าตรวจสอบกันเข้มข้นครับ คือเค้าจะเฟ้าหาตัวผู้นำกันตั้งแต่เล็กๆๆๆ เรียกว่าส่องกล้องมองผู้นำกันตั้งแต่อยู่อนุบาล

เฮ้ย เฮียมั่นคง...เค้าดูกันแบบนี้เหรอ..

แม่นแล้ว...เค้าจะดูตั้งแต่ตอนเด็กคนนั้นอยู่อนุบาล ถ้าเด็กคนไหนปราดเปรื่องและมีความประพฤติดี เค้าจะบันทึกลงทะเบียนไว้ และคัดเลือกกันแบบระดับทั่วประเทศครับ พอคัดเลือกเด็กได้ เค้าก็จะผูกผ้าแดงไว้ที่คอ เรียกว่าขอจองตัวไว้ก่อน

ซึ่งเยาวชนเหล่านี้ จะถูกเฟ้นกันตั้งแต่เยาววัย เพื่อเตรียมตัวเป้นผู้นำในอนาคตครับ ต่างจากบ้านเรา ขอให้เป็นผู้นำไปก่อนเหอะ แล้วค่อยมาแจงทรัพย์สิน และตรวจสอบกันทีหลัง (โว้ย)

5555

ผมไปฮานอย ยอมรับตรงๆๆ ว่าเวียนหัวมาก เพราะฮานอยนั้น เต็มไปด้วยแมงกะไซด์ ไปทางไหนมีพาหนะมอเตอร์ไซด์มากจริงๆๆๆ เรียกว่ารถยนต์มันแพง และหาซื้อกันไม่ไหว ทุกคนเลยต้องมาพึ่งบริการมอเตอร์ไซด์กันครับ

กฏหมายที่นี่แปลก ถ้าขับรถชนคนตาย เค้ามีกฏว่าให้หนีไปก่อน 3 วัน แล้วค่อยกลับมา.....

อ้าวแล้วถ้าไม่หนีล่ะ เค้าว่ากันว่า ชาวเวียดนามในช่วง 3 วันแรกที่เกิดคดี เค้าจะโมโหโกรธามาก ซึ่งโอกาสที่ผู้ทำผิดจะโดนกระทืบตายค่อนข้างสูง ทางรัฐเลยให้หนีไปตั้งหลักก่อน พอพ้นกำหนด 3 วัน ค่อยกลับมาเคลียร์ ปัญหาและชดใช้ค่าเสียหายกัน

มอเตอร์ไซด์เยอะก็จริง แต่คนเวียดนามใจไม่แคบครับ เรียกว่าถ้าชนกันเมื่อไหร่ เค้าก็จะยกรถขึ้นมา แล้วต่างคนต่างขอโทษขอโพย แล้วแยกย้ายไปซ่อมกันเอาเอง ไม่ถือสาหาความกันว่างั้นเหอะ

ต่างจากไทย...ซึ่งต้องเถียงกันจนกว่าตัวเองจะชนะ และรอตำรวจมาเกาหัวยิกๆ ด้วยความรำคาญ หรือไม่ก็ต้องฟาดปากให้หายแค้น แล้วค่อยเจรจา 555

ไม่ได้มาทวงนะครับ ว่าแต่.... มีของฝากมั้ยค้าบบบ อิๆๆๆ

มุข มอไซต์ ชนกัน

เจอกันทุกคนจริงๆ นะคับเนี่ย

ตอนนี้การท่องเที่ยวเวียดนาม เพิ่งเปิดมาได้ 5 ปี แต่คนเวียดนามมั่นอกมั่นใจว่า เค้าสามารถจะแซงไทยได้ จากการมองเห็นด้วยตา ผมว่าคงยาก ....

แต่พูดก็พูดเหอะ เค้าจะมีโรงไฟฟ้าปฏิกรณ์ปรมาณูแล้ว และมีรถไฟลอยฟ้าและรถไฟใต้ดิน ในปี 2015 กันแน่ๆๆๆ และไม่ใช่รถไฟฟ้าเจ็ดชั่วโคตร หรือเก้าชั่วโคตรแบบไทยด้วย

เวียดนามนั้นกฏหมายแรง คือชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต ใครตายก็เอาไปทำปุ๋ย.....

ชาวเวียดนามมีคติว่า ถ้าตายเมื่อไหร่ ให้เอาไปฝังในดิน ให้ร่างกายเน่าเปื่อย และพลีตัวเองเป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติด้วยการบริจาคตัวเองให้เป็นปุ๋ย เรื่องจะใส่โลงฝังแบบคนจีน ขอให้เมินได้เลยล่ะครับ 555


ถามว่าเวียดนามรบกับอเมริกันมาเป็นสิบๆๆปี โดยมะกันทิ้งบอมบ์จนประเทศระเนระนาดไปหมด...ถามว่า คนเวียดนามเจ็บแค้นไม๊

ตอบว่าเปล่าเลย...คนเวียดนามลืมไปหมดแล้วครับ ไม่เก็บมาคิดแค้นกันต่อไป

คนเวียดนาม โกรธง่ายแต่หายเร็วว่างั้นเหอะ 555

เอ้า จบจากเวียดนาม ผมก็นั่งรถมาราธอนข้ามประเทศไปที่จีน...เรียกว่านั่งกันตูดระบม ริดสีดวงทวารกำเริบกันเลยล่ะ....ผมออกจากเวียดนามนั่งรถแบบหลับแล้วหลับอีกก็ไม่ยอมถึงซักที 555

เอ้า ช่างหัวมัน มีตังค์เท่านี้ ก็เที่ยวเท่านี้...555 ขอให้ทุกท่านบำเพ็ญตนอยู่ในความพอเพียง มีอะไรนั่งไปแบบนั้นล่ะ 5555 ยังไงก็ดีกว่าเดินไปแน่นอน.....555

ใครจะไปเวียดนาม ถ้าหวังว่าจะไปซื้อสินค้าถูกๆๆ ผมว่าน่าจะคิดผิด เพราะสินค้าไม่ค่อยน่าใช้นัก ส่วนใครที่ชอบเรื่องราวเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ทางทหารและการสงคราม ชอบศึกษาเรื่องแปลกๆๆๆ หรือแง่มุมของสงคราม อันนี้ถือว่าพอได้ล่ะครับ


ฮานอยจะมีอายุครบ 1000 ปีในปี 2010 แล้วครับ คือเมืองฮานอยนั้นก่อตั้งเมื่อปี 1010 และจะครบรอบเฉลิมฉลองกันอีกทีก็ปีหน้านี้ล่ะ .....

อ้อ ลืมไป ผมแวะไปเที่ยวที่อ่าวฮาลองเบย์ ซึ่งเป็นมรดกโลกแล้วล่ะ บรรยากาศใช้ได้เลยครับ คือเป็นอ่าวที่สวยงามใช้ได้ ไปถึงผมมองหาเรือใบที่เคยเห็นในรูป.....

หนอยแน่ะ มีแต่เรือ แต่เค้าไม่ยอมกางใบครับ คือเล่นเอาเซ็งเล็กน้อย เพราะถ้าอ่าวฮาลองเบย์แล้ว มันต้องถ่ายคู่กับเรือสำเภาที่กางใบ แต่นี่เล่นไม่กางใบ มันจะสวยได้อย่างไร 555

เอ้า ช่างมันเหอะ ไม่กางก็ไม่กางโว้ย....มีอะไรก็มองไปเท่าที่มันมีให้ก็แล้วกัน...555

ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับเฮีย
โชคดีที่ทุกคนในนี้กลับมาได้อย่างปลอดภัย ^^

แล้วผมก็นั่งรถจนเหนียงห้อย เข้าไปที่กุ้ยหลิน ซึ่งเค้าว่ากันว่าเป็นหุบเขาที่มีแม่น้ำลี่เจียงไหลผ่าน ความสวยนั้นติดระดับ world Class ผมเองก็แอคชั่นให้มันดูกวนๆๆ หน่อย ให้มันสมกับการถ่อสังขารนั่งรถแทบขี้แตกขี้แตนเข้าไปดู

ใครไปกุ้ยหลิน ขอให้มีกล้องและมีนิ้วก็พอแล้วครับ ขอให้ตัวเองอย่าซื่อบื้อจนเกินไป รับรองถ่ายภาพได้สวยๆๆ กันทุกคน เพราะของมันสวยอยุ่แล้วนั่นเอง......

555

เอ้า โม้มามาก ชักจะลืมๆๆ แล้วแฮะ 555 ผมเองเคยสังเกตุภาพวาดตามจิตรกรรมข้างฝาของจีน เรามักจะเห็นภูเขา เรียงกันเป็นทิวแปลกๆๆ และหน้าตาของภูเขาก็แปลกๆๆๆๆ

แล้วผมก็ถึงบางอ้อ ซึ่งไม่ใช่สะพานควาย....

ภาพวาดสวยๆๆ นั้น จิตรกรของจีนน่าจะได้แรงบันดัลใจมาจากทิวเขาในกุ้ยหลินนี่ล่ะ.... ภูเขามันจะรูปทรงสุงๆๆ แปลกๆๆ หน่อย และมีทรวดทรงที่เอนเอียง ไปตลอดแนวแม่น้ำ

ใคตรมากุ้ยหลิน ให้พกกล้องมีเมมโมรี่ แล้วกดถ่ายเยอะๆๆๆ เดี๋ยวมันต้องได้ภาพดีๆๆ ซักภาพล่ะน่า 555


ผมเจ็บใจมาก อุตส่าห์ซื้อสมุดภาพของกุ้ยหลินซื้อตรงใกล้ๆๆนั้นล่ะ ต่อราคาได้ 50 หยวน ดีใจเหมือนลิงได้แก้ว หนอยพอขึ้นรถ พวกมายืนขาเยิ้วๆๆ อยุ่ตรงหน้าต่าง บอกว่า 20 หยวนเอาไม๊...

555 แหม ใครเคยเจ็บใจแบบนี้มั่ง 555

เอ้า ดูของสวยแล้ว คราวนี้มาดูของเฮงซวยมั่ง ทางที่จะเข้าไปล่องเรือ จะมีบ้านโบราณ (จริงๆๆ) อยู่เยอะ เรียกว่าได้บรรยากาศ Oldie หรือได้บรรยากาศหนังจีนสมัยก่อนมาก

ผมเองนั้น โดนเวลาบีบจนแทบจะกระดิกตัวไม่ได้ ทำอะไรต้องรีบหมด ทั้งๆ ที่ตัวเองชอบเดินต๊อกๆๆๆ ไปเรื่อยๆๆๆ 555

แหม ถ้ารวยเมื่อไหร่ พ่อจะไปเที่ยวซัก 2 เดือน ค่อยๆๆ เลาะไปทีละหน่อย น่าจะเพลินกว่าตะลีตาเหลือแบบนี้ล่ะ.....

ภาพนี้เป็นภาพบักหำน้อยของจีน ผมนึกในใจว่า ไอ้หนู เอ็งคิดอะไรวะ.....จะไปเล่นไหนดี หรือจะขโมยตังค์แม่ไปเล่นเกมส์ที่ร้านเน็ต ????

555 ไม่มีครับ เมืองจีน ไม่มีร้านเน็ตคาเฟ่แบบไทย และไม่มีเซเว่นส์อีเลเว่น ที่ส่งเสียงติ๊งต่องทุกครั้งที่คนเปิดประตูให้รำคาญใจ


เด็กเมืองจีน ถ้าเป็นเด็กเล็กๆๆ ตรงเป้ากางเกง เค้าจะเจาะรูให้โบ๋ไว้ เรียกว่า ปล่อยให้ไอ้จู๋โผล่ออกมาเจรจาต๊าอ่วยกันตลอด...เด็กๆๆ ปวดฉี่ ผู้ใหญ่ก็ไม่ต้องมาคอยประคบประหงม เรียกว่าปวดฉี่ก็ฉี่ได้เลยล่ะ

555

น่าอิจฉาเฮียจังครับเฮีย....
ไม่เอารูปสาวๆเวียดนามมาฝากบ้างอะครับเขาว่าสาวเวียดนามสวย ...จริงหรือเปล่าครับเฮีย
เฮียบอกว่าเขามองคนอ้วนเป็นของหายาก.....ดีใจนะนี่เรา...น่าไปเวียดนามครับ
เพราะผมเป็นของหายากแน่ๆ 5555555+

เอ้า รูปนี้เป็นชนเผ่าอะไรซักอย่างล่ะ เป็นการแต่งตัวให้มันเหมือนของเดิม แล้วนั่งซื่อบื่อให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูป.....ใครไม่ต้องกลัวเรื่องแสงเรื่องสี เค้าจัดไว้ให้เรียบร้อยแล้ว

สำคัญคือเบียดๆๆ กันหน่อยก็แล้ว เวลาจะถ่ายภาพน่ะ 555 แต่ผมไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ถือถ่ายมันไปแบบนั้นล่ะ ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ช่างมัน

เพราะการถ่ายภาพแบบอุปกรณ์เต็มชุด หรือชุดใหญ่เต็มยศนั้น ผมยอมรับว่าเข็ดเขี้ยว และการพยายามเค้นให้ได้ภาพนั้น ถือว่าเป็นความทรมานครับ ใครที่ไปเที่ยวและเล่นกล้องตัวบักเอ้บ คงจะทราบดีว่ามันเหนื่อยนะนั่น 555

คอมแพคนี้ล่ะ คือของวิเศษ....ถ่ายง่ายถ่ายคล่อง

(เป็นการปลอบใจของคนจนอย่างเราว่างั้น 555)

555 ถามหาสาวเวียดนามเลยเรอะ......

แหมเสียดายจริงๆๆ ที่ผมไม่ได้ถ่ายมาเลย เนื่องจากกล้องดิจิตอลของผมนั้น นอกจากมันเล็กแล้ว มันยังซูมไม่ได้ ไอ้ครั้นจะเดินดุ่ยๆๆ เข้าไปถ่ายแบบคลุกวงใน ก็กลัวผัวเค้าจะกระทืบเอา 555

ที่ถ่ายมาได้ ล้วนแล้วแต่แก่ๆๆ ทั้งนั้นล่ะครับ แต่ผมไม่ได้เอามาให้ดูกันหรอกครับ เพราะนอกจากมีแต่ความเ่ยวย่น แล้วยังดูไม่จำเริญหูจำเริญตาอีก 555

เอ้า งั้นดูหมอนี่ไปก่อนก็แล้วกัน ผมเห็นแสงมันสวยดี และดูอาเฮียคนนี้ฟันแกยาวๆๆ ก้เลยนึกสงสัยว่าขี้ฟันคงจะหนาด้วยหรือเปล่า ก็เลยถ่ายแบบเห็นฟันจะๆๆ มาให้ดู

พิสูจน์แล้วขี้ฟันไม่มี 555

ผมว่าเฮียถ่ายภาพโคตะระ*ไม่*ธรรมดาเลย ข้าน้อยขอคาราวะ 3000 จอก _/\_

เอ้า ดูกันเพลินๆๆ ต่อ ใครไม่เพลิน ก็ช่วยไม่ได้แล้ววุ๊ย 555

รูปนี้เค้าสาธิตการสาวไหม หรืออะไรซักอย่างเกี่ยวกับด้ายละครับ ผมดูแล้วเข้าท่าดีก็แลยถ่ายมาดู ใครชอบท่องเที่ยว ขอให้เก็บสตางค์ และทะยอยใช้สตางค์ไปกับการท่องเที่ยวด้วยก็ดีครับ

จะเที่ยวไทยเที่ยวที่ไหนก็เหมือนกัน เพราะการท่องเที่ยวไปกับครอบครัว มันเป็นความทรงจำดีๆๆ ร่วมกันครับ

ส่วนใครจะมีวาสนาได้ท่องเที่ยวกับภรรยาน้อย ผมถือว่ามีบุญอย่างล้นเหลือ.....และขอให้เผื่อแผ่ผลบุญอันนั้น มาถึงผมมั่งเด้อ


5555

เอ้า วนมาถึงภาพถ้ำขลุ่ยอ้อกันครับ เป็นถ้ำที่สมเด็จพระพี่นางเคยเสด็จ และไปเสวยพระกระยาหารในถ้ำนี้ด้วยล่ะครับ เป็นถ้ำที่สวยมากๆๆๆ และจีนก็ทำได้ดีมากๆๆ ครับ

เค้าทำทาง ทำบันไดให้เดินได้สะดวก แต่ในขณะเดียวกันก็อนุรักษ์ไม่ให้ของเดิมๆๆ ทีเกิดตามธรรมชาตินั้นเสียไป เรียกว่าทำได้แบบเหลือเชื่อครับ...

ถ้ำในจีน นั้นเข้าไปดูแล้วเหมือนแดนสวรรค์ คือการดีไซน์และสร้างสรรค์จากธรรมชาตินั้นทำได้อย่างเหลือเชื่อ....ถ้ำขลุ่ยอ้ออันนี้ ผมว่านักเที่ยวถ้ำ หรือนักถ้ำมองที่ช่ำช่อง...น่าจะยกนิ้วให้ไม่ยากเย็นนักล่ะ

555

มีบริการถ่ายภาพให้นักท่องเที่ยวในถ้ำ โดยตากล้องจีน คนเข้าคิวกันเป็นตับ ผมเองก็เอากับเค้าซักหน่อย 555

ที่ขำมากๆๆๆ ก็คือ ตากล้องเค้าจะจัดท่าทางให้ผม ให้ยืนตรงๆๆ เอามือแนบข้างลำตัว เรียกว่าถ่ายและแอ๊คชั่นแบบโบราณว่าง้น ผมเองพยายามจะแผลงแอ๊กชั่นให้มันหวือหวา แต่ขอโทษ...ตากล้องจีนไม่ยอมกดชัตเตอร์เด็ดขาด

ในที่สุด ผมต้องยืนตัวตรงเด่เป็นเสาหิน เจ้าตากล้องจีนถึงยอมถ่าย....

5555

ขำตรงสมุดภาพอะครับ

ผมเคยไปปักกิ่งทีหนึ่ง ไปจัตุรัสเทียนอันเหม*(สะกดไม่ถูกT-T)
มีสมุดภาพขายเหมือนกัน แต่ดีที่ตอนนั้นเด็ก เลยซื้อตามเขาที่เขาต่อกันได้ 555+(ต่อได้โคตรเยอะเลยจำไม่ได้แหละ แต่ถูกมาก ค่ากระดาษ4สียังไม่ได้เลยมั้ง- -)
จีนเป็นอย่างนี้หมดแหละครับ ตอนจะกลับลดราคากันกระจาย 555+

เอ้า มาถึงรูปสุดท้ายกันล่ะ ภายในถ้ำขลุ่ยอ้อ เค้ามี่เต่าเลี้ยงอยู่ 2 ตัว ไฮไลต์คือเป็นเต่าที่อายุพันปีครับ......

เจ้าเต่า 2 ตัวนี้ถือเป็นของสุดยอดของเค้าเลย คือเค้าเอาเหรียญเอาอะไรไปวางขาย และวางกันบนกระดองเต่านั่นล่ะ...ของพวกเหรียญพวกนี้ เค้าถือว่าเป็นของโชคลาง นักท่องเที่ยวนิยมกัน ผมเองก็เอากับเค้าซักหน่อย

ปัญหาก็คือว่า เต่ามันอายุพันปีจริงหรือ....มันบอกเราได้หรือ ว่ามันอยุ่มาพันปีแล้ว ???

555 นั่นน่ะซิ ผมเองก็สงสัย แต่จากการที่พยายามมองหน้ามันแล้ว และพยายามดูจากรอยเ่ยวย่นบนใบหน้า ผมว่าพันปีไม่ใช่เรื่องเหลวไหลหรือเรื่องโม้แต่อย่างใดเลยล่ะ....


จีนเป็นเมืองใหญ่ ด้วยความที่เป็นเมืองใหญ่นี่ล่ะ ทำให้มีของแปลกพิลึกพิลั่นมาให้ดูกันได้ตลอด

เอ้า ขอพักตรงนี้ก่อน เดี๋ยวว่างๆๆ จะมาเล่าต่อจ้า 5555

เจอร้านขาย MP3/MP4 หรือ หูฟัง บ้างไหมคับ

ดูจากภาพแล้วไม่น่าจะเจอ 555

ได้ไปเยี่ยมโรงงาน yuin บ้างป่าวครับเนี่ย อิ อิ

แล้วเฮียเอาเจ้า HF-1 คู่ใจไปด้วยป่าวเนี่ย อิอิ

ตอนแรกเห็นรูปสุดท้ายผ่านๆ นึกว่าเต่าผัดพริก (เครื่องลางสีแดงมองผ่านๆนึกว่าพริก- -)

เฮียใช้กล้องรุ่นอะไรถ่ายรูปหรอครับ

ชัดดีนะครับ(เห็นนานแล้วแหละแต่เพิ่งนึกได้เลยเพิ่งถาม 555)

ราคาแพงปะครับ อิอิ กล้องดิจิตอลบ้านผมมันถ่ายรูปไม่มีความชัดเอาเสียเลย

ว่าแต่ว่า อ่าวฮาลองเบย์ สวยดีนะครับ ขนาดเรือไม่กางใบนะเนี่ย

เฮียครับ

ขอบอกว่าโคตรเทห์เลยครับ ไอ้รูปหันหลังใส่หมวกกางขาท้าวเอว555

กล้องคอมแพค แต่แพ็คพลังระดับปรามาจารย์
ถ่ายได้สวยเกินเหตุจริงๆครับเฮีย...คารวะ คารวะ

555 รูปสวยจังเลยครับ เฮีย 555 อยากไปยืนทำท่าเดียวกะเฮียจังเลย สงสัยคงจะต้องย้ายไปปีหน้าซะแล้วเรา 555 ปีนี้ เป็นซีเนอดีน ซีดาน(เลี้ยงลูก) ไปก่อน .............อิ อิ อิ

โห.... ไปเที่ยวคนเดียวเลย ไม่มีห่วงผมเลยน๊ะเฮีย ผมกะหมูหวาน ติดอยู่ที่ ยมราช ภาวนาขอให้อย่าผู้ชุมนุมเผา " สุรัชต์ " แบบเอาเป็นเอาตาย 55555

กลับมาแล้วก็เริ่มทำงานได้แล้วน๊ะเฮีย 55555

เฮียถ่ายรูปสวยดีอ่ะ ชอบๆ

ผมก็เพิ่งหัดถ่ายภาพอยู่เหมือนกัน อิอิ

รูปสวยมากๆ เลยครับ อยากไปเที่ยวบ้างจังเลย....
รายงานสุมเต็มหัวเลยคร้าบบบ T-T

เฮียถ่ายรูปสวยจริงๆ

ปิดร้านเหอะเลิกกิจการหูฟัง

แล้วไปเป็นตากล้องเล่นกล้องขายกล้องเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

555 จะบ้าตาย เล่นยอกันแบบนี้ มีหวังเหลิงเสียคนแหง๋ๆๆๆ 555

ฝีมือระดับผมนั้น น่าจะประมาณระดับหางอึ่งอ่างครับ คือไม่มีปัญญาจะดีไปกว่านี้หรอก อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเราล้วนแล้วแต่ไม่ได้ถ่ายภาพกันจริงๆๆ จังๆๆ ก็เลยรุ้สึกว่าภาพมันสวย

ผมเองนั้น ถ่ายไม่ค่อยเป็นครับ รูปแนวธรรมชาติ ทะเลหมอก พระอาทิตย์ขึ้น ถ่ายไม่ค่อยเป็น ส่วนมากจะถนัดแนว street มากกว่า คือค่อยๆๆ เดินลัดเลาะเงียบๆๆ คนเดียว ซุ่มๆๆ เดิน แล้วถ่าย แต่การไปเที่ยวเป็นหมู่คณะแบบนี้ ทำให้ถ่ายอะไรไม่ได้มากหรอกครับ 555



กล้องที่ใช้ก็ธรรมดาล่ะครับ ไม่ได้ลงมาจากสวรรค์หรือจุติลงมาเกิดจากฟ้าล่ะ...


อยากจะแนะนิดนึง ใครชอบถ่ายรูป อย่าเพิ่งลงทุนมากๆๆ เปลืองสตางค์ครับ เพราะการถ่ายภาพนั้นจริงๆๆ แล้ว กล้องไม่สำคัญเท่าไหร่ ผมว่าเรื่องใจกล้าหน้าด้านสำคัญกว่าครับ 555 การที่ใช้เลนส์ซูมยาวๆๆ กับการเดินดุ่ยๆๆ เข้าไปจ่อกล้องตรงหน้าแบบ ผมว่าหัวใจมันเต้นแรงกว่ากันแยะ..555


เอ้า ไม่ต้องซื้อแพงๆๆๆ เปลืองตังค์...5555

ของฝากครับ ของฝาก อิอิ

ไม่เอากล้องโลโมไปถ่ายเหรอครับเฮีย
อยากเห็นหน้าเต่าพันปีชัดๆจัง *0*

หวัดดี ครับเฮีย สาวเวียดนาม เขาว่าขาว

ว่าเฮียต้องถ่าย เก็บมาไว้บ้าง ละ อยากเห็นๆ

แบบเข้าไปจ่อกล้องตรงหน้า น้องนาง เลยนะครับ ^^

เฮ้ย..แพะ อย่าแซงคิวดิ 5 5 5 ....

ทำไมกระทู้ผมเป็นรูปใครก็ม่ะรู้อ่ะ ... ?????

หิหิ เวียตนาม วางแผนกะน้องๆดีเจแถวนี้กันไว้เมื่อปลายปีที่ผ่านมา

ว่าจะไปเที่ยวกัน แบบแบกเป้ ตะลอนๆ ไปเรื่อยซักสี่ห้าวัน เดี๋ยวต้องหาเรื่องอ้างเมียก่อน 555

เอ้า จัดให้ตามคำเรียกร้อง 5555

สาวๆๆ เวียดนามครับ ภาพนี้กำลังทอผ้าอะไรซักอย่างอยุ่ล่ะ...555

ส่วนรูปนี้ก็สาวเวียดนามเหมือนกัน....555

ของกินที่"เวียดนาม"มีอะไรอร่อยมั้งครับเฮีย
เอาแบบว่ากินแล้วต้องกลับไปกินอีก...อ่ะครับ

เอ้า ได้จังหวะมีคนถาม เล่าต่อเลยก้แล้วกัน....

คนเวียดนามกินผักเป็นอาหารหลักครับ เพราะเนื่องจากดินที่เวียดนามนั้นดี และมีระบบชลประทานที่ดี คือปลูกข้าวได้ปีละ 4 ครั้งเลยล่ะ และมีผักสารพัดขึ้นอยู่ทุกภาคจริงๆๆๆ

อาหารเวียดนามจริงๆๆ ผมว่ามันจะอร่อยสู้อาหารเวียดนามที่แปลงมาขายในบ้านเราไม่ได้ครับ แต่จริงๆๆ แล้วเมนูยอดนิยมก็น่าจะเป็นพวกเส้นหมี่หมูย่าง เรียกว่าอะไรผมลืมแล้ว แล้วพวกเส้นญวนต่างๆๆ อันนี้กินกันมาก และพวกป่อเปี๊ยะสดอันนี้ก็นิยมโคตรๆๆ เช่นกัน

อย่างในภาพผมกินเป็ดย่าง ซึ่งเป็นเป็ดที่เค้าเอาไปต้มก่อน แล้วเอามาทอดในภายหลัง เป็นเป็ดที่มีชื่อเสียงของจังหวัดชายแดนของเวียดนามนี้เลยครับ แต่ผมกินแล้วสู้เป็ดย่างไทยไม่ได้ เป็ดเวียดนามเหนียวมาก เล่นเอาฟันปลอมแทบโยกว่างั้น...ส่วนเมนูอีกอัน คือหมูย่าง พันด้วยใบพลู (หรือเปล่า) อันนี้ก็อร่อย

ไปเวียดนาม ถ้าเป็นคนชอบรับประทานผัก มักไม่ผิดหวัง อาหารถูกปากคนไทยแน่ๆๆ ครับ ผมเองกินแล้วถามว่าชอบไม๊ ถือว่าใช้ได้ครับ แต่ถ้าเทียบกับที่เคยไปที่จังหวัดอุดรธานี ชื่อร้าน VR ผมว่าของไทยอร่อยกว่าล่ะ หรือร้านแดงแหนมเนือง ผมว่าถูกคอคนไทยมากกว่าเช่นกัน.........

ใครไปเวียดนาม ผมว่าจะต้องเจอร้านอาหารง่ายๆๆ ริมทางแบบนี้ล่ะครับ เป็นร้านยอดฮิต คือมีกันทุกหัวมุม มีกันเยอะมากๆๆๆ ถือว่าเป็นร้านอาหารง่ายๆๆ ของคนเวียดนามล่ะ

คนเวียดนามมั่งจะนั่งกินกับโต๊ะเตี้ยๆๆ เก้าอี้เตี้ยๆๆ ต่างกับคนไทย ที่ต้องนั่งโต๊ะสูงหน่อย แต่คนเวียดนามนิยมนั่งกันแบบนี้ล่ะ ผมเองว่าจะลงไปนั่งยองๆๆ แต่ไม่สบโอกาสจริงๆๆ ใครจะไปเดินถนน แนะนำให้แลกเงินด่องเวียดนามติดกระเป๋าไว้ เพราะแผงลอยเหล่านี้ไม่รับดอลล่าร์ หรือเงินบาทไทยล่ะเด้อ.......


อาหารที่ถือว่าเป็นที่สุดของคนเวียดนามก็คือสุนัขครับ สุนัขหรือหมานี่ล่ะ ราคาค่างวดถึงตัวละ 3000 บาท คนเวียดนามนิยมกินกันมาก นัยยะว่าสามารถแก้หนาว และเป็นการรับประทานสิ่งมงคลเพื่อขับไล่ความชั่วร้าย....ผมเองไปเวียดนาม หาสุนัขไม่เจอแม้กระทั่ง 1 ตัวครับ 555

เวลาเค้าได้หมามา 1 ตัว เค้าจะตัดหัวแยกออก แล้วเอาหัวหมานี่ล่ะไปต้มเพื่อจะทำซุป แล้วเค้ามีเคล็ดลับในการรับประทานหัวสุนัขด้วย วิธีที่เค้าทาน เค้าจะรับประทานส่วนที่เป็นสมองของสุนัข ก็ง่ายๆๆ ครับ คือเอาหัวหมานี่ล่ะไปต้ม

อ้าวเฮ้ย...แล้วจะกินยังไง ต้องเอามีดผ่าสมองออกมาหรือเปล่า ????

555 ไม่เลยครับ คนเวียดนามมีวิธีการที่แยบยลกว่านั้นเยอะ หลังจากต้มหัวสุนับจนสุกแล้ว เค้าก็จะเอาหลอดกาแฟหรือหลอดไม้ไผ่เล้กๆๆ นี่ล่ะ เสียบเข้าไปทางจมูกสุนัข เสียบให้มันผ่านเข้าไปทะลุถึงสมอง แล้วดูดจุ๊บๆๆๆ กินสมองสุนัขอย่างเอร็ดอร่อย....


แหวะๆๆๆๆๆๆ 5555 หลายคนคงอย่างอ้วกแล้ว

ผมเองก็ดันเล่าซะเพลินเลย 555

เอิ้ก ขอญาติ อ้วก นึกภาพตามเลยเรา

โอ๊ย.. อ่านแล้วหิวววว เลยคร้าบบ

ต่อๆๆครับ กำลังมันส์เลย มีอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ เล่ามาเลยผมชอบเรื่องราวต่างแดนมากๆ
มันมีอะไรแปลกใหม่เยอะแยะเลย เรื่องอะไรก็ได้ ความรู้สึกตอนที่ตดตรงหัวมุมบ้าน
หรือว่าท้ายซอย เป็นยังไง อยากไปเที่ยวแบบนี้บ้างจัง พูดกับใครไม่รู้เรื่องดี

555 เล่าต่อ อากาศข้างนอกร้อนฉิบหายบรรลัยจักร อ่านเรื่องราวแปลกๆๆ ในต่างแดน จากการบรรยายแกมฝอยของผมก็แล้วกัน 555

เรามาเลี้ยวกลับไปถึงเรื่องเต่าพันปี ไอ้คำว่าเต่าพันปี ผมว่าที่มาที่ไปไม่ใช่จากไหนหรอก มาจากเต่า 2 ตัวนี้แหง๋ๆๆๆ เจ้าเต่าที่ผมถ่ายให้ดูด้านบนนั้น อยุ่ในถ้ำขลุ่ยอ้อครับ เป็นเต่าที่รัฐบาลจีนเค้าอนุรักษ์และประคบประหงมไว้อย่างดี เต่ามีด้วยกัน 2 ตัวครับ ระดับความแก่น่าจะพอฟัดพอเหวี่ยง

ใครไปเยี่ยมชมเต่า 2 ตัวนี้ เค้าจะมีอาหมวย หน้าตาแฉล้มแช่มช้อยยืนเฝ้าเต่า 2 ตัวนี้อยู่ เพื่อกันนักท่องเที่ยวมือบอนว่างั้นเหอะ เพราะถ้าขืนไม่มีคนเฝ้า ผมว่าเจ้าเต่า 2 ตัวนี้ คงจะสิ้นชีพไปนานนมแล้ว เพราะขึ้นชื่อว่านักท่องเที่ยว พวกมือบอน พวกทะลึ่งเยอะมากๆๆๆ ล่ะ 555


บนเต่าเค้าจะมีเหรียญอีแปะร้อยด้ายสีแดงไว้เป็นพวงๆๆๆๆ แล้วเค้าก็จะขายเหรียญนี้เพื่อเอาเงินมาบำรุงดูแลเต่า 2 ตัวนี้ล่ะครับ วิธีก็ไม่มีอะไรยาก ใครอยากอายุยืนเหมือนเต่า ก็ให้บริจาคเงิน 10 หยวนหรือไงนี่ล่ะ ก็จะได้เหรีบญอีแปะกลับบ้าน แต่ก่อนจะเสร็จขั้นตอนการรับเครืองราง

อาหมวยหน้าแฉล้มก็จะเอาเหรียญนั่นแตะที่ศีรษะเต่าเบาๆๆ และแตะที่ปลายเท้าของเต่า และแตะที่ส่วนที่เป้นกระดองเต่า....

"โมว โมว โถว โมว โมว โส่ว" คือการท่องหรือเรียกว่าคำอธิฐานจากอาหมวยจีนนั่นแหละครับ เจ้าหล่อนจะท่องแล้วเอาเหรียญแตะที่ตัวเต่า หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมากครับ ผมก็ควักแบงค์จีนนั่นแหละ เอาแบงค์จุ่มในกาละมังเล็กๆๆๆ ให้มันเปียกน้ำ แล้วเอามาแปะที่กระดองเต่า แค่นี้ก็เป็นอันเสร็จพิธีการ...


เค้าห้ามนักท่องเที่ยวให้อาหารเต่าครับ เพราะถ้าขืนให้มั่วแบบนั้น เต่าพันปีมีหวังได้กินเบียร์ หรือกินถุงพลาสติกแหง๋ๆๆล่ะ และเต่า 2 ตัวนี้ผมว่าถ้าอยู่เมืองจีน น่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกยาวนาน

แต่ถ้าพลัดถิ่นมาอยู่ที่ไทย ผมว่าแป๊บเดียวเหลือแค่กระดองเต่าให้เจ็บใจ....555

เหมือนเพลงของคุณแหวนฐิติมา เจ็บกระดองใจ โอ๊ย เจ็บกระดองใจ

555

เอ้า หลังจากดูเต่าพันปีตัวแรกไปแล้ว เราก็มาดูเต่าพันปีตัวสองกัน ผมถ่ายภาพนี้มาแบบโคลสอัพมากไปหน่อย กล้องแทบไปจ่อรูจมูกเต่า ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าเต่ามันนึกด่าแม่ผมในใจหรือเปล่า....อโหสิเน้อ ผู้เฒ่าเต่า ผมแค่รบกวนถ่ายรูปนิดเดียว อย่างอื่นผมไม่ขอมือซนล่ะ...555

เต่าในถ้ำนี้รับประทานกล้วยครับ และเต่าพันปีทั้ง 2 ตัว มันไม่ยอมเดินแล้วนะครับ คือขยับหัวได้เล็กน้อย และขยับปลายเท้าได้อีกเล็กน้อย ใครที่คิดว่าเค้าหลอกเอาเต่าเมื่อวานซืนมาหลอกว่าเป็นเต่าพันปี อันนี้ผมคิดว่าคงจะแหกตากันยาก เพราะริ้วรอยต่างๆๆ ไม่ว่าจะเป็นรอยตีนกา และรอยเ่ยวย่นบนใบหน้าเต่า ผมว่ามันแก่จริงเก่าจริงครับ

ลองสังเกตุจากหน้าตาตัวเราเองก็พอ อายุเท่านี้หน้าตาเรายังเ่ยวได้เท่านี้ แล้วเต่าพันปี หน้าตาเ่ยวขนาดนี้ ผมว่าไม่ได้บอกผ่านอย่างแน่นอน 555

รูปนี้เป็นรูปถ่ายหน้าตรง ไม่สวมหมวก ไม่สวมแว่นดำ ของเต่ารูปหล่ออายุพันปีครับ อยู่จนรุ่นนี้ ถ้าเป็นเมืองไทยก็ต้องเรียกป๋าเต่าคะ ป๋าเต่าขากันไปแล้ว


หลังจากที่ชมเต่าพันปีไปแล้ว ผมก็แวะที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ไกลจากเต่าพันปี ผมเหลือบมองไปที่ข้างฝา เห็นมีรูปเต่าขนาดย่อมๆๆ แล้วมีหม้อตุ๋นยาจีนอยุ่ 1 ใบ แล้วมีภาษาจีนยุกยิกอยุ่ 3-4 แถว อ่านจับใจความได้ว่า

เต่าตุ๋นยาจีน ราคา 100 หยวนต่อหนึ่งหม้อ.........

โถ...เต่าของผม

555

เอ้า ใครเห็นรูปนี้แล้วนึกถึงใครมั่ง ????


ทายๆๆๆๆ ว่าเหมือนใครกันล่ะเนี่ย 555 ผมว่าทุกคนน่าจะมองแล้วเหมือนคุณพิสิษฐ์ กีรติการกุลเนอะ 55 หรือคุณหว่อง 7 สีล่ะ หน้าตาคล้ายกันมากครับ 555


ชาวเวียดนามนั้นตัวจะค่อนข้างเล็ก ผอม เกร็ง แล้วใบหน้าจะคล้ายคนจีน ในสมัยเมื่อหลายร้อยปีก่อนนั้น ประเทศเวียดนามยังใช้ภาษาจีน และตัวอักษรจีนเป้นสื่อกลางกันอยู่ แต่ถ้าจำไม่ผิด เมื่อประมาณ 500 ปีก่อน มีบาทหลวงชาวฝรั่งเศสหรือไงนี่ล่ะ เข้ามาในเวียดนามเพื่อเผยแพร่ศาสนา

เค้าเลยต้องพยายามบัญญัติภาษาใหม่ให้กับเวียดนามครับ เป็นภาษาเวียดนามประยุกษ์ ซึ่งหน้าตาภาษาเวียดนามนั้นก็คือภาษาอังกฤษดีๆๆ นี่เอง แต่เป็นภาษาอังกฤษที่มีวรรณยุกต์ประดับอยู่ด้วย

จะมีตัวยึกยือคล้ายๆๆ ไม้เอก ไม้โท ลอยอยู่บนตัวอักษร ผมพยายามจะอ่านให้ออก แต่อ่านเท่าไรก็ไม่สำเร็จซักกะที....555

ชาวเวียดนามมักจะนิยมสวมหมวกอยู่ 2 แบบหลักๆๆ แบบแรกคือหมวกทรงแหลมๆๆ รูปกรวยนั่นแหละครับ สังเกตุดูแล้วผู้หญิงจะเป็นผู้สวมซะมากกว่า คือมองไปทางไหน ผู้หญิงเท่านั้นที่จะสวมหมวกแบบนี้ ส่วนผู้ชายก็มักจะสวมหมวกแบบนี้ครับ หมวกทรงนี้สำหรับผู้ชายถือว่ายอดนิยมมาก

มองไปทางไหน เห็นหมวกเขียวๆๆ เป็นหมวกกะโล่ และมีสายหนังรัดอยุ่ด้านบนหมวก ซึ่งสามารถแปลงด้วยการดึงลงมารัดเข้าที่คาง ทำให้มันคล้ายหมวกกันน็อคได้อีก...ผมเองยังซื้อติดมือมา 1 ใบ

แต่พอใส่แล้วมองหน้าตัวเองแล้วรู้สึกพิกล จะออกไปทางเวียดนามก็ไม่ใช่ ทางญวนก้ไม่เชิง หรือจะญี่ปุ่นก็ไม่ใช่อีก

หน้าผมจะมองแล้วคล้ายไปทางจีนมากกว่า....ซึ่งไม่ใช่จีนแผ่นดินใหญ่หรอกครับ


แต่หน้าผมจะแลดูคล้ายพวก จีนตูบ หรือพวกจีนเตี๊ยะ ทำนองนั้น


5555

เอ้า เราวกกลับจากเวียดนามมาที่ประทศจีนกันต่อ.....

ในบรรดาสิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับอาซิ้มอาซ้อทั้งหลายที่เมืองจีนก็คือส้วนนั่นเอง ผมเองไม่รู้เป็นไง เห็นแต่อาเจ๊ อาซิ้มทั้งหลายกรี๊ดๆๆๆๆ กันแต่เรื่องห้องส้วม ห้องสุขา ผมไปเมืองจีนงวดนี้ ก็ไม่รู้สึกอะไรนัก อาจจะเพราะผมเป็นคนหน้าด้านก็เป็นได้

เที่ยวนี้ผมได้มีโอกาสเข้าห้องส้วนที่ไร้ประตูครับ วันนั้นจำได้ว่าปวดท้องขี้ค่อนข้างมาก เนื่องจากรับประทานอาหารมากจนเกินไป เอาละวา ไม่มีส้วมดีๆๆ ซะด้วย ผมหันไปส้วนหนึ่ง ปรากฏว่าว่ามันไร้ประตูครับ เป็นส้วมแนวโอเพ่น และเป็นส้วมแบบอนุรักษ์ คือหันหน้าเข้าฝา แต่หันตูดออกมาด้านนอก

ไม่มีอะไรที่ผมทำไม่ได้ กะอีแค่เบ่งอุจจาระกับส้วมที่ไร้ประตู มันจะไปยากอะไร การกินปลาตะเพียนไร้ก้างยังยากกว่าเยอะ 555 (รูปประกอบไม่ใช่ส้วมที่ผมเข้าเน้อ)


แต่ที่เค้าลือกันสุดๆๆ ก็คือ ที่เมืองจีนจะมีเมืองอยู่เมืองหนึ่ง นัยว่าเค้าซอยแบ่งช่องๆๆ และก็ไม่มีประตูเช่นกัน ทุกๆๆซองจะมีรางน้ำเชื่อมต่อถึงกัน และจะมีช่องแบบนี้ล่ะประมาณ 8-10 ช่อง และมีรางน้ำเชื่อมต่อจากช่องที่ 1 ถึงช่องที่ 10

ใครเข้าไปถ่ายก็ถ่ายไป แต่ปัญหาก็คือว่า เมื่อเวลาเค้าจะราดส้วมเพื่อให้อุจจาระมันไหลระบายออกไป ถ้าช่องที่ 1 เป็นคนราด อุจจาระหรือขี้ก็จะไหลมาจากต้นทาง แล้วลองนึกสภาพดูซิครับ ช่องที่ 1 ก็ขี้ ช่องที่ 2-3-4-5 ก็ขี้ แล้วก็ราดน้ำ

ขี้ทั้งหมดก็จะไหลตามรางมาหาคนที่อยุ่ช่องที่ 10.........

ผมไม่อยากนึกสภาพเลยว่า คนที่อยู่ช่องที่ 10 จะต้องรับกรรมอย่างแสนสาหัสขนาดไหน 5555



ผมเป็นนักสุขภัณฑ์วิทยา สามารถลองเยี่ยมชมส้วมที่ผมถ่ายไว้ได้ที่นี่ครับ

http://www.lomohomes.com/munkong

กลับมาแล้วอย่าลืม review Raptor Pro II ด้วยนะครับ เฮีย
ของขาดนาน เด๋วผมจะมีใจให้นางอื่นไปจะแย่เอา อิอิ

บรรยาย เสีย กินอาหารไม่อร่อยเลย เห็นภาพพจน์เลย555

หลอดดูดสมองหมา อึตามรางงี้ โอ๊ย............

ถ้ากำลังกินข้าวเหนียวอยู่อ่านมาเจอ จิ้มพรวดแล้วเขวี้ยงใส่เฮียก่อนแน่ๆ5555

สมกับเป็นเซียนกล้อง เก่าแก่ครับ นับถือๆ

อยากไปมั่ง ๆๆๆๆ สวยไหมคะเฮีย สมราคาที่เสียไปป่าว อยากไปถ่ายรูปง่ะ เพิ่งได้กล้องมาใหม่ ปวดอึ อยากถ่าย ๆๆๆ

ไปทัวร์หรือไปกันเองคะ

55 ขออภัยทุกท่านด้วย ที่ผมบรรยายจนทุกท่านเกิดภาวะสับสน หน้ามืด เนื่องจากการดูดสมองสุนัขผ่านทางรูจมูกของมันเอง 555


ผมเองถนัดโม้แนวบรรยายครับ จะให้เล่าแบบ 7 วัน 7 คืนไม่ต้องนอน เรื่องเล่าก็ยังไม่หมด นี่ยังมีเรื่องอื่นๆๆ เป็นกะตั๊กจริงๆๆ ตั้งแต่เทคนิคการต่อสินค้าในเมืองจีน เรื่องแปลกๆๆๆ เวลาอยู่สนามบิน เรื่องโรงแรมที่ออกแบบได้อย่างวิปริต เรื่องสื่อสารกันด้วยภาษาใบ้แบบน่ารัก....โอ๊ยยยย....มีอีกแยะจริงๆๆ ครับ 555


------------------------

เจ๊ดาจ๊ะ...ถ้ามีเวลา ไปเที่ยวได้เลยครับ ถ้าเจ๊ไม่กลัวก้นเป็นริดสีดวง ยังไงต้องเช็คกับทัวร์ให้ดีก่อนว่า เดินทางจากไหนไปไหน ใช้เวลากี่ชั่วโมงประมาณนั้น เพราะทัวร์นี้นั่งรถค่อนข้างมาก ถ้าเป็นคนไม่ชอบนั่งรถทางยาวๆๆๆ ผมว่าอย่าไปดีกว่า แต่ถ้าพวกลุยไหนลุยกัน ขอให้วิวมันสวยเป็นพอ อันนี้ใช่เลยจ้าเจ๊จ๋า

555

เอ้าเฮีย มาโม้ต่อ กำลังสนุกเลย.......

เฮียนักเล่าเรื่องที่สนุกครับ....อ่านแล้วชอบแอบแฝงสาระให้ด้วย5555

เอารูปมาโชว์เยอะนะครับ

รูปสาวขี่จักรยานก็มะทำมะดาแล้ว มีแพนกล้องด้วย

มาแล้วววว 555

ดีใจครับ ที่ทุกคนชอบอ่าน เพราะถ้าไม่ชอบอ่านผมก้คงจะยัดเยียดให้อ่านอยู่ดีล่ะ 555

เมื่อหัวค่ำอ่านเมล์ของพี่ไพบูลย์ บก.นิตยสารป้ายแดง แกเข้ามาอ่านที่ผมเขียน บอกอ่านแล้วเจ็บใจที่ไม่ได้สะกิดบอกผมให้ช่วยทำเรื่องเล่าเกี่ยวกับรถ แกบอกอ่านแล้วหนุกดี เลยสะกิดผมด้วยมือ (ไม่ใช่เท้า) บอกว่างวดหน้า ถ้าผมมีวาสนาไปเที่ยวที่ไหน ช่วยเก้บเรื่องเกี่ยวกับรถ ไม่วาจะเป็นเรื่องรสนิยม แง่มุมแปลกๆๆ การสัญจร แล้วเอามาฝากด้วย



จริงๆๆ มันมีเรื่องเล่าเยอะมากๆๆๆ ครับ เพราะเวลาเราไปเที่ยว เราอย่าไปมองแค่วิวทิวทัศน์ครับ เพราะมันก็เหมือนๆๆกันหมดล่ะ ผมว่าเราไปดูชีวิตกันดีกว่า ชีวิตของกลุ่มคนที่แตกต่างกันในเรื่องวัฒนธรรมกับเรา ผมว่ามันมีอะไรสนุกๆๆๆ ซ่อนอยู่ เดี๋ยวจะมาเล่าต่อพรุ่งนี้ครับ เพราะภาพต่างๆๆ ดันไปอยู่ในคอมอีกเครื่องหนึ่ง 555


เล่าแล้วอาย รูปสาวขี่จักรยานนั้น ผมซุ่มอยู่ประมาณ 10 นาที รอระหว่างช่วงรอลูกทัวร์ท่านอื่นๆๆ กำลังทานข้าว

และผมก็ไม่มีขาตั้งกล้องที่แพนได้ ก็อาศัยมั่วๆๆล่ะครับ คือง่ายๆๆ วิธีก็คืออย่าไปถ่ายตอนแสงมันแรงๆๆ นั่นเอง เพราะกล้องคอมแพค ถ้าถ่ายแสงสว่างมากๆๆ ชัตเตอร์ยังไงมันก็เร็วเกินกว่าจะแพนกล้องได้ครับ

พอดีวันนั้นมันเย็นๆๆ แสงน้อยๆๆอยู่แล้ว ผมก็ตั้งชัตเตอร์ต่ำหน่อยนึง พอสาวเวียดนามถีบผ่านมา ผมก็กดแชะแล้วเอามือจับกล้องทำเป็นแพนตามไปด้วย ซึ่งถือว่าพอได้ล่ะ น่าจะถือว่าเป็นการรบแบบแสวงเครื่องเหมือนกับที่ชาวเวียดนามเคยรบกับอเมริกันนั่นเอง 555

อ้อ ใครถ่ายกล้องคอมแพค อย่าใช้วิธีโฟกัสแล้วถ่ายนะครับ เพราะยังไงชัตเตอร์มัน lag แน่นอน วิธีแก้ง่ายๆๆ ก็คือโฟกัสล่วงหน้า โดยกดล็อคโฟกัสไว้ก่อน เล็งกับอะไรก็ได้ที่ระยะมันสูสีกับตัวแบบนั่นล่ะ 55 แล้วก็กดมั่วๆๆ ไปเหอะ เดี๋ยวมันก็ดีเองล่ะ

ถ่ายจักรยานซัก 500 คัน ถ้ามันไม่มีดีเลยซักคันให้มันรู้ไป 555

แหะๆ เฮียครับ รูปเฮียที่ยืนเก๊กหันหลังเท้าสะเอว ที่กุ้ยหลินนั่นหน่ะ
ผมมองดูว่าคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นรูปแบบนี้ที่ไหน ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

ตอนนี้นึกออกแล้ว เหมือน ปีเตอร์แพนตอนโตแล้ว(ไม่อยากว่าแก่ 555)
ในหนังเรื่อง Hooks ที่นำแสดงโดย โรบิน วิลเลี่ยมส์ ครับ มาดเดียวกันเลย

เฮียอุตส่าห์แอ๊บ อินเดียน่าโจนส์แล้ว ผมดันไปมองเป็นปีเตอร์แพนซะอีก 555

เฮียไอ้หุ่นกระบอกเนี่ย ผมเคยดูในสารคดีวิธีการเล่นหุ่นกระบอกของเวียดนามรุสึกว่าคนชักหุ่นต้องลงไปเล่นในน้ำสูงประมาณอกนะครับ

อ่านไปเรื่อย จนถึงสมองหมา ส้วม open air เริ่มทนไม่ไหว ต้องส่งให้ผู้อื่นอ่านด้วย

เอ่อ...และถ้าสาวเวียดกงแก่ลงแล้วเป็นอย่างในรูปก็ สาวสาวสวยไงก็ขอผ่านล่ะก๊าบ...กลัวสุขภาพจิตยามแก่ อิอิอิ

เอารูปจากการ์ตูนมายืนยันอีกรูป ขี้เกียจ capture จากหนังครับ อิอิอิ...

โอวววว คุณ noize เล่นขุดมาแบบเหมือนเด๊ะๆๆๆ เลย 555

เห็นแล้วขนลุกเลยแฮะ ทำไมมันเหมือนอย่างนี้ 555 เดี๋ยวจะมาเล่าต่อนะครับ ขอไปตอบกระทุ้เพื่อนๆๆ ก่อนจ้า....555

ถ่ายรูปสวยมากครับ...ชอบๆ

เอ้า เล่าคั่นจังหวะอีกหน่อยก่อน 555


ตอนที่นั่งอยุ่บนเครื่อง ผมเห็นฝรั่งคนหนึ่งนั่งอ่านหนังสือไปและใส่หูฟังไปด้วย นั่งอ่านไปอ่านมา อ้าว สัปหงกหลับไปแล้วหรือเปล่า ???

ปรากฏว่าเปล่าครับ ฝรั่งรายนี้แกนั่งหลับตาแล้วฮัมเพลงเบาๆๆ แบบสบายอารมณ์


ผมเองตอนแรกไม่ได้สังเกตุหรอกครับ ว่าฝรั่งบักสีดารายนี้แกใช้หูฟังอะไร แต่พอตั้งใจมอง อ้าว เฮ้ย KSC75 นี่เว้ย 5555 แสดงว่าหมอนี่พอเล่นเป็นแฮะ เพราะปกติแล้วถ้าเราเจอฝรั่งใส่หูฟัง ผมมักจะเจอใส่แต่ของก๊อปทั้งนั้น นานๆๆจะเจอฝรั่งนักท่องเที่ยวที่เลือกหูฟังที่เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่นักเล่น


ก็เลยอดไม่ได้ที่จะเก็บภาพมาลงบันทึกประจำวันไว้ ณ ที่นี้

555

เฮียใช้กล้องรุ่นไรอะครับผม

เอ้า เล่าเรื่องกล้องมั่ง.....จริงๆๆ แล้วกล้องที่ผมใช้ จะถือว่าเป็นกล้องดีก็ไม่เชิง จะว่ากล้องแย่เลยก็ไม่ใช่อีก คือมันเป็นกล้องคอมแพคเท่านั้นล่ะครับ แต่มีฟังก์ชั่นที่ใช้ได้น้องๆๆ DSLR

ผมเองนั้นสาบานแล้วว่าไม่ยอมใช้กล้องหนักๆๆ อีกเด็ดขาดในชั่วชีวิตนี้ เพราะประสบการณ์จากการหอบกล้องและสัมภาระทั้งหมดที่เกี่ยวกับกล้อง มันทำให้ทุกอย่างหมดสนุกจริงๆๆ ครับ 555 อาจจะคิดสวนทางกับบางท่าน แต่ผมบอกได้เลยว่าอันนี้เป็นประสพการณ์จริงๆๆ

ผมเคยไปถ่ายรูปในถ้ำพระยานคร ที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ตอนนั้นลูกคนเล็กยังแค่ 3 ขวบ ผมต้องไต่ถ้ำขึ้นไป และหย่อนตัวลงในถ้ำ ใครที่เคยไปถ้ำนี้ย่อมทราบดีว่าทางมันไม่สะดวกนัก ถ้าตัวเปล่าๆๆ ล่ะไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าแบกระเป๋ากล้องพร้อมขาตั้งอันเบ้อเริ่ม และอุ้มลูก 3 ขวบไว้ในแขนล่ะ อะไรจะเกิดขึ้น..5555


ขี้หักซิครับท่าน....กระเป๋าและอุปกรณ์ทั้งหมดเกินกว่า 2 แสน (ขอโม้หน่อยเนอะ)Leica M และเลนส์ในกระเป๋า BillingHam ผมเองเคยตกเป็นทาสการใช้กล้องระดับนี้มาจนรู้สึกว่าตัวเองไม่สนุก...ผมต้องอุ้มลูก และต้องอุ้มกระเป๋ากล้อง ในเวลาเดียวกัน

ใจนึงนึกห่วงของ อีกใจนึงก็ห่วงลูก และผมบอกได้เลยว่าถ้าผมพลาดไป ผมจะต้องเสียใจจนทุกวันนี้แน่ๆๆ เพราะตอนที่ปีนลงมานั้น บางช่วงค่อนข้างอันตราย และถ้าพลาดก็ได้เสียพอสมควรล่ะ 555


ผมมานึกๆๆ ผมจะให้กล้องพวกนี้มีอำนาจเหนือจิตใจผมไม่ได้ ผมซื้อมันมา ผมต้องเป็นนายมัน แต่ตอนนี้มันกลับมาเป็นนายผม 555 หลังจากเที่ยวทริปนี้กลับมา ผมขายกล้องหมดชุดเลย และหันหน้าสู่รสพระธรรม เอ๊ย หันหน้ามาเล่นกล้องคอมแพคเพียงอย่างเดียวเท่านั้น 555

Lx3กล้องดีออกครับ อิอิ เหมือนได้ใช้ LEICA D-LUX 4 อิอิ^^

ออกแนว เซมิSLR อิอิ มีแบบซึ่งรสพระธรรม กลับมาขายหูฟังทิ้งหมดมั้ยครับ อะจ๊าก ล้อเล่นนะครับ

เอ้า ต่อๆๆๆๆ หลังจากเล่นอะไรต่ออะไรมาหมด ผมเลยมารู้สึกว่า ของอะไรที่มันพื้นๆๆ ง่ายๆๆ นั่นแหละดีที่สุดครับ กล้องคอมแพคมันเหมาะสำหรับคนที่ต้องการได้รูปแล้วเอามาเล่าเรื่องแบบผมล่ะครับ 555

ผมถ่ายรูปไม่ได้เค้นหาภาพมาแข่งขัน แต่จริงๆๆ ชอบถ่ายภาพแล้วเก็บความจำแล้วนำมาเล่ามากกว่า สนุกกว่ากันแยะจริงๆๆ ครับ เพราะลำพังฝีมือถ่ายภาพของผมนั้นว่ากันตามจริง ถือว่ายังไมเป็นสัปปะรด แต่เป็นพวกมะละกอ หรือขนุนซะมากกว่า 555

ผมถ่ายภาพไม่เก่ง เท่ากับโม้เก่งล่ะจ้า.......


เอ้าๆๆๆ พวกเรา มาใช้ของพื้นๆๆ กันดีกว่าเน้อ 555 ผมต้องให้ข้อคิดนิดนึงล่ะครับ ยุคนี้การพกพากล้องดีๆๆ ต้องระวังนิดนึงครับ เพราะแว่บเดียวที่ทรชนเห็นกล้องของเรา เราจะตกเป็นเป้าหมายทันที และถ้าพลาดก็หมายถึงเจ็บตัวหรือทรัพย์สินสูญหายล่ะ ผมมีเพื่อนที่โดนทุบดิ้นก็เพราะกล้องดีๆๆ นี่ล่ะ

และการถ่ายภาพนี่แปลก ถ้าไม่ลุยเข้าไปที่แปลกๆๆ หรือไม่เข้าไปในแปลกถิ่น มันจะได้รูปสวยๆๆ ได้ไง และถ่ายภาพจะให้มันส์มันต้องบุกเดี่ยว ถ้าไปเป็นโขยงมันก็จะไม่ได้ภาพดีๆๆ มาอีกล่ะ และการเข้าไปที่แปลกถิ่นกับกล้องดีๆๆ แพงๆๆ ......ต้องระวัง ต้องระวัง....


เดี๋ยวค่อยวกเข้าไปเวียดนามอีกทีเน้อ 5555

ต้องขอบพระคุณเฮียอย่างยิ่งครับ T-T (ผมอ่านแล้วซึ้งเลย)

เพราะผมกำลังตัดสินใจอยู่ระหว่าง dslr กะ คอมแพคเทพๆๆ

อ่านแล้วตัดสินใจได้เลย 555+

หากเล่นdslr แนะนำเลนส์ตัวนี้เลยครับ โคตรเทพสุดๆ Sigma 200-500mm

โฮ่ยยย...เลนส์ขนาดนี้เลยเหรอ ตายๆ ต้องจ้างนักกล้ามมาแบกเลนส์ด้วยเลย 555

เอ้า กลับมาเรื่องเที่ยวกันต่อซะที....


เมื่อคราวนี้ผมไปเที่ยวที่กุ้ยหลิน มันมีโปรแกรมอยุ่อันหนึ่ง ซึ่งเค้าว่ากันว่าใครไม่ไปดูต้องเสียใจโคตรๆๆ เพราะแสงสีมันยิ่งใหญ่มาก เป็นการแสดงประกอบร่วมกับธรรมชาติของแม่น้ำลี่เจียงกับภูเขาของกุ้ยหลินครับ

ตอนแรกๆๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าอะไรกันนักหนา แต่พอไกด์เค้าบอกว่า นี่เป็นการแสดงที่กำกับโดย จางอี้โหมว .....

เท่านั้นแหละ...ผมร้องเลยว่า จ่ายเท่าไหร่ก็ต้องขอดูให้ได้จริงๆๆ เพราะอะไรเหรอ ผมเองนั้น ติดการกำกับและสไตล์ของจางอี้โหมวเข้าไปเต็มๆๆ ผมซื้อหนังทุกเรื่องที่จางอี้โหมวกำกับ ใครเคยดูจูโด้ ผู้หญิงชิงโคมแดง และเรื่องอื่นๆๆ อีก สิบกว่าเรื่อง ถ้าไม่ติดใจ ผมยินดีนอนให้เหยียบ

หนังมันเป็นหนังอาร์ต อาร์ตทั้งสี ทั้งอารมณ์ ทั้งการดำเนินเรื่อง พล็อต....

เฮ้ย จางอี้โหมวนี่ไม่ธรรมดาจริงๆๆ ใครไม่รู้จัก ผมอยากแนะนำให้ไปหาหนังของจางอี้โหมวกำกับมาดูให้ได้เน้อ....

และก็จางอี้โหมวนี่ล่ะ ที่กำกับการแสดงโชว์ในกีฬาโอลิมปิคจีนที่ปักกิ่ง ว่ากันว่า...อีกไม่นาน จางอี้โหมวน่าจะเป็นศิลปิ่นแห่งชาติอันดับต้นๆๆ ของจีนแล้วล่ะ เพราะคนจีนเค้าชื่นชมและซูมก คุณจางอี้โหมวมากๆๆๆ

การแสดงโชว์นั้น ค่าตั๋วประมาณหัวละพันกว่าบาทครับ เค้าเป็นอัถจรรย์ที่ตั้งอยุ่กลางแจ้ง น่าจะจุคนได้ซัก 5-6000 พันคนครับ มีฉากหลังเป็นภูเขา และมีฉากหน้าเป็นแม่น้ำลี่เจียง...

ไอ้ความมโหฬารก็คือ เค้าแสดงได้อย่างไร เค้าควบคุมคนตั้งเกือบ 600 คนให้แสดงบนผืนน้ำได้อย่างไร 555
ผมว่าการแสดงบนพื้นดินมันน่าจะง่ายๆๆ มาร์คตำแหน่งซะหน่อยก้ได้แล้ว แต่นี่เล่นแสดงบนน้ำ และผู้แสดงยืนมาขนเรือ....วาวๆๆๆๆๆ ตืนเต้นๆๆๆๆ

เฉพาะรูปที่ผมถ่ายมานี่ มองไม่ค่อยรุ้เรื่องหรอกครับ แต่ถ้ามองและเห็นด้วยตาตัวเอง ต้องบอกว่า จางอี้โหมวทำได้ไง (วะ) เนี่ย 5555

ต่อๆๆๆ เล่าต่อ

เค้าว่ากันว่า เมื่อหลายปีก่อน มีโชว์อยู่อันหนึ่งที่อื้อฉาวสุดๆๆๆ คือจะมีฉากสาวงามหลายสิบคนล่ะ แต่งกายประมาณว่าโป๊หมดจริงๆๆ เป็นฉากบูชาพระจันทร์อะไรซักอย่างนึงนะ (เดาเอา)

ทีเด็ดคือ โชว์นี้เป็นโชว์กลางน้ำ หญิงสาวจะเปลื้องผ้าจนหมดเกลี้ยงทุกคน ไกด์เค้าเล่าว่า เปลือยจริงๆ ให้ดิ้นตายชัก ผมเองก็ชักไม่แน่ใจ จำได้ว่าพยายามเช็ดแว่นให้สะอาดๆๆๆ พยายามถลนตาให้โตๆๆ จะได้มองชัดๆๆ 55

แต่กล้องเจ้ากรรมก็มีช่วงซูมแค่ 60 มม. ทำอะไรไม่ได้มากหรอก .....

พอโชว์ชุดนี้ออกมา ผมจำได้ว่า คนตั้งหลายพันคนเงียบเป็นสากกะเบือ ได้ยินแต่เสียงหายใจขัดกันเป็นแถวๆๆๆ คือมองไกลๆๆ โชว์นี้จะประมาณว่าใส่เสื้อผ้ากันออกมาก่อน แล้วค่อยๆๆ ถอดผ้าจนโป๊ทีละคน ทีละคน เหมือนเล่นคลื่นเวฟอย่างไงอย่างงั้นล่ะครับ

ผมเองจำได้ว่าน้ำลายไหลทางมุมปากหลายหยดเหมือนกัน แต่ต้องรีบเอาแขนเสื้อเช็ดให้เรียบร้อยก่อนที่เมียจะมองเห็น 555 โอวววว มันอาร์ตจริงๆๆ ครับ เฉพาะการร่ายรำ และแสงสี ก็แจ๋วแล้ว แต่นี่เล่นเปลื้องผ้าอีก 5555


ผมมองไกลๆๆ ยอมรับว่ามองยังไงก็เห็นว่าแก้ผ้าชัดๆๆๆ แต่พอถ่ายภาพออกมา ผมรีบซูมขยายมาดูก่อน ปรากฏว่าเป็นการใส่ชุดสีเนื้อ แนบติดตัวเป๊ะๆๆ นั่นเอง 555 แต่ไกด์บอกว่า เมื่อโชว์นี้ออกตอนแรกๆๆๆ จางอี้โหมวให้นักแสดงแก้ผ้าจริงๆๆๆ แต่หลังๆๆ อาจจะโดนกองเว็นเซ่อร์จีนร้องเรียน ก็เลยต้องใส่เสื้อผ้าบางๆๆ แทน 55


ใครชอบดูโชว์ที่เหนือกว่าการโชว์ คือต้องเดาไปด้วย ดูไปด้วย ว่ามันทำของมันได้ไงวะเนี่ย ต้องขอแนะนำ จางอี้โหมวจริงๆๆๆ ขอรับท่าน 555

เลี้ยวกลับมาที่เวียดนามกันต่อครับ.....555

วันนี้มีคุยกันถึงสภาพการจราจรในเมืองฮานอยกันบ้าง...เผื่อบางท่านหลงทางไปจะได้ไม่ถูกมอเตอร์ไซด์ชนตายซะก่อน...การจรจรในประเทศเวียดนามนั้น เป็นประเภทวิ่งชิดขวาครับ ซึ่งต่างจากเมืองไทยซึ่งมักจะวิ่งชิดซ้ายกันเป็นหลัก จีนกับเวียดนามใช้มาตรฐานการจราจรเหมือนกันครับ คือใช้วิ่งชิดขวา และรถยนต์นั้นแน่นอนว่า พวงมาลับเค้าจะอยู่ทางซ้าย

ไปเวียดนาม ผมมองไม่เห็นตำรวจจราจร และทะลึ่งไม่เห็นไฟจราจรเลยด้วยซ้ำไป ประเทศเวียดนามนั้น ทางสัญจนบนทางเท้า หรือที่เราเรียกว่าฟุตบาท ค่อนข้างแคบครับ และเดินเหินลำบากหน่อย และหากใครสังเกตุให้ดีๆๆ จะเห็นว่าตึกรามบ้านช่องในเวียดนามนั้น ค่อนข้างจะเป็นตึกหน้าแคบ หรือหน้าผอมๆๆ หน่อย ส่วนจะลึกเข้าไปยังไงไม่ว่า แต่ข้างหน้าต้องผอมๆๆๆ

นัยว่ารัฐบาลเค้าจัดสรรให้แบบนี้ล่ะ และพอบ้านแคบๆๆ ที่แคบๆๆ ก็ย่อมส่งผลถึงที่จอดรถอย่างแน่นอนครับ.....ในเวียดนามรถเก๋งนั้นมีแน่นอน จะรถเบนส์หรือรถอะไรก็มีทั้งนั้นล่ะ แต่ว่ามันน้อยมากเมือเทียบกับประเทศไทศ เรียกว่าเมืองไทยเป็นเมืองอาเสี่ยมากกว่า 555

แต่ที่เวียดนามมีมากก็คือมอเตอรไซด์ครับ ผมสาบานได้ว่า ใครที่จิตไม่แข็ง หรือไม่ชอบอะไรที่พลุกพล่าน ไปเที่ยวฮานอยท่านอาจจะสติแตกอยู่กลางถนนนั่นแหละ 555 เพราะผมมองแล้วประหลาดใจมากๆๆๆ ถ้ามอเตอร์ไซด์เยอะขนาดนี้ และเป้นที่กลางกรุงเทพ ผมว่าน่าจะต้องฆ่ากันตายวันละหลายๆๆ ศพ

ประหลาดมากครับ คนเวียดนามไม่เหมือนคนไทย ถึงเค้าจะวุ่นวาย ขี่มอเตอร์ไซด์กันอย่างบ้าคลั่ง แต่เค้าไม่ด่ากัน หรือไม่แจกอวัยวะลับลวงพรางให้แก่กัน 555 ผมเองเดินสะเงาะสะแงะลัดเลาะไปเรื่อยๆๆ หวิดๆๆ จะถูกรถมอเตอร์ไซด์ชนเอา แต่ก็เป็นแค่การหวุดหวิด เพราะเอาเข้าจริง เบสิคการขี่มอเตอร์ไซด์ของคนเวียดนาม ผมว่าน่าจะเก่งที่สุดในโลก...555

เห็นกับตาอยู่กรณีหนึ่งครับ เป็นอาตี๋ชาวเวียดนามนี่ล่ะ ขี่มอเตอร์ไซด์มา แล้วเอาซีพียูคอมไว้ตรงข้างหน้า นึกออกไม๊ครับคือขี่มอเตอร์ไซด์ผู้หญิง แล้วเอาซีพียูวางไว้ตรงหว่างขานั่นแหละ พอขับมาอีท่าไหน่ไม่ทราบ มีแม่ค้าหาบเร่รายหนึ่งเดินเป๋ออกนอนเลน...ปรากฏว่ามอเตอรไซด์สะกิดนิดเดียว แล้วคว่ำลงทันที

เป็นการคว่ำลงต่อหน้าผมเลยล่ะครับ !!!!!

เดาซิ อะไรเกิดขึ้น ถ้าเป็นคนไทย ผมว่ามีหวังถ้าไม่ด่าพ่อล่อแม่ หรือก็ต้องโวยวายกันยิ่งกว่าคดีฆาตกรรมล่ะ แต่นี่เปล่าเลยครับ ตี๋เมืองเวียดนามลุกขึ้นมายิ้มเขินๆๆ ไม่มีอาการโกรธเคืองแม่ค้า แถมกุลีกุจอเก็บซีพียูที่ตกพื้นขึ้นมาใหม่ และยิ้มให้กับแม่ค้าคุ่กรณี แล้วต่างคนต่างยิ้ม แล้วแยกย้ายกันไป..........

ต้องยอมรับว่า จริยธรรมในการใช้การจราจรในเวียดนามนั้นสูงมาก ใครไม่เห็นของจริง อาจจนึกไม่ออก แต่ผมบอกได้เลยว่า นี่คือเมืองที่ชุลมุนอลเวงมากที่สุดในโลก ต่อให้สำเพ็งบ้านเราก็ถือว่าเป็นรองไม่ต่ำกว่า 10 เท่าครับ ซึ่งอันนี้เป็นข้อดีข้อหนึ่งของคนเวียดนามจริงๆๆๆ

คือเค้าเป็นคนที่ โกรธง่าย หายเร็ว นั่นเอง...........

5555

ดูจากภาพนี้เลยครับ เราจะรู้ว่าปัญหาการจราจรในไทยนั้น ขี้เล็บมากๆๆ เมื่อเทียบกับเวียดนาม เราจะเห็นว่าเค้าชุลมุนขนาดนี้เค้ายังอยู่ปรองดองกันได้ ในขณะที่ประเทศไทยนั้นแสนจะสบาย แต่เรามักจะชอบความวุ่นวายด้วยการตีกันเองอยุ่บ่อยๆๆ ไม่ว่าจะตีกันในถนน หรือตีกันในสภา.........


555

ผมว่าเฮียน่าจะเอากล้องและอุปกรณ์ มาขายด้วย จะดีไม่น้อย

555 อยากขายเหมือนก้นล่ะ แต่ไม่ทุนพอล่ะครับ เพราะกล้องนั้น ถ้าจะขายและอุ้มกันตั้งแต่เริ่มต้นยันโปรเลย ทุนหนักม๊ากมากๆๆๆๆ เลยครับ 555

คนสุดท้ายนี่เฮียสมัยหนุ่มๆเหรอคับ เท่เป็นบ้า!

หยั่งงั้นคนนี้คือเฮียในอนาคตก็แล้วกัน 555

เฮียนี่ นอกจากเก่งเรื่องหูแล้วยังเก่งเรื่องถ่ายรูปอีกด้วย แล้วก็เขียนเก่งชะมัด

สำหรับตัวเอง ก็ได้ไปเกือบๆสิบประเทศแล้วเหมือน อันนี้ไม่ได้นับรวมพม่ากับลาวนะ

ไว้วันหลังจะสะบัดปลายนิ้วให้อ่านแบบบันเทิงล้วนๆ (แปลว่าแบบไม่มีสาระ) ผ่านบอร์ดของเฮียให้สาวกของเฮียอ่านบ้าง

จริง..จริง...น้า

เอา เลย ครับ พี่ jek สะบัด ให้ เยอะ เยอะ เลย ครับ รออ่านด้วยคน ครับ ...........อิ อิ อิ

ขอบคุณเจ๊มากๆๆ ครับ ที่ให้การสรรเสริญ และการันตีความติงต๊องของผม 555


บอกตามตรงสำนวนของเจ๊นั้นเหมือนผมเคยเจอเจ๊ที่ไหนมาก่อนแน่ๆๆ อาจจะเป็นปางก่อน หรือออกไปแนวทวิภพแน่ๆๆ เพราะตัวอักษรที่เจ๊ร่ายมนต์นั้น มันมีคาแรคเตอร์เฉพาะ และไม่ซ้ำแน่ๆๆๆ 555


เจ๊เล่นบอร์ดไหนประจำ ผมขอตามไปแอบอ่านได้ไม๊เนี่ย 555

เฮียถ่ายรูปได้สวยๆทั้งนั้นเลยครับ

เฮียถ่ายรูปสวยมากคับ

555 งั้นๆๆ ล่ะครับ ผมถ่ายภาพตั้งแต่หนุ่มๆๆ ก็ยังเอาดีไม่ดีซักกะที อาศัยการโม้เข้าช่วยซะมากกว่า...555

ขอบคุณมากๆๆ ครับ

แต่ผมว่าเฮียถ่ายรูปสวยอยู่นา ไม่ได้แกล้งชม ผมยังชอบแนวของเฮียเลย

เหอๆๆๆ สงสัยเฮียคงมีพร นรก เอ้ยๆๆๆ พรสวรรค์ อิอิอิ

รถเมล์จากฮานอยไปกุ้ยหลินกี่ต้งค์ มันเป็นรถวิ่งประจำเส้นทางนี้หรือว่าเป็นรถทัวร์จัดไปกลับฮานอย-กุ้ยหลิน-ฮานอย อยากรู้เพราะกำลังจะไปแบบค่ำไหนนอนนั่นขึ้นรถบ้างรถไฟบ้าง วนมันไปแถวฮานอย-กวางสี-คุนหมิง-
ต้าลี่-เสฉวน กำลังว่างงานเลยอยากไปออกธุดงค์

บอกว่าขอดุรูปพีี่เ่ต่า วงมาย อะ เอาเต่ามาจากไหน วะเนีย

พี่ค่ะ อยากถามว่า รูปที่เพ่โพสต์ลงเป็นหมวกตุ๊กตาลายต่างๆ มีชื่อเรียกว่าอะไรหรอค่ะ พอดีจาทำงานส่งอาจารย์อ่าค่ะ รบกวนตอบด้วยนะค่ะ ขอบคุนมากค่ะ ^^

จำไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไรจริงๆๆครับ มันเป็นกะด้งเล็กๆๆครับ และเขียนเป็นหน้าการ์ตูนต่างๆ อันนี้ไม่กล้าตอบแบบฟันธง เพราะเดี๋ยวผิดเปล่าๆๆจ้าๆๆ 555