เมื่อวานตอนค่ำขณะที่ผมกำลังนั่งรถตู้กลับบ้าน มีสาวมานั่งข้างๆ น่ารักมาก สักพักนึงได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เป็นเสียงริงโทนไอโฟนตามระเบียบความโหลของยี่ห้อนี้ พอน้องเค้ากดรับสาย ผมได้ยินเสียงปลายสายดังลอดออกมา เป็นเสียงผู้ชาย น้ำเสียงห่ามๆ ห้าวๆ ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะว่านั่งฟังเพลงอยู่ อีกสักพักนึงริงโทนไอโฟนดังอีก คราวนี้ผมเหล่ชำเลืองมอง เห็นชื่อคนโทรมาบนหน้าจอโทรศัพท์ว่า "สุดที่เลิฟ" ผมเกิดความรู้สึกอยากจะอ้วกขึ้นมาทันที

(อารมณ์หมั่นไส้นะครับ ไม่ได้เมารถแต่อย่างใด 5555555)



จนกระทั่งน้องเค้าลงกลางทาง ผมก็ฟังเพลงต่อไปในระหว่างทางด้วยความว้าเหว่และเปล่าเปลี่ยวหัวใจ

พอรถตู้วิ่งมาถึงครึ่งทางหน้าห้างดังซึ่งเป็นจุดที่มักจะมีคนรอรถอยู่เป็นจำนวนมาก ก็มีสาวออฟฟิสหน้าตาน่ารักใส่ชุดฟอร์มกระโปรงสั้นขึ้นมา สมาธิในการฟังเพลงของผมก็ถูกทำลายลงอีกครั้งเพราะความน่ารัก+ช่วงล่างอวบของเธอ แถมยังใส่กระโปรงสั้นอีก แต่ผมก็ไม่ได้แอบมองบ่อยๆ หรือแสดงความหื่นออกมาจนเกินงาม มีฟอร์มหันไปมองข้างทางแอบเหล่อยู่บ้างบางครั้ง


สักพักใหญ่ รถตู้วิ่งมาจนถึงหน้าหมู่บ้านที่ผมอยู่ ใจก็รู้สึกว่าช่วงเวลาที่นั่งอยู่บนรถตู้นั้นมันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วเสียนี่กระไร ผมค่อยๆ ก้าวลงจากรถตู้ แล้วจังหวะตอนผมกำลังปิดประตูผมมองไปทางสาวออฟฟิสน่ารักคนนั้น เธอมองสบตาผมตอบ ผมรีบหลบตาด้วยความเขินอาย ประตูรถตู้ปิดและผมเดินฟังเพลงเข้าบ้านด้วยความรู้สึกที่อยากเจอเธอคนนั้นอีก



ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากจะเล่าประสบการณ์บนรถตู้ระหว่างทางกลับบ้านเมื่อค่ำวาน